دکتر سرسنگی ، مدیرعامل خانهٔ هنرمندان ایران با اظهار تأسف از مرگ منصوره حسینی در تنهایی به دیدارش در ماه‌های قبل از فوت ایشان برای برپایی نمایشگاهی از آثارشان اشاره کرد و گفت: اینکه هنرمندی در اوج و کمال هنری در گوشهٔ عزلت و تنهایی دار فانی را وداع بگوید، دل هر هنرمند و هنر دوستی را به درد می‌آورد و این خود تلنگر و زنگ هشداری است برای مسئولان فرهنگی کشور که توجه بیشتری به هنرمندان داشته باشند.
مشاور هنری شهردار تهران، مرگ را قاعدهٔ روزگار و گریز ناپذیر دانست و تأکید کرد: نکتهٔ مهم و قابل تأمل در پس این درگذشت‌ها و رفتن‌ها این است که با توجه به اینکه بخش قابل توجهی از این هنرمندان در دوران کهولت و پیری بسر می‌برند و به طور طبیعی بیش از گذشته نیازمند توجه ما هستند و این توجه باید هم از سوی مسئولین و متولیان فرهنگ و هنر جامعه صورت پذیرد و هم از سوی جامعهٔ هنری و سازمان‌ها و انجمن‌های فرهنگی و هنری مردم نهاد که باید برای این مسأله برنامه ریزی داشته و موارد اینچنینی را به مسئولان فرهنگی یادآوری کنند.
سرسنگی از توجه به هنرمندان بیمار و کسانی که نیاز به حمایت بیشتر دارند به عنوان یکی از اولویت‌های خود در خانهٔ هنرمندان ایران در یک سال گذشته یاد کرد و گفت: با توجه به وسعمان همواره سعی کرده‌ایم که در خدمت به چنین هنرمندانی گام برداریم و امیدوارم که نتیجهٔ برگزاری چنین برنامه‌هایی توجه بیشتر به هنرمندانی باشد که در بین ما هستند و وعده‌هایی که در خصوص بیمهٔ هنرمندان، خانهٔ پیشکسوتان و… داده شده است به طور کامل از سوی مسئولین فرهنگی جامهٔ عمل بپوشد تا از دغدغه‌های جدی هنرمندان در این زمینه کاسته شود.
مدیرعامل خانهٔ هنرمندان ایران، پرورش و رسیدن یک هنرمند به قله‌های افتخار را کاری بسیار دشوار و زمان بر برشمرد و گفت: امیدوارم که همین هنرمندان بزرگی که در بین ما هستند را به شایستگی پاس بداریم و مراقب آن‌ها باشیم و امیدوار باشیم که این سنت حسنه همچنان ادامه داشته باشد.
منصوره حسینی بخشی از هویت هنری ایران است
در ادامه ثابتی مطلق، رئیس انجمن نقاشان کشور در سخنان کوتاهی با اشاره به ملاقاتی که سال گذشته با منصوره حسینی داشت گفت: در گفتگویی کوتاهی که با این هنرمند داشتم مطالب و معانی خاصی به من منتقل شد و با طرح این پرسش که معاصر چیست و هنرمند معاصر کیست تأکید کرد: صرف نظر از تعریف تاریخی و لغوی معاصر باید گفت که معاصر یک کیفیت است که باید به آن رسید و از این وجه منصوره حسینی جزو هنرمندان معاصر ایران است؛ چرا که از ویژگی‌های معاصر بودن این است که با تلاش بسیار و بی‌وقفه بتوانی به بلوغ هنری برسی و منصورهٔ حسینی به حق چنین بود و به همین جهت می‌توان گفت که منصوره حسینی بخشی از هویت هنری ایران است.
محترم خداوردی از دوستان نزدیک و پرستار منصوره حسینی سخنران دیگر این مراسم بود که با تشریح روحیات و ویژگی‌های اخلاقی وی گفت: منصوره فامیل و آشناهای بسیاری داشت ولی هیچکس را نداشت؛ منصوره در میان تابلوهای خود به تنهایی زندگی می‌کرد و از خانهٔ خود با تمام رنگ‌ها، خطوط، نقش‌ها و درخت‌هایش برای خود یک کلونی درست کرده بود که در آن فضا به هیچ کس احتیاج نداشت.
خداوردی با اشاره به درخواستی که این اواخر از منصوره حسینی داشته است مبنی بر اینکه برای مدتی به طور مداوم پیشش بماند گفت: او در پاسخ به این درخواست من همیشه می‌خندید و می‌گفت که من هیچکس را نمی‌خواهم و من حال احساس می‌کنم که منصوره حسینی خودش از قبل نوع رفتنش را انتخاب کرده بود و من اکنون در حیرتم که چرا باید هنرمندان ما اینگونه غریبانه بروند.
لازم به ذکر است که نمایش فیلمی کوتاه از آثار این هنرمند فقید به همراه اجرای قطعات موسیقی کلاسیک با پیانو توسط خانم مریم مهربان و ذکر خاطراتی از مشهدی‌زاده پژوهشگر عرصهٔ هنر و نقاشی از دوران تحصیل منصوره حسینی در ایتالیا از دیگر برنامه‌های این مراسم باشکوه بود که با استقبال گرم هنردوستان مواجه شد.
گفتنی است سومین مراسم یادبود پنجشنبه‌های ماه پرفیض و برکت رمضان مربوط به استاد فراهانی است که ۱۹ مرداد ماه از ساعت ۳۰: ۱۸در خانهٔ هنرمندان ایران برگزار خواهد شد.
Sorry. No data so far.