فعالان دانشجویی حقوق بشر در ایران به بهانه برگزاری اجلاس حقوق بشر نامه‌ای پیرامون نقض گسترده حقوق بشر در بحرین و بی‌تفاوتی نهادهای بین‌المللی خطاب به کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد نوشتند.
در این نامه ضمن اشاره به جنبش مسالمت‌آمیز مردم بحرین و برخورد قهرآمیز حکام این کشور با آن، از این نهاد بین‌المللی خواسته است در راستای متوقف شدن برخوردهای نظامی با مردم و حضور نیروهای نظامی عربستان در این کشور و آزادی زندانیان سیاسی اقداماتی عملی انجام دهد.
متن کامل این نامه به شرح زیر است:
سرکار خانم ناوی پیلای
کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل
سلام علیکم
همانطور که می‌دانید اکنون بیش از یک سال از آغاز اعتراضات مردمی در کشور بحرین می‌گذرد و مردم بحرین که به دنبال ایجاد اصلاحات اساسی در این کشور بوده‌اند با برگزاری تجمعات مسالمت‌آمیزِ مختلف، مطالبات خود را بار‌ها از دولتشان مطرح کرده‌اند.
این درحالی است که دولت آل‌خلیفه نه تنها گامی مثبت برای انجام اصلاحات بر نداشته است بلکه با سرکوب شدید اعتراضات و استفاده از خشونت، مرتکب موارد متعدد نقض حقوق بشر در بحرین گردیده و بدین منظور از حمایت‌های تسلیحاتی و دیپلماتیک آمریکا و انگلیس، کمک‌های نظامی امنیتی عربستان و سانسور رسانه‌ای اقدامات غیر قانونی خود نیز بهره برده است.
اینک ما جمعی از فعالان حقوق بشر در تشکل‌های دانشجویی ایران، در آستانه برگزاری نشست دوره‌ای شورای حقوق بشر Universal Periodic Review (یو. پی. آر) برای بررسی وضعیت حقوق بشر در بحرین، معتقدیم براساس مبنای ساز و کار بررسی دوره‌ای یو. پی. آر یعنی منشور ملل متحد، اعلامیه جهانی حقوق بشر، معاهدات حقوق بشری که کشور‌ها به عضویت آن‌ها درآمده‌اند، تعهدات داوطلبانه دولت‌ها ازجمله تعهداتی که در چارچوب انتخابات و اعلام نامزدی کشور‌ها برای عضویت در شورا داده می‌شود و حقوق بین‌الملل بشر دوستانه، در موارد قابل استنادی دولت بحرین مرتکب موارد متعدد نقض حقوق بشر است و اعتراضات مسالمت‌آمیز مردم بحرین را با توسل به خشونت و استفاده از تسلیحات نامتعارف سرکوب می‌نماید.
از کمیسر عالی حقوق بشر و سایر کشورهای عضو در این شورا انتظار می‌رود در بررسی وضعیت حقوق بشر کشور بحرین سیاستی مبتنی بر فرآیندی عینی، شفاف، غیرگزینشی، سازنده و رفتاری غیرخصمانه و غیرسیاسی اتخاذ شده تا بصورت دقیق موارد متعدد نقض حقوق بشر رسیدگی شود و عاملان و حامیان این مسئله مورد مجازات و تعقیب قرار گیرند.
اینک به برخی موارد نقض حقوق بشر در بحرین که طی یکسال اخیر و در پی اعتراضات مسالمت‌آمیز مردم این کشور به دنبال رسیدن به اصلاحات مورد نظر و حقوق پذیرفته شده در اعلامیه‌ها و معاهدات حقوق بشری توسط دولت آل‌خلیفه صورت گرفته اشاره می‌کنیم:
۱- توسل به خشونت و استفاده نامتعارف از زور برای سرکوب تظاهرات مسالمت‌آمیز مردم در شهرهای جدحفص، الدیه، ابوصیبع، الدراز، الدیره، المعامیر، الکوره، راس الرمان و روستاهای العکر و السنابس و….
