«تیسیر حمدان» آزاده و روزنامه‌نگار فلسطینی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری فارس در ترکیه به تشریح خاطرات ۱۹ سال اسارت پشت میله‌های زندان‌های رژیم صهیونیستی پرداخت وی که به یکبار حبس ابد و ۶۰ سال زندان محکوم شده بود در سال ۲۰۱۱ در راستای تبادل اسرا آزاد شد. وی معتقد است در این مدت درس‌هایی همچون صبر و اشتیاق به مقاومت و آزادسازی فلسطین را آموخته است.
متن کامل این گفت‌وگو به شرح ذیل است:
تیسیر حمدان را برای ما بیشتر معرفی کنید؟
من از متولدان شهر قدس هستم در آنجا تحصیل کرده و در تشکیل گردان‌های عزالدین القسام مشارکت داشتم و در این شهر عملیات‌های زیادی از جمله ربایش سربازان و افسران اسرائیل و ربایش یک دستگاه اتوبوس را انجام دادیم پس از آن از سال ۱۹۹۳ به حبس ابد محکوم شدم تا اینکه در تاریخ ۱۸ اکتبر ۲۰۱۱ در راستای تبادل اسرا آزاد شدم و اکنون مقیم ترکیه هستم و برنامه‌های متعددی برای شناساندن قضیه فلسطین دارم که شاید مهم‌ترین آن مسئله رسانه‌های مقاومتی باشد که من سعی دارم از طریق آن با مردم ارتباط بیشتری داشته و جنایت‌های اشغالگران را از طریق کنفرانس‌ها و تظاهرات بیان کنیم.
ایده رسانه‌های مقاومتی چگونه به فکر شما رسید و چگونه می‌توان آن را پیاده کرد؟
ما در گذشته و پیش از بازداشت در مورد رسانه تحصیل می‌کردیم و در داخل زندان در درون اتاق‌های بسته و تاریک نیز به تربیت نسل مقاومت مشغول بودیم. ما در کمیته رسانه‌ای عضو بودیم که کارش رصد کردن لحظه به لحظه رسانه‌های صهیونیستی به منظور مقابله رسانه‌ای با دشمن بود و این تجربه را که بر اطلاع‌رسانی مقابله‌ای و در تنگنا قرار دادن رسانه‌های اسرائیلی متکی بود، توسعه دادیم همچنانکه ما شیوه‌های هجوم علیه طرف اسرائیلی را به کارآموزان آموزش می‌دهیم و هدف ما رسیدن به بالاترین حد و شرح کامل وضعیت است.
آیا شما در تونس کنفرانس و تظاهراتی درباره اسرا خواهید داشت؟
بله ما کنفرانس اسرای فلسطین را در تونس برگزار خواهیم کرد که تعداد زیادی از اسرا در آن شرکت خواهند کرد و این کنفرانس در تاریخ ۱۹ اکتبر برگزار می‌شود و از آنجائی که ما اسرای فلسطینی و جزئی از مقاومت هستیم بر این اساس سعی داریم با برگزاری یک کنفرانس نمونه شهادت‌های زنده شخصیت‌ها، تصاویر و فیلم ویدیوئی ارائه کنیم و برای یک طرح بزرگ رسانه‌ای خود را آماده می‌کنیم.
ما تا کنون بارها شاهد کنفرانس‌ها و تظاهرات در حمایت از قضیه فلسطین بودیم اما هیچ کدام به نتیجه قابل قبولی نرسید و تنها در حد قطعنامه‌ها و بیانیه‌ها بوده است آیا این کنفرانس نیز اینچنین خواهد بود؟
ما دو هدف اصلی را برای این کنفرانس قرار دادیم: نخست ایجاد شبکه ارتباطی مستحکم با تمامی نهادهای حامی اسرا و علاه بر آن ضرورت ارائه طرح اجرایی و عