طرح راهکارهای اجرایی گسترش فرهنگ عفاف و حجاب ۱۳ دی ۱۳۸۴ به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید، بر اساس این طرح ۲۶ وزارتخانه، سازمان و دستگاه اجرایی موظف به اجرای اصولی برای گسترش فرهنگ حجاب و عفاف شدند؛ اما با گذشت بیش از هفت سال هنوز گام مهمی برای اجرای این طرح برداشته نشده و دستگاه‌ها و ارگان دولتی و غیردولتی که در قانون مذکور، وظایف روشنی بر آن‌ها تکلیف شده از اجرای مسئولیت‌های قانونی خود در این خصوص شانه خالی کرده‌اند. پیگیری این مصوبات در ابتدا به دبیرخانه شورای فرهنگی عمومی از زیر مجموعه‌های شورای عالی انقلاب فرهنگی سپرده شد؛ اما بعد از چند سال و مشاهده عملکرد نامطلوب دستگاه‌ها در این زمینه، در سال ۸۷ نظارت این طرح به وزارت کشور واگذار شد و تا به امروز نیز این مسئولیت بر عهده این وزارتخانه است.
طرح گسترش فرهنگ عفاف و حجاب ضمانت اجرایی ندارد
دکتر فرج الله هدایت نیا گنجی، با ابراز نگرانی از وضعیت حجاب در کشور گفت: وضعیت حجاب در همه جای کشور یکسان نیست؛ ولی در مجموع ما شاهد وضعیت نگران کننده‌ای هستیم و با وضعیت مطلوب فاصله بسیار زیادی داریم. وی به دلایل عدم موفقیت طرح گسترش عفاف و حجاب اشاره کرد و افزود: واقعیت این است که عدم اجرای این قانون از آغاز قابل پیش بینی بود و از این پس هم نباید امیدی به اجرای آن داشت؛ زیرا دستورالعمل‌های مذکور در این قانون از نظر فن قانون نویسی فاقد اوصاف یک قاعده حقوقی است و ضمانت اجرا ندارد. هدایت نیا تصریح کرد: از سوی دیگر، قاعده فاقد ضمانت اجرا، تنها یک توصیه اخلاقی خواهد بود، در این قانون برای قوای سه گانه و نیز برای تمامی وزارت خانه‌ها وظایف متعددی ذکر شده است که تعداد بندهای آن به بیش از سیصد مورد می‌رسد. در هر بند این قانون نیز گاهی چند وظیفه تعریف شده است و بنابراین، در این قانون مجموعه فراوانی از الزامات حقوقی دیده می‌شود. وی با اشاره به اینکه برای اجرای این قانون هیچ ضمانت اجرائی پیش بینی نشده است، گفت: عدم اجرای تکالیف این قانون برای مخاطبان آنکه دستگاه‌های حکومتی هستند هیچ پیامد حقوقی ندارد. طبیعی است که دستگاه‌های مسئول از عواقب عدم اجرای آن بیمی ندارند و خود را به اجرای آن مقیَّد نمی‌دانند.
دستگاه‌های مختلف کشور برای اجرای این قانون عزم جدی ندارند
عضو هیات علمی گروه فقه و حقوق پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی به عملکرد دستگاه‌ها در حوزه عفاف و حجاب اشاره کرد و گفت: به نظر من به عنوان یک شهروند ایرانی، دستگاه‌های مختلف کشور برای اجرای این قانون عزم جدی ندارند و برای اجرای آن کوششی نکرده‌اند. شاید این سخن قدری مبالغه آمیز به نظر برسد ولی یک واقعیت است. در این قصور همه یا اغلب دستگاه‌های نظام جمهوری اسلامی سهیم هستند. نام این قانون «قانون راهکارهای اجرایی گسترش فرهنگ عفاف و حجاب» است، ولی متولی اجرای این قانون تنها قوه مجریه نیست و در آن وظایف همه دستگاه‌های حکومتی یعنی قوه مقننه، مجریه، و قضائیه بیان شده است.
