تریبون مستضعفین– موضوع هسته ای ایران که در حدود یک دهه است محل نزاع قدرتهای جهانی است، در ابتدا با اتحاد بلوک شرق و غرب علیه ایران آغاز شد. اتحاد بی نظیری که منجر به مواضع تند آژانس انرژی هسته‌ای علیه برنامه صلح آمیز ایران و ارجاع پرونده به شورای امنیت و صدور قطعنامه علیه آن شد؛ اما این روند به تضاد در منافع کشورهای شرقی و غربی بر سر برنامه هسته ای ایران منجر شده است.
آنچه در این سالها اتفاق افتاده است در جهت از بین رفتن الگوی موفق نظام دینی در عصر سکولار بوده است. موضوعی که تاکنون با پیروزی جبهه ایران و متحدانش مواجه شده است. موارد زیر نشان از پیروزی ایران در یک دهه مبارزه و مقاومت در رسیدن به حقوق خود است و این بازی پیروزمندانه به انتهای خود نزدیک میشود.
1- مذاکره برای مذاکره: از ابتدا مذاکرات با انفعال هیئت ایرانی آغاز و منجر به تعلیق برنامه های هسته‌ای ایران شد. اما نفس مذاکره برای مذاکره خود می‌تواند پیروزی بزرگی برای ایران به شمار رود چرا قدرتهای جهانی نتوانستند مذاکرات را با نتیجه دلخواه خود و در مدت زمان کوتاه به اتمام رسانند.
2- نشست استانبول: اگر چه نشست استانبول به نتیجه خاصی نینجامید اما ایران موفق شد تا پرونده خود از میدان غرب خارج و به سوی شرق و متحدان منطقه‌ای خود وارد نماید.
3- ایجاد ائتلافی از کشورهای در حال توسعه و صنعتی به نفع خود: ایران توانست بازیگران جدیدی را از جمله برزیل و ترکیه را وارد بازی نماید. این امر موجب مقاومت این کشورها در حفظ حقوق ایران شد چرا که طرح ممانعت از دستیابی ایران به انرژی هسته‌ای از سوی کشورهای صنعتی در آینده‌ای نزدیک در مورد آن‌ها اعمال می‌شد. لذا ایران توانست اتحاد جدیدی را در میان کشورهای در حال توسعه به نفع خود به وجود آورد که حمایت کشورهای غیر متعهد از حقوق هسته‌ای ایران را در این راستا میتوان تعریف نمود.
4- ایجاد مفاهیم جدید بین المللی: قبل از موضوع هسته ای ایران، معدود کشورهای صنعتی به اسم جامعه ملل به استثمار ملل ضعیفتر می‌پرداختند. ایران با همسویی کشورهای دیگر از جمله در قالب کشورهای غیر متعهد نشان داد که جامعه ملل به معنای چند کشور از جمله آمریکا، روسیه، انگلیس، فرانسه و چین نیست. این موضوع می‌تواند در آینده ای نزدیک در صورت مدیریت صحیح از سوی ایران به تغییرات بنیادین در سازمان های بین المللی از جمله سازمان ملل متحد و شورای امنیت بینجامد.
5- ایران طی این سالها در یک طرف میز مذاکرات و کشورهای قدرتمند جهان در طرف دیگر. این در حالی است که اکنون که به پایان پرونده هسته ای ایران نزدیک می‌شویم به اذعان تحلیلگران سیاسی، ایران پیروز مذاکرات با برگهای بازی فراوان است و غرب دست خالی. مقاومت در برابر ابرقدرت نشان از ابرقدرت شدن است. میتوان ایران را در میان ابرقدرت‌ها تعریف نمود.
6- نشست بغداد: انتقال میز مذاکرات به بغداد موجب تقویت هم‌پیمان منطقه‌ای ایران شده و عراق به عنوان یک کشور مستقل منطقه‌ای معرفی نمود. موضوعی که غربیان با فرار آمریکا از عراق در تلاش برای تضعیف آن و القای عراق ضعیف بدون حضور بیگانگان و اشغالگران بودند. ضمن آنکه پیام صریحی به ترکیه و تضعیف موقعیت منطقه ای آن به دلیل حمایت از شورشیان سوریه و تلاش ترکیه برای تضعیف جبهه مقاومت داده شد. بازی ای که ایران آن را به طرف غربی تحمیل نمود.
7- ایجاد جبهه شرقی: ایران توانست تا کشورهایی مثل چین و روسیه را با خود هماهنگ نماید. ایجاد شکاف در میان اتحاد سنتی کشورهای قدرتمند نشان از فعال بودن سیاست بین المللی ایران است. ضمن آنکه توسعه ناتو به سمت آسیا موجب تحریک کشورهای این منطقه شده است. ایران به بهانه پرونده هسته‌ای خود موجب تقویت جبهه شرقی از جمله سازمان همکاری شانگهای و بالتبع تضعیف ناتو در منطقه شده است. این موضوع را میتوان در ممانعت کشورهای عضو این سازمان از دخالت نظامی ناتو در سوریه نظاره کرد.
8- توسعه صنعت هسته ای بدون ذره ای عقب نشینی از حقوق قانونی خود.
9- از بین رفتن تمامی چماقهای فشار علیه ایران: غرب به دنبال عقب نشینی ایران از حق دستیابی به انرژی هسته ای مجبور شد تا همه برگهای خود را خرج نماید. تحریمهای شکست خورده نفتی، بیمه‌ای و مراودات بانکی را میتوان آخرین تیر های غرب علیه ایران دانست. لذا از این به بعد باید منتظر قدرتمند شدن سریع و پرشتاب ایران در عرصه های مختلف بین المللی بود.
نظر به دلایل فوق ایران را میتوان پیروز حتمی بازی هسته ای دانست. اما نشست مسکو به دلیل آنکه از هر نظر ماهیتی شبیه نشست بغداد دارد بعید به نظر می‌رسد که به نتیجه خاصی بینجامد چرا که طرف غربی مانع تراشی خواهد نمود. زیرا پیروزی در مسکو، پیروزی و قدرتمند شدن ایران و تضعیف غرب به طور عام و آمریکا به طور خاص از یک طرف و از طرف دیگر افزایش جایگاه روسیه در مسائل بین المللی به خصوص بعد از پیروزی پوتین و ریاست جمهوری او خواهد بود. اگر انتخابات ریاست جمهوری آمریکا را نیز به آن اضاف کنیم با این معنا که بسته شدن پرونده هسته ای ایران به نفع ایران انتخاب مجدد اوباما را به خطر می‌اندازد نتیجه آن خواهد بود که طرف غربی تمام تلاش خود را مصروف خنثی بودن نشست مسکو خواهد کرد.
Sorry. No data so far.