شبکه اول سیمای جمهوری اسلامی ایران برنامه چهارشنبه شب «ثریا» را به بررسی مشکلات صنعت نساجی در کشورمان اختصاص داد. با دیدن این برنامه و تامل بر اظهارات کار‌شناسان آن، آه از نهاد مازندرانی‌ها برخواست که چرا از این صنعت پرسابقه، پرسود و اشتغال زا غفلت کرده‌ایم.
ایجاد فرصت شغلی برای هر نفر در صنعت نساجی در حدود سی میلیون تومان هزینه اولیه لازم دارد در حالیکه برای اشتغال هر فرد در سایر صنایع به سرمایه‌ای در حدود یکصدوپنجاه میلیون تومان نیاز است. یک محاسبه ساده نشانگر این واقعیت است که با یک سرمایه ثابت؛ می‌توان پنج برابر صنایع دیگر در نساجی اشتغال تولید کرد. حلقه مفقوده‌ای که شاید توجه به آن بتواند موج بیکاری فزاینده در استان مازندران را تا حدود زیادی مهار نماید
باید اعتراف کنیم شنیدن سابقه تاریخی نساجی در ایران و پتانسیل‌های فراوان این صنعت و شواهد شکوفائی خیره کننده آن در سالیان نه چندان دور از سوئی و مقایسه آن با وضعیت فعلی کارخانه مخروبه و تعطیل نساجی قائم شهر از طرف دیگر به شدت زجرمان داد. روزگاری نه چندان دور کشورهای دیگر به اینکه پرچم ملیشان را از پارچه‌های ایرانی درست می‌کردند؛ افتخار می‌کردند. ما را چه شده است که فروشگاههای نساجی مازندران محصولی برای عرضه کردن ندارند؟
علیرغم اینکه در برنامه مذکور صاحب نظران مختلفی استدلال‌ها و توجیهات خود را مطرح نمودند ولی محتوای نظرات آنان در این نکته مشترک بود که همگی آنهارئوس یک مثلث را در رکود صنعت نساجی در کشورمان مورد تائید قرار دادند: «بی‌تفاوتی مسئولین، قوانین نامناسب و دست و پاگیر و زدوبندهای سیاسی».
ولی آنچه بیش از همه در این برنامه پرسش برانگیز بود، عدم حضور مسئولین دولتی در این برنامه با بهانه‌های گوناگون بود. وزیر صنعت، معدن و تجارت به بهانه مشغله فراوان کاری ناشی از ادغام دو وزارتخانه نمی‌آید، معاون وزیر به بهانه سفر استانی و از همه شجاع‌تر و صریح‌تر مدیرکل نساجی وزارت تجارت که به بهانه چالشی بودن برنامه در آن شرکت نمی‌کند. وزیر محترم فقط به یک سوال پاسخ دهند که چه مشغله‌ای مهم‌تر از اینکه تنها در مازندران این تعداد کارگر زحمت کش ۲۲ ماه است حقوق دریافت نکرده‌اند؟
طبیعیست وقتی وزیر و معاون وزیر و مدیرکل ستادی هرکدام بهانه برای طفره رفتن از پاسخگوئی به افکار عمومی می‌آورند، در مازندران هم استاندار و معاونین و مدیران کل و فرماندار قائم شهر نیز در مقابل معترضینی که بحق باید آنانرا «معترضین نجیب» نامید، تنها به بیان وعده‌های توخالی بسنده کنند
مسئولین محترم اجرائی ظاهرا از یاد برده‌اند که احیای کارخانه نساجی قائم شهر قولیست که رئیس جمهور محترم در اولین سفر استانی خود به مازندران در سال ۱۳۸۵ در جمع یکصدهزار نفری مردم قائم شهر وعده داده بود. قولی که هم آن زمان چشمان منتظر مردم قائم شهر را از ذوق اشکبار کرد و هم حالا دیدگانشان را از دیدن بی‌تفاوتی مدیران گریان نموده است
چرا باید در پیگیری مطالبات کارگران زحمت کش نساجی قائم شهر آنقدر تعلل کنیم که خدای ناکرده آن‌ها از آرامش و متانت خود پشیمان شوند؟ اینکه آخرین اعتراض کارگران نساجی به همراه خانواده‌هایشان بود، پیامی برای مدیران ما نداشت؟ اینکه کارگران در اجتماعات اعتراضی خود بیش از آنکه نگران حقوق معوقه باشند، مراقب این هستند که مبادا بدخواهان از این موضوع سوءاستفاده کنند، باید با بی‌مهری مسئولین پاسخ داده شود؟ اینکه در حجم صادرات محصولات نساجی، از کشور پرو هم عقب تریم تلنگری برای مدیران ما نیست؟
پاسخ تمام سوالاتم را خود می‌دانم. از قدیم گفته‌اند: «کسی که خوابیده است را می‌توان از خواب بیدار کرد اما کسی که خود را به خواب زده است را هرگز»
حقیقت این است که مدیران استان در حل مشکلات کارخانه نساجی قائم شهر خود را به خواب زده‌اند. مگر امکان دارد فردی مشارکت خارق العاده ۷۵ درصدی مردم قائم شهر در نهمین دوره انتخابات مجلس نهم را ببیند و به فکر فرو نرود؟
اینکه با وجود خیل عظیم مشکلاتی که ۲۲ ماه است گریبانگیر کارگران نساجی قائم شهر و خانواده‌هایشان شده، چنین حضور دشمن شکنی شکل می‌گیرد، عرق شرم بر پیشانیمان نمی‌نشاند؟
اما راس سوم این مثلث یعنی جناح بندی‌های سیاسی در واقع بیشترین تاثیر را بر زمین گیر کردن نساجی در مازندران بعهده داشته است. نمی‌دانم سیاسیون به استناد چه مجوزی برای خود این حق را قائل شده‌اند که صنعت دیرینه نساجی و سرنوشت این تعداد کارگر مظلوم را قربانی منافع خود کنند؟ تا زمانیکه نگاه تصمیم گیرن به صنعت نساجی، سیاست زده باشد راه به جائی نخواهیم برد
حضرت آیه الله معلمی نماینده محترم مردم مازندران در مجلس خبرگان رهبری و امام جمعه بزرگوار قائم شهر نیز مه‌مان تلفنی این برنامه بود که الحق باوجود زمان اندک، دفاعی تمام قد از این صنعت و کارگران مظلوم آن بعمل آورد. ایشان از اینکه در ابتدای سالی که توسط رهبر معظم انقلاب سال تولید ملی نامگذاری شده است، خبر تعطیلی کارخانه نساجی قائم شهر اعلام می‌شود به شدت اظهار ناراحتی کرده و از استمرار پیگیری‌ها برای دستیابی به نتایج مورد انتظار مردم خبر داد.
کوتاه سخن اینکه مسئولین استان در ابتدای سال تولید ملی، از آزمونی که رهبر فرزانه انقلاب برای سنجش پایبندی عملی مدیران به فرمایشات ایشان تعیین فرمودند مردود گشته‌اند. تبعیت از منویات رهبر معظم له فقط چاپ پوس‌تر تولید ملی و ثبت عبارت «سال تولید ملی گرامیباد» روی سربرگ نامه‌های اداری نیست، باید با برنامه ریزی و تلاش و پیگیری برای تحقق عینی و عملی فرمایشات ایشان بکوشیم. براستی برای آزمودن مدیران مازندران آزمونی بهتر از نساجی قائم شهر سراغ دارید؟
Sorry. No data so far.