مسئله حجاب از طریق خانواده نهادینه نشده است
دکتر ابراهیم شفیع سروستانی محقق و مدیر کل مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما در گفتگو با مهرخانه، عملکرد دستگاه‌های مسئول در زمینه گسترش عفاف و حجاب را مورد ارزیابی قرار داد و گفت: عدم موفقیت این طرح تا به امروز به علل و عوامل مختلفی بر می‌گردد، مسئله اصلی این است که ما هنوز موفق به نهاینه کردن ارزش‌هایمان از طریق خانواده و سیستم آموزش و پرورش نشده‌ایم؛ عدم توجه به عفاف و حجاب در درجه اول نشاندهنده ضعف خانواده‌ها در انتقال ارزش‌های مورد پذیرش خودشان به فرزندانشان است؛ یعنی خانواده‌ها و مادرانی که خودشان مقید به حجاب هستند توفیق چندانی در انتقال این ارزش‌ها به فرزندانشان نداشتند. وی ادامه داد: در سال‌های اخیر عدم انتقال ارزش‌ها، آسیب‌های فراوانی را بر سر راه نهاد خانواده‌ها قرار داده است که این مسئله را در جای خودش باید مورد بررسی قرار داد تا متوجه شویم که آیا ناشی از گذر شرایط جامعه ما از جامعه سنتی به جامعه مدرن است یا علل و عوامل دیگری در این زمینه نقش دارد ولی به هر حال علت اصلی تغییراتی است که در کارکرد خانواده‌ها صورت گرفته است.
دولت کمترین تلاش را در رابطه با این طرح از خود نشان داده است
هدایت نیا با انتقاد از عملکرد دولت در این زمینه گفت: دولت که مسئول و متولی اصلی اجرای این قانون است، کمترین تلاش را در رابطه با آن از خود نشان داده است. تا کنون هیچ خبری مبنی بر اینکه رئیس جمهور، وزرای خود را در قبال قصور در اجرای این قانون توبیخ کرده یا حداقل از آنان توضیح خواسته باشد منتشر نشده است. بلکه گاهی از دستگاه‌های مجری این قانون انتقاد کرده است.
عدم وضع قانون در صورت تخلف در اجرای این طرح توسط نمایندگان مجلس
هدایت نیا به عملکرد مجلس اشاره کرد و گفت: مجلس شورای اسلامی برای تخلف از اجرای این قانون هیچ ضمانت اجرائی را وضع نکرده است. در این قانون برای مجلس شورای اسلامی در هفت بند وظایف متعددی ذکر شده است. در بند پنجم چنین آمده است: «توجه خاص به سیاست‌های فرهنگی مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی، با موضوع عفاف و حجاب و اهتمام در تصویب قوانین لازم جهت اجرای سیاست‌های مذکور». سخن در این است که پس از هفت سال از تصویب این قانون، مجلس شورای اسلامی برای تضمین اجرای این قانون چه کرده است؟ همانطور که در پاسخ پرسش قبل گفته‌ام، قانون بدون ضمانت اجرا تنها یک توصیه اخلاقی است. افزون بر این، تا کنون دیده نشده است که نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی وزیری را به دلیل قصور در اجرای قانون مورد بحث احضار کرده و از او توضیح خواسته باشند.
قوه قضائیه عملکرد قابل دفاعی ندارد
وی تصریح کرد: قوه قضائیه نیز در خصوص اجرای این قانون عملکرد قابل دفاعی ندارد. در قانون مورد اشاره برای قوه قضائیه در پنج بند وظایف متعددی ذکر شده است. خوب است مسئولان قضائی گزارشی از اجرای این قانون را برای اطلاع مردم منتشر نمایند.