۲- دخالت نظامیان خارجی کشور عربستان در سرکوب اعتراضات داخلی، درحالی که بر اساس پیمان نظامی «سپر جزیره» که با هدف ایجاد یک قدرت نظامی خلیجی جهت دفاع از امنیت کشورهای حوزه خلیج فارس و حمایت این کشور‌ها از تعدی‌ها و تجاوزات خارجی تشکیل شده است، هیچگونه ارتباط منطقی بین ورود نظامی هریک از کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس در اختلافات داخلی و تظاهرات سیاسی کشور عضو دیگر ندارد و در نتیجه اقدامی مغایر با مفاد پیمان نظامی «سپر جزیره» تلقی می‌شود.
۳- تیراندازی عامدانه از فواصل بسیار نزدیک به مردم.
۴- کشتار ده‌ها بحرینی شرکت کننده در اعتراضات مردمی مثل علی‌الشیخ و شهید السید هاشم سعید، حسین البقالی، سلما محسن
۵- استفاده از گازهای سمی و تسلیحات نامتعارف همچون بمب‌های ناپالم که این مواد «آرام سوز» و چسبنده، بدنه اجسام (یا انسان) را به تدریج و به طرز فجیعی می‌سوزانند. چند قطره از مایع بمب ناپالم کافی است تا جسمی در ابعاد تقریبا ۲ متر مکعب را بتوان نابود کرد و این بمب‌ها علیه انقلابیون بکار گرفته می‌شود که تاکنون منجر به کشته شدن ده‌ها غیرنظامی شده است.
۶- ممانعت از اعزام کادر پزشکی و پرستاری برای امدادرسانی به مجروحان.
۷- دخالت گسترده نیروهای امنیتی و نظامی در بخش بیمارستانی که حتی در برخی موارد با یورش به این مراکز درمانی اقدام به کشتار مجروحان کرده‌اند.
۸- ربایش مجروحین از بیمارستان‌ها و انجام عملیات ترور هدفمند.
۹- شناسایی و ترور کادر امدادی بیمارستان‌های بحرین که به صورت خودجوش اقدام به درمان مجروحان کرده بودند. مثل دکتر علی العکری و دکتر یاسین ضیف جراحان بحرینی فارغ‌التحصیل از رویال کالج دوبلین و ترور و شهادت «بهیه العرادی» با اصابت گلوله مستقیم به سر به علت مشارکت در درمان مجروحین میدان لؤلؤ.
۱۰- دستگیری و بازداشت بی‌رویه و تصاعدی هزاران نفر از شهروندان بحرینی به ویژه جوانان و انتقال آنان به اماکن نامعلوم همچون احمد مشیمع و حسن عون.
۱۱- بازداشت و زندانی کردن ده‌ها بانوی بحرینی به علت مشارکت در تظاهرات علیه رژیم آل‌خلیفه.
۱۲- تعرض به بانوان بحرینی و هتک حرمت آن‌ها توسط نیروهای امنیتی آل خلیفه و آل سعود.
۱۳- یورش ناگهانی و بدون اعلام قبلی به منازل مسکونی و شکستن وسایل و سرقت دارایی‌ها و بازرسی این اماکن بدون حکم قضایی و قانونی همراه با بازداشت برخی از ساکنین منازل.
۱۴- یورش به مساجد و حسینیه‌ها و تخریب عامدانه اماکن مقدس مذهبی.
۱۵- ممانعت از برگزاری مراسم مذهبیِ شیعیان و حمله به تجمعات عزاداران.
۱۶- جلوگیری از فعالیت گروه‌های سیاسی و تلاش برای انحلال احزاب مخالف رژیم آل‌خلیفه همچون جمعیت الوفاق بحرین.
۱۷- بازداشت و شکنجه ده‌ها کودک بحرینی و آزار و اذیت جنسی آن‌ها توسط نیروهای امنیتی.
۱۸- محرومیت بیش از صد‌ها ورزشکار بحرینی به اتهام مشارکت در تظاهرات از جمله «علاء و محمد حبیل» بازیکنان برجسته تیم ملی فوتبال بحرین.
۱۹- اخراج و برکناری بیش از هزاران نفر از شهروندان بحرینی از کار و خانه نشین کردن آنان مثل اخراج ۷ تن از معلمان بحرینی و محاکمه مهدی ابودیب رئیس اتحادیه صنفی که این معلمان عضو آن هستند و نیز جلیله السلمان معاون وی به بهانه شرکت در تجمعات اعتراضی و تضعیف ثبات ملی.
۲۰- تحت فشار قرار گرفتن یا بیکار شدن بیش از ۸۰ روزنامه‌نگار.
۲۱- سانسور حدود ۳۰ سایت مخالف سیاست‌های دولت.
۲۲- طرح مسئله الحاق غیر قانونی بحرین به عربستان برای فشار بیشتر به مردم این کشور درحالی که بر اساس بند ۲ ماده یک منشور ملل متحد مصوب ۱۹۴۵ میلادی در بیان مقاصد و اصول ملل متحد، بر خود مختاری ملل در انجام امور داخلی تأکید شده است؛ همچنین طبق بند ۴ ماده ۲ منشور ملل متحد نیز به عدم استفاده از زور، تهدید و… علیه تمامیت عرضی هر کشور دیگر اشاره شده است. در نتیجه هرگونه دخالت نظامی دولت عربستان در مسئله داخلی بحرین مخالف نص صریح منشور ملل متحد بوده و نقض آشکار قوانین بین المللی به شمار می‌آید.
۲۳- بازداشت بیش از ۷۰ رهبر احزاب مخالف در بحرین و تحت فشار قرار دادن آن‌ها مثل نبیل رجب رییس مرکز حقوق بشر بحرین و عبدالهادی الخواجه، فعال بحرینی که بیش از ۹۰ روز از اعتصاب غذای وی می‌گذرد و حمله به منازل تعدادی از آن‌ها مثل دبیر کل جمعیت الوفاق بحرین.
کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل
متأسفانه باید اشاره کرد که از زمان آغاز اعتراضات مردمی در کشور بحرین بنا بر گزارشات نهادهای بین‌المللیِ حقوق بشری و فعالان حقوق بشر در بحرین، تاکنون بیش از ۳۰ هزار مورد نقض حقوق بشر در این کشور به ثبت رسیده است ولی علیرغم هشدار جنابعالی به دولت آل‌خلیفه در خصوص رعایت حقوق بشر در بحرین، اخطار سرکار خانم کا‌ترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به دولت بحرین و ابراز نگرانی از وضعیت سلامتی عبدالهادی الخواجه، هشدار عفو بین‌الملل در خصوص بازداشت‌های خودسرانه و شنکجه زندانیان بحرینی، دولت بحرین از ورود ناظران بین‌المللی حقوق بشر همچون اعضای سازمان «پزشکان برای حقوق بشر» به این کشور ممانعت می‌ورزد و اجازه بررسی وضعیت حقوق بشر در بحرین را نمی‌دهد.
این درحالی است که کشورهای عضو شورای حقوق بشر موظفند با نهادهای حقوق بشری در تهیه گزارشات غیرگزینشی، شفاف و غیر سیاسی همکاری کرده و وضعیت حقوق بشر در کشور خویش را بر اساس فرآیند همکاری و گفتگوی تعاملی، ارتقاء بخشند.
لذا از شما تقاضا می‌شود با بررسی دقیق به وضعیت حقوق بشر در نشست پیش‌رو و با تعیین گزارشگر ویژه حقوق بشر در بحرین، از ساز و کار شورای حقوق بشر در پیشبرد اهداف آن نهایت بهره را ببرید.
جمعی از فعالان حقوق بشر در:
بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق
اتحادیه بین الملل امت واحده
جنبش عدالتخواه دانشجویی
اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه‌های سراسر کشور
Sorry. No data so far.