میثم میرزائی تبار – فلسطین کشوری آسیایی در سواحل دریای مدیترانه و نامی آشنا برای مردم جهان است. این کشور با مرکزیت بیتالمقدس دارای مرزهای مشترک با لبنان، سوریه، اردن و مصر است. اکثریت جمعیت فلسطین عربزبان است و جاذبههای گردشگری متعددی بهویژه در عرصههای مذهبی در آن وجود دارد.
پس از جنگ جهانی اول قیمومیت فلسطین بر عهده انگلیس قرار گرفت و به واسطه تحولات پس از آن شهرت جهانی پیدا کرد. در دوم نوامبر ۱۹۱۷ آرتور جیمز بالفور وزیر خارجه وقت انگلیس طی نامهای به لرد روچیلد، رییس فدراسیون صهیونیست انگلستان، موافقت انگلیس با تشکیل کشور و دولتی برای یهودیان صهیونیست در سرزمینهای فلسطین را اعلام کرد. این نامه به «اعلامیه بالفور» شهرت یافت.
پس از این اقدام، مهاجرت یهودیان صهیونیست به فلسطین آغاز شد و در فاصله بین جنگهای جهانی اول و دوم، تعداد صهیونیستهای ساکن فلسطین از ۷۰ هزار به ۴۵۰ هزار نفر افزایش یافت. در سال ۱۹۴۸م بخش قابل توجهی این کشور به اشغال صهیونیستها در آمد که در نهایت به تشکیل «رژیم صهیونیستی» انجامید. با این اقدام، بیتالمقدس بهعنوان قبله اول مسلمانان جهان در تصرف صهیونیستها قرار گرفت. صهیونیستها از آنجایی که این منطقه را یکی از مکانهای مقدس دینی خود میدانستند، نام آن را به اورشلیم تغییر دادند.
اشغال فلسطین تا مدتها مورد مناقشه اعراب و اسراییل و همچنین تاکنون عامل درگیریهای متعدد میان گروههای فلسطینی و نظامیان اسراییلی بوده است. کشورهای عربی در سالهای ۱۹۴۸، ۱۹۵۶، ۱۹۶۷ و ۱۹۷۳ برای بازپسگیری سرزمین فلسطین وارد جنگ با ارتش اسراییل شدند اما این درگیریها موفقیتآمیز نبود و سرانجام برخی دولتهای عربی را بر آن داشت تا دست دوستی برای عادیسازی روابط بهسوی رژیم صهیونیستی دراز کنند. به این ترتیب مردم فلسطین برای بازپسگیری سرزمین مادری خود تنها و بدون حامی ماندند.
اما سال ۱۹۷۹ نقطه عطفی در تاریخ جهان و تحولات فلسطین بود. انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (رحمتاللهعلیه) به پیروزی رسید؛ انقلابی در تقابل با رژیم غاصب صهیونیستی و استکبار جهانی. امام خمینی (رحمتاللهعلیه) از سالها پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، همبستگی خود با مردم فلسطین و دفاع از قدس شریف را اعلام کرده بود. پس از انقلاب، ایشان ضمن اعلام مخالفت با هر گونه رابطه با رژیم صهیونیستی، سیاست خارجی جمهوری اسلامی را مخالفت علنی با این رژیم و دفاع از آرمانهای ملت فلسطین تا آزادی قدس قرار دادند. ایشان در ۱۶ مرداد ۱۳۵۸ در نامهای خطاب به مسلمانان جهان، ضمن گوشزد کردن خطر اسراییل برای اسلام، از آنان دعوت کرد تا در آخرین جمعه ماه مبارک رمضان همبستگی خود را با ملت فلسطین اعلام کنند.
این شیوه سیاستگذاری امام خمینی (رحمتاللهعلیه) در کنار نگاه ایدئولوژیک کمک به همنوع و دستگیری از مسلمانان و دفاع از اسلام، بیانگر نگاه استراتژیک بنیانگذار جمهوری اسلامی به فلسطین از منظر منافع ملی و ابعاد بینالمللی آن برای جهان اسلام بود. ایشان اسراییل را ساخته استعمار سنتی برای تسلط بر خاورمیانه و ایجاد تفرقه و انشقاق در صفوف متحد مسلمانان میدانستند: «اسراییل با تبانی و همفکری دولتهای استعماری غرب و شرق زاییده شد و برای سرکوب و استعمار ملل اسلامی بهوجود آمد و امروز از طرف همه استعمارگران حمایت و پشتیبانی میشود. انگلیس و آمریکا با تقویت نظامی و سیاسی و با گذاشتن اسلحههای مرگبار در اختیار اسراییل آن را به تجاوزات پی در پی علیه اعراب و مسلمانان برمی انگیزانند.»