آموزش و پرورش نتوانست ارزش‌های مقبول را به فرزندان انتقال دهد
شفیع سروستانی به نقش نهادهای آموزشی در انتقال ارزش‌ها اشاره کرد و گفت: در ساختارهای زندگی مدرن بخشی از کارکرد خانواده‌ها به نهاد آموزش و پرورش واگذار شده است. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و با توجه به استقرای نظام اسلامی و طرح این موضوع که مدارس ما به سمت گسترش الگوی اسلامی تعلیم و تربیت پیش می‌روند، بسیاری از خانواده‌ها در عمل تعلیم و تربیت را به مدارس واگذار کردند و خودشان از این موضوع استعفا دادند، اعتماد و اطمینان خانواده‌ها به مدارس و آموزش و پرورش عملا موجب شد اهداف تربیتی خانواده‌ها محقق نشود و به خاطر ضعف‌هایی که در نظام آموزش و پرورش ما وجود دارد این سازمان نتوانست ارزش‌ها و هنجارهای مورد پذیرش انقلاب و نظام اسلامی را به فرزندان منتقل کند. وی با بیان اینکه آموزش و پرورش سهم قابل توجهی در گسترش فرهنگ عفاف و حجاب دارد گفت: با یک تقسیم بندی متوجه می‌شویم در بین علل و عوامل تاثیر گذار قطعا آموزش و پرورش هم در اصلاح وضعیت حجاب و انتقال این هنجار به فرزندان و هم در تضعیف و سست شدن این هنجار در بین نوجوانان و جوانان سهم بسیار قابل توجهی خواهد داشت.
وزارت کشور و کمیته صیانت از حریم امنیت عمومی و حقوقی شهروندان
وزارت کشور با یازده وظیفه به عنوان یکی از دستگاه‌های مهم متولی این طرح به شمار می‌رود، به گفته مسئولین، این وزارت خانه تمام بندهای ابلاغی را اجرا کرده است و در مرحله نظارت نیز عملکرد خوبی دارد؛ اما باز هم شاهد تغییری در وضعیت حجاب نبوده‌ایم. از سال ۸۷ که مسئولیت نظارت این طرح به وزارت کشور سپرده شده است تا کنون این وزارتخانه کمیته صیانت از حریم امنیت عمومی و حقوقی شهروندان را راه اندازی کرد، در همان سال جلساتی را در این زمینه برگزار کرد که در آن به آسیب‌شناسی این طرح با حضور کار‌شناسان و صاحب نظران پرداخته شد و دستورالعمل جدید در تبیین و تشریح این قانون به دستگاه‌ها ابلاغ و به این نحو برنامه جامع ترویج فرهنگ عفاف و حجاب ستاد صیانت در چارچوب قانونی توسط وزارت کشور تدوین شد.
وزارت کشور بر طبق بند ۹ که تاکید بر نظارت وضعیت عفاف و حجاب دستگاه‌ها دارد، در سال ۸۹ به ۱۷۱ ارگان دولتی مراجعه کرد گزارش‌هایی را در زمینه عفاف و حجاب دستگاه‌ها تهیه و این گزارش را در اختیار رییس جمهور قرار داد. البته اولویت بندی وظایف دستگاه‌ها نیز به وزارت کشور سپرده شد و پس از تشکیل ستاد صیانت از ادارات خواسته شد تا وظایفی را که با توجه به بودجه و امکانات سازمان زود‌تر می‌توانند جامه عمل بپوشانند را مشخص کنند، البته ستاد صیانت در تمام استان‌ها ایجاد شده است، این وزارت خانه در اجرایی کردن بند ۳ و ۷ و ۸ با همکاری نیروی انتظامی طرح امنیت اجتماعی را اجرا می‌کند. در اجرای بند ۱۰ وزارت کشور دو همایش در مشهد و تهران با همکاری سازمان‌های مردم نهاد و با تاکید بر عفاف و حجاب برگزار کرد برنامه‌ای مدون را با ۱۲ بند در خصوص عفاف و حجاب به ادرات ابلاغ کرده و بر کار همه مجریان نظارت دارد، طرح شبکه تبلیغی با همکاری وزارت کشور و حوزه علمیه با اعزام طلاب به مدارس اجرا می‌شود و اقدامی بازدارنده در بروز آسیب‌های اجتماعی است.
