در رسانههای ایران رسم بر این است كه اگر دلشان میخواهد خبر، مصاحبه یا گزارشی را منتشر كنند كه از سوی منابع بیگانه روی خط خبری قرار گرفته است، با اضافه كردن كلماتی به تیتر، خود را ممتنع و مستمع معرفی میكنند. اگر دقت كرده باشید، سایتهایی مانند «تابناك» و «عصر ایران» برای خبرهای منفی علیه ایران، اینگونه تیتر انتخاب میكنند: «وزارت دفاع آمریكا مدعی شد…» یا «نخستوزیر اسرائیل در ادعایی جالب گفت…» و یا بارها از علامت تعجب!! استفاده میكنند تا اتهام «انتشار اكاذیب بیگانگان» بر آنها وارد نشود.
هفته گذشته روزنامه اسرائیلی «معاریو» مصاحبهای با یكی از كاركنان كهریزك منتشر كرد كه در رسانههای ایران هیچ بازتابی نداشت، چون با صدها علامت سوال نیز نمیتوان انتشار آن به زبان فارسی را توجیه كرد.
فرد مصاحبهشونده كه نامی از او برده نشده، در گفتوگو با این روزنامه صهیونیستی به توصیف كهریزك و اتفاقات رخ داده در آن پرداخته كه بخشی از آن به زبان فارسی از طریق ایمیل در اینترنت منتشر شده است.
بخشی از متن گفتوگو
او «مصاحبهشونده» با نشان دادن دو عكس دستهجمعی از كادر كهریزك كه خود نیز در آن حضور دارد، به معرفی افراد و بازگو كردن سرنوشتشان میپردازد. او بدون مكث به پرسشهای ما پاسخ میدهد، اما از یادآوری آنچه شاهد بوده، عصبی میشود و این در چهرهاش كاملا مشهود است:
نظامی هستی؟
نه!
پس چگونه به مكانی خاص مثل كهریزك راه پیدا كردی و در آنجا استخدام شدی؟
یكی از دوستانم سفارش من را كرد. بعد از حادثه رانندگی كه 3 سال قبل برایم رخ داد، كارم را از دست دادم و مجبور شدم شغل جدیدی پیدا كنم.
دانش، مهارت یا تخصص خاصی داشتی كه در استخدام مؤثر باشد؟
من مدرك تحصیلی دیپلم دارم. اما چون رانندگی خوبی داشتم، ابتدا به عنوان راننده آمبولانس استخدام شدم. البته در تصادفی كه چند سال قبل داشتم، خودم راننده نبودم و نباید این را به حساب ناشی بودن من بگذارید. من در كهریزك مسؤولیت انتقال اجساد به قبرستان را داشتم.
وقتی اجساد را به قربستان اصلی شهر (بهشتزهرا) میبردی، به چه كسی تحویل میدادی؟
ما با بهشتزهرا كاری نداشتیم. از من خواسته بودند اجساد را به قبرستانهای حوالی شهر ببرم. در آنجا به سردخانه میرفتم و كارم تمام میشد و خودشان تدفین را انجام میدادند.
به خانواده متوفیان اطلاع نمیدادید؟
ضوابط این گونه بود كه همه چیز بدون سر و صدا باشد.
چه پستهایی در آنجا داشتی؟
فقط 2 ماه راننده آمبولانس بودم، اما بعد از آن به بخش اداری رفتم. در آنجا پرونده افراد را بررسی میكردم. چیزی كه توجهام را جلب كرد، نحوه پیرش افراد بود.
به چه دلیل؟
وقتی بعضیها را میآوردند، هنگام تحویل میگفتد كه مهم نیست چگونه او را پس بگیرند. حتی در پرونده برخی تأكید میشد كه زنده بیرون نروند. البته از زمانی كه نگهبان شدم، چیزهای دیگری را شاهد بودم كه برایم باورپذیر نبود. برای مثال، كسانی كه در زمان ورودشان سالم و سرحال بودند را میدیم كه بعد از مدتی بسایر رنجور و افسرده شده بودند و بیشترشان از فشار روحی میمردند.