اندیشه حاکم بر انقلاب اسلامی ایران از ابتدای تشکیل نظام جمهوری اسلامی مقهور تبلیغات دروغین و قدرت کاذب صهیونیسم و مولود نامشروع آن یعنی اسراییل نشد و با اقتدار از تلاش برای نابودی آن سخن گفت و الگوی جدیدی از مقاومت و مبارزه را به ملتهای جهان معرفی کرد.
بنابراین میتوان گفت که هدف بنیانگذار جمهوری اسلامی از اقدام مدبرانه و استراتژیک خود در نامگذاری روز جهانی قدس برای دفاع از آرمان فلسطین و مبارزه با صهیونیسم، تنها آزادی قدس شریف نبود بلکه قلب صهیونیسم بینالملل را برای آزادی کشورهای اسلامی از شر آن نشانه گرفته بود. ایشان در همین زمینه فرمودند: «روز قدس یک روز جهانی است. روزی نیست که اختصاص به قدس داشته باشد. روز مقابله مستضعفین با مستکبرین است… تمام ملتها قیام کنند و این جرثومه فساد را به زبالهدانها بریزند… روزی است که باید همت کنید که قدس را نجات دهیم… روز قدس روز اسلام است. روزی است که باید اسلام را احیا کنیم و قوانین اسلامی باید در ممالک اسلامی اجرا بشود… روز قدس روز جدایی حق از باطل است.»
در نگاه اول میتوان گفت که امام خمینی (رحمتاللهعلیه) هدف از این نامگذاری را آزادی قبله اول مسلمین، دفاع از حقوق انسانها و مبارزه با ظلم قرار داد اما در پسِ این اهداف اصلی و اولیه، اهداف و افکار استراتژیکی نیز نهفته است که بعضی از آنها عبارتند از:
احیای روحیه جهاد و شهادت در راه دفاع از آرمانها و ارزشهای اسلامی
تقویت وحدت مسلمانان و مبارزه با اقدامات تفرقهافکنانه دشمن
احیای اندیشه دفاع از سرزمین و وطن و جانفشانی در راه آن
گوشزد کردن مداوم خطر تفکر صهیونیسم برای ملتهای اسلامی و غیر اسلامی
شکست قدرت پوشالی استکبار جهانی و نظام سلطه در اذهان ملتها
بیداری ملتها و عدم سکوت آنها در برابر حاکمان ظالم و معاملهگر با اسراییل
ترویج اندیشه ناب اسلامی و روحیه آزادگی در میان ملتهای جهان
به تصویر کشیدن ضعف پشتوانه مردمی و عدم مشروعیت و مقبولیت دولتهای مستکبر
صدور اندیشهها، اصول و ارزشهای انقلاب اسلامی و ارائه الگویی موفق از اداره حکومت به ملتها
با مروری بر روند تحولات جهانی در سالهای اخیر میتوان دریافت که تأکید بر مبارزه با استکبار جهانی و تفکر صهیونیستی پس از گذشت ۳۳ سال از انقلاب اسلامی، پویا‌تر و زندهتر از گذشته در حال پیگیری است. امروز در اقصی نقاط جهان اسلام، ملتها با تأسی از تفکر انقلاب اسلامی ایران بیدار شدهاند و در مقابل حکومتهای ظالم ایستادهاند. ملتهای اسلامی نه تنها حاشیه امنی برای حکومتهای خود باقی نگذاشتهاند، بلکه موجب شدهاند که رژیم غاصب اسراییل بیش از پیش خطر زوال و نابودی را احساس کند. کار بهجایی رسیده است که مرکز تحقیقات خاور نزدیک آمریکا از «آخرالزمان اسراییل» سخن میگوید: «در سال ۲۰۲۵ میلادی اسراییل به موجودیت خود پایان خواهد داد. فرایند ترک وطن تاریخی توسط اسراییلیها و بازگشت به محل سکونت قبلی، روندی بیبازگشت است. بیش از ۵۰۰ هزار یهودی اتیوپیایی و دیگر یهودیان آفریقایی قصد دارند طی ده سال آینده به قاره سیاه بازگردند. بیش از یک میلیون روس و دهها هزار اروپایی نیز مایل به بازگشت به محل اولیه سکونت خود هستند. به علت افزایش امواج ملیگرایی در کشورهای همسایه اسراییل و قبل از همه، انفجار قدرتمند اسلامیسم در مصر، مردم اسراییل نگران جان خود، آینده خود و آینده فرزندان و خویشاوندان خود هستند. اسراییلیها بهجاهایی که متولد و بزرگ شدهاند توجه نشان میدهند. تحقیقات زیادی وجود دارد که نظریه پایان سریع اسراییل بهعنوان یک کشور را مطرح میکند.»
Sorry. No data so far.