دستان خالی صدا و سیما با سی و یک وظیفه
صدا و سیما از سازمان‌هایی است که در زمینه گسترش عفاف و حجاب بیشترین انتقادهای وارده را داشته است، تامین منابع و آثار تولیدی در حوزه عفاف و حجاب از جمله فعالیت‌هایی است که مرکز پژوهش‌های صدا و سیمای جمهوری اسلامی در راستای عمل به وظایف خود در حوزه عفاف و حجاب انجام داده است، این سازمان دو دوره جشنواره تولیدات رسانه‌ای عفاف و حجاب به نام نور را در سال‌های ۸۹ و ۹۰ به همت دفتر امور بانوان برگزار کرده است، این جشنواره از مهرماه سال ۱۳۸۹ فعالیت خود را آغاز و به منظور جلب مشارکت دستگاه‌ها و نهادهای دولتی و غیردولتی و نحوه مشارکت و همکاری آن‌ها رایزنی و جلسات متعددی را تشکیل داد و در نهایت با مشارکت مرکز امور زنان و خانواده نهاد ریاست جمهوری- معاونت اجتماعی وزارت کشور- وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی-نیروی انتظامی- حوزه هنری- شورای فرهنگی اجتماعی زنان-مرکز مطالعات و تحقیقات زنان دانشگاه تهران- وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی، دبیرخانه آن تأسیس و رسماً شروع به کار نموده است. با یک نگاه اجمالی به سی و یک وظیفه صدا و سیما در راستای گسترش فرهنگ عفاف و حجاب می‌توان گفت این فعالیت در خور سازمانی با این همه امکانات نیست و از همه مهم‌تر اینکه بزرگ‌ترین وظیفه صدا و سیما اشاعه فرهنگ مطلوب و هم سو با موازین اسلامی است.
صدا و سیما به ترویج فرهنگ بدحجابی دامن زده است
مدیر کل پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما به عملکرد سازمان صدا و سیما در زمینه عفاف و حجاب اشاره کرد و افزود: صدا و سیما به عنوان تاثیر گذار‌ترین دستگاه فرهنگی می‌تواند نقش بسیار مهمی را در ترویج و گسترش، نهادینه کردن فرهنگ عفاف و حجاب و مقابله با فرهنگ بد حجابی ایفا کند، اما متاسفانه این رسانه نیز آن طور که از آن انتظار می‌رفت به تکلیف خودش عمل نکرد و تا به امروز تجربه موفقی در گسترش فرهنگ عفاف حجاب نداشته است.وی ادامه داد: از سوی مقابل در برخی از زمینه‌ها به ترویج فرهنگ بد حجابی نیز دامن زده است و الگوهایی را در جامعه رواج داده که به تضعیف فرهنگ عفاف و حجاب در جامعه کمک کرده است. شفیع سروستانی به وضعیت حجاب در فیلم‌ها و سریال‌های صدا و سیما اشاره کرد و گفت: اینطور نیست که در میان مدیران ارشد سازمان صدا و سیما عزم و ارائه‌ای برای گسترش فرهنگ عفاف و حجاب وجود نداشته باشد و آن‌ها خودشان بخواهند این وضعیت در صدا و سیما ادامه داشته باشد، قطعا یکی از هم و غم‌های مدیران ارشد سازمان حجاب و عفاف است و البته در چند سال اخیر وضعیت پوشش در صدا و سیما تغییرکرده البته نسبت به وضعیت آرایش کمتر توجه شده است. وی به ضعف‌های تولید فیلم و سریال در رسانه ملی اشاره کرد و گفت: صدا و سیما در نظارت برنامه‌ها با ضعف‌های زیادی روبروست، برخی فیلم‌ها و سریال‌ها توسط تهیه کنندگانی که خود پایبند به عفاف و حجاب و ارزش‌ها نیستند ساخته می‌وشد و این گونه به یک خروجی نامناسب می‌انجامد. یعنی باید با توجه به افزایش شبکه‌ها، افزایش ساعت پخش برنامه‌ها و افزایش تولید در رسانه ملی، فرآیند‌های نظارتی قبل، حین و پس از تولید در این سازمان وجود ندارد و موجب می‌شود که خروجی‌های رسانه آن طوری که مدیران رسانه نیز انتظار دارند نباشد.