همزمان چند نفر در كهریزك نگهداری میشدند؟
حدود 800 نفر كه 50 پرسنل را هم باید به آن اضافه كرد. مكان واقعا وحشتناكی بود. ما مجبور بودیم در طول شبانهروز، صدای داد و فریاد و گریهای كه در كل مجموعه به گوش میرسید را تحمل كنیم.
دلتان به حال آنها نمیسوخت؟
اوایل چرا، اما كمكم برایم عادی شد و همكارانم هم عادت كرده بودند. مثل كسی كه در كارگاه نجاری كار میكند.
چقدر حقوق میگرفتی؟
ماهی 700 هزار تومان یا بیشتر.
هزینههای آنجا از كجا تأمین میشد؟
از طرف افراد و سازمانهای مختلف. خیلیها به بازدید از آنجا میآمدند و من حتی خیلی از مقامات را در آن مدت دیدم. چون محوطه وسیع بود، دو ماشین برقی زمین گلف در آنجا بود كه میهمانها با آن گشت میزدند و از بخشهای مختلف بازدید میكردند. معمولا همین افراد همان روز مبالغی را به عنوان كمك هزینه، به بخش مالی و اداری میسپردند.
میتوانی از آنها نام ببری؟
خیلیها بودند. خود آقای كروبی هم یك سال قبل به آنجا آمد و مبلغ زیادی كمك كرد. فقط افراد سیاسی نبودند و من سردار رویانیان، شهردا تهران و حتی منوچهر منطقی (مدیرعامل سابق ایرانخودرو) را هم چندبار دیده بودم كه برای بازدید آمدند.
یعنی آنها از وجود كهریزك خبر داشتند؟
بله! اگر كسی در ایران مقام مسؤول باشد و بگوید كه از وجود آنجا خبر نداشته، دروغ گفته است. همه میدانستند.
زمان تعطیل شدن كهریزك، آنجا بودی؟
كهریزك تعطیل نشده.
اما در خبرها گفته شده كه آنجا كاملا تعطیل شده است. شما این را تكذیب میَكنید؟
ببینید! مجموعهای با وسعت و مهمی كهریزك كه از سوی مقامات كشور حمایت میشود، هرگز نمیتواند تعطیل شود.
یكی از بازداشتیها درباره شكنجه و حتی استفاده از بطری نوشیدنی اشاره كرده بود.
خب!
شما چه نوع شكنجههایی را در آنجا شاهد بودید؟
در آنجا هیچوقت شكنجه ندیدم. اگر كسی چیزی در اینباره گفته، دروغ محض است.
اخبار مربوط به شكنجه شدن افراد در بازداشتگاه كهریزك در رسانههای جهان باداب داشته، چطور شما مدعی هستید كه وجود نداشته؟
بازداشتگاه كهریزك؟ آهان!… من گفتم توی كهریزك كار میكردم، ولی خانه سالمندان كهریزك بودم، نه بازداشتگاه!
احمق بیشعور! میمردی زودتر میگفتی؟
به من چه! خودت وقتی اسم كهریزك را شنیدی، هول شدی، گفتی بیا مصاحبه كنیم… احمق هم خودتی!
پس قضیه جنازهها و تدفین یواشكی چی بود كه گفتی؟
كهریزك جای كسانی است كه هیچ كسی را ندارند تا از آنها مراقبت كند. به فیلمها نگاه نكنید كه بچهها پدر و مادرشان را تهدید میكنند كه به آنجا میفرستند. كهریزك آخرین خانه آدمهای بیسرپناه است و چون كسی را ندارند كه برایشان گریه كند، پس مراسمی هم در كار نیست.
میكشمت…
تو غلط میكنی! الان با همین شمعدانی میكوبم وسط فرق سر كچلت… با اون كلاه مسخرهات!
Sorry. No data so far.