حوزه علمیه الگوی جامعی در زمینه گسترش فرهنگ عفاف و حجاب ارائه نداد
شفیع سروستانی تصریح کرد: نمی‌توان از سهم و نقش حوزه‌های علمیه در این زمینه صرف نظر کرد، به هر حال مبلغان و دانش پژوهان حوزه علمیه و خود نهادهای حوزوی و وابسته به حوزه مثل مساجد و سایر نهادهای مذهبی نقش خودشان را به خوبی ایفا نکرده‌اند، به هر حال حوزه‌های ما هم در زمینه تبلیغ و ترویج نقش دارند و هم در زمینه تبیین و تشریح، در حوزه‌های علمیه باید تبیین‌های خوبی از حجاب با توجه به نیاز‌های عصر جدید صورت بگیرد؛ اما در این مکان‌ها تبلیغ و ترویج متناسب با نسل امروز و شرایط امروزه جدی گرفته نشد و حوزه علمیه نتوانست الگوهای کامل و خوبی را در زمینه گسترش عفاف و حجاب ارائه نداده است. وی گفت: ما متن‌های آموزشی خوبی متناسب با سنین مختلف در زمینه عفاف و حجاب نداریم، از ابزارهای نوین دیداری شنیداری و روش‌های جدید اطلاع رسانی در این زمینه کمتر استفاده شده است، از جلسات وعظ و خطابه و منبر به خوبی برای این موضوع استفاده نشده است. حوزه به عنوان مدعی و نهادی پیگیر در کنترل وضعیت عفاف و حجاب در کشور شناخته شده است، اعمال فشار مراجع نظیر فق‌ها در این زمینه موثر بوده است؛ اما عملکرد خود حوزه هم در این زمینه چندان مناسب و قابل دفاع نبوده است.
فعالیت نیمه کاره سازمان تبلیغات اسلامی
سازمان تبلیغات اسلامی نیز با ۱۱ وظیفه فعالیتش را به ایجاد ۱۵۰ سایت و ۱۰ نشریه ویژه حجاب، تلاش برای افتتاح پژوهشکده حجاب، طرح آشنایی با فلسفه حجاب در دبیرستان‌ها و برپایی ۶۰ دوره کارگاه حجاب و عفاف در سراسر کشور محدود کرده است و تقریبا بیشتر فعالیت‌های این سازمان در زمینه عفاف و حجاب نیمه کاره مانده است. شفیع سروستانی تصریح کرد: سازمان تبلیغات می‌توانست توسط حوزه هنری برای نهادینه کردن فرهنگ عفاف و حجاب با ابزار هنر قدم بر دارد که در این زمینه کمتر به آن توجه شده است.
طرح تذکر لسانی تنها اقدام ستاد امر به معروف و نهی از منکر
در این طرح برای ستاد امر به معروف و نهی از منکر یازده وظیفه تعریف شده است، این ستاد که یک دستگاه اجرایی است در راستای اجرای این طرح تذکر لسانی را محوریت قرار داد و با تاکید بر عمومی و فراگیر شدن این فریضه کار خود را در عملیاتی کردن این طرح از مرداد ماه سال ۹۰ و پس از شش سال تاخیر در ۴۰ شهر منتخب آغاز کرد. برگزاری دو همایش ملی در شهرهای منتخب تذکر لسانی که به صورت ویدیو کنفرانس و با حضور ۲ هزار نفر از مسوولان استان‌ها برگزار شد نیز از جمله فعالیت‌هایی بود که این ستاد با همکاری صدا و سیما، آموزش و پرورش، دانشگاه‌ها و سازمان تبلیغات اسلامی انجام داد، علاوه بر این آمران این ستاد با حضور در ادارات و سازمان‌ها نسبت به نحوه پوشش کارکنان تذکرهای لازم را به مسئولین اداره می‌دهند. ستاد امر به معروف در نظر داشت طرح معتمدین را در ادارات اجرا کند تا توسط آن وضعیت پوشش در ادارات ساماندهی شود که متاسفانه این طرح به علت عدم استقبال کارمندان اجرا نشد. فعالیت‌های مذکور اگرچه به اعتقاد مسئولین این ستاد در خور توجه است؛ اما در بر گیرنده تمام مواد ارجاعی به ستاد امر به معروف در راستای گسترش فرهنگ عفاف و حجاب نیست.
وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامی نمی‌تواند مدعی ترویج عفاف و حجاب باشد
این طرح برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ۲۱ وظیفه روشن را برشمرده از جمله استفاده مناسب از لباس‌های اسلامی ملی در فیلم‌های سینمایی و جلوگیری از انتشار و تبلیغ کالاهای فرهنگی که با فرهنگ عفاف و حجاب مغایرت داشته باشد، ترویج الگوهای مناسب برای عفاف و حجاب و ممانعت از ترویج فرهنگ مدگرایی منفی در محصولات و کالاهای فرهنگی، حمایت از انتشار نشریات تخصصی و پوشاک اسلامی و سعی در جهانی کردن این نشریات از طریق اینترنت و… اما آیا وزارت فرهنگ به عنوان یکی از نهادهای اثرگذار و مهم در این موضوع، می‌تواند مدعی ترویج عفاف و حجاب در سینمای امروز باشد؟ شفیع سروستانی افزود: در رتبه‌های بعدی نهادهایی مثل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، و سایر دستگاه‌های فرهنگی قرار می‌گیرند که این دستگاه‌ها هم به سهم خودشان می‌توانستند نقش‌های خوبی را تولید کنند و بخشی از سهم و وظیفه خودشان را در گسترش عفاف و حجاب ایفا کنند، وزارت ارشاد می‌توانست در حوزه فیلم و سینما و کتاب به نوعی این نقش را بازی کند که متاسفانه این اتفاق نیفتاده است.
ورود الگوی نامتعارف پوشش به کشور زیر سایه وزارت صنعت، معدن و تجارت
در این طرح برای وزارت صنعت نیز ۱۵ وظیفه مقرر شده از حمایت عملی از طراحان و تولید‌کنندگان پوشاک‌های ساده و اسلامی در جهت ایجاد تنوع در الگوهای پوشش اسلامی گرفته تا ممنوعیت ورود، تولید و عرضه مجسمه‌ها، عروسک‌ها، مانکن‌ها و تابلوهای مروج ضد عفاف نظیر نقاشی، فرش، روزنامه و که البته به خوبی می‌توان عملکرد ضعیف این وزارتخانه را در این زمینه مشاهده کرد.
بار مسئولیت دستگاه‌ها بر دوش نیروی انتظامی قرار گرفته است
شفیع سروستانی در خصوص نحوه عملکرد نیروی انتظامی گفت: این ارگان مظلوم‌ترین عنصر در فرآیند اجرا و گسترش فرهنگ عفاف و حجاب در ایران است؛ یعنی در میان ۲۶ دستگاهی که در زمینه گسترش فرهنگ عفاف و حجاب بر اساس مصوبه شورای فرهنگی عمومی موظف شدند تکالیفی را انجام دهن، دیوار نیروی انتظامی از همه کوتاه‌تر بوده است. هر زمان اعتراضی نسبت به وضعیت عفاف و حجاب وجود داشته باشد، نگاه‌ها به سمت نیروی انتظامی معطوف می‌شود در صورتی که قرار بوده است ۲۶ دستگاه فرهنگی، اجتماعی، تربیتی و انتظامی در کنار هم و در این زمینه کار کنند تا اتفاقی در کشور بیفتد. نیروی انتظامی هم بخشی از این ۲۶ دستگاه بوده است اینکه ما توقع داشته باشیم ۲۶/۱ دستگاه‌ها کار کل مجموعه را انجام می‌دهند تصور نادرست است. وی با بیان اینکه نیروی انتظامی باالاجبار به این صحنه وارد شد، گفت: در این طرح وظایفی را بر عهده نیروی انتظامی گذاشتند که بخشی از آن در حوزه وظایفش نبوده و بار دستگاه‌های دیگر را بر عهده گرفته است، ولی با این وجود گشت ارشاد در راستای گسترش فرهنگ عفاف و حجاب نبوده و به سوژه‌ای برای رسانه‌های بیگانه تبدیل شده است.
رفتار انتظامی با مقوله عفاف و حجاب به تنهائی راه به جائی نخواهد برد
هدایت نیا ضمن تقدیر از عملکرد نیروی انتظامی در این زمینه گفت: اجرای قانون فی نفسه یک اقدام مطلوب و قابل دفاع است و از این رو تلاش نیروی انتظامی در اجرای وظایف محوّله قابل تقدیر است. ولی به نظر من، کوشش نیروی انتظامی در خصوص قانون گسترش عفاف و حجاب به دلایلی نتیجه مورد انتظار را نخواهد داشت. عضو هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی به تشریح این دلایل پرداخت و گفت: اولا اقدام نیروی انتظامی در قبال مسأله پوشش و مظاهر بی‌عفتی مستمر نیست. گاهی شدت به خرج می‌دهد و مدتی مسامحه می‌کند. روشن است که یک حرکت منقطع و موسمی در خصوص یک مسأله مهم فرهنگی عقیم می‌ماند. ثانیاً، رفتار انتظامی با مقوله عفاف و حجاب به تنهائی راه به جائی نخواهد برد. اگر سایر دستگاه‌ها به وظایف خود در قبال این قانون عمل کنند، زمینه کمتری برای رفتارهای انتظامی باقی می‌ماند و بدیهی است که در این صورت، دستگاه انتظامی بهتر می‌تواند به مسئولیت‌های خود عمل کند.
کار‌شناسان عفاف و حجاب را با اقتضائات دینی و ملی مورد مطالعه قرار دهند
هدایت نیا به بیان راهکار‌ها در این زمینه پرداخت و گفت: به اعتقاد من باید کمیته‌ای با حضور کار‌شناسان مختلف فقهی، حقوقی، آسیب‌شناس، جامعه‌شناس، روان‌شناس، تعلیم و تربیت و سایر حوزه‌های مرتبط شکل گیرد و هر چند وقت که لازم باشد موضوع عفاف و حجاب را با توجه به اقتضائات دینی و فرهنگ ملی ما مورد مطالعه قرار دهد و راه‌های ترویج آن را بیابد؛ آنگاه با حوصله تمام و بدون شتاب زدگی، قوانین کنونی را مورد بازبینی قرار داده و سپس با رعایت فن قانون نویسی، متن کوتاه و البته قابل اجرائی را تدوین و از تصویب مجلس شورای اسلامی بگذراند. وی خاطر نشان کرد: اجرای چنین قانونی از طریق ضمانت اجراهای مؤثری که در آن پیش بینی می‌شود، با قاطعیت و به صورت مستمر می‌تواند تا حدود زیادی مشکلات کنونی را کاهش دهد. تأکید اینجانب بر حضور کار‌شناسان حوزه‌های مختلف برای آن است که آنان بتوانند ریشه‌های مشکل کنونی و راه‌های حل آن و نیز پیامدهای مثبت یا منفی هر تدبیر حقوقی را بسنجند و قانونی وضع نشود که غیرقابل اجرا بوده یا اجرای آن بی‌فایده یا مشکل زا باشد.
کلید حل معضل بد حجابی در دست دستگاه‌های فرهنگی است
طرحی که می‌توانست در کنار سایر کار‌های فرهنگی از قبیل تامین پوشش اسلامی جامعه، نهادینه کردن موضوع عفاف در وجود افراد جامعه از طریق کتاب‌های درسی، فیلم و در مورد گسترش فرهنگ عفاف و حجاب بسیار مثمر ثمر باشد، با شانه خالی کردن تمام نهاد‌ها به نیروی انتظامی که تنها وظیفه اجرای قوانین را دارد سپرده شده است و این دستگاه در این فضا یک تنه به مقابله با معضلی می‌پردازد که کلید حلش در دست دستگاه‌های فرهنگی است. اینکه جامعه ما در پیشبرد امور اخلاقی به سمت پلیسی شدن حرکت کند امر مطلوبی نیست و اگر مسأله حجاب به واسطه عوامل دیگری که می‌توانند عنصر حجاب را تقویت کنند، پیگیری شود شاید روزی فرا رسد که دیگر نیازی به پلیس نباشد.
Sorry. No data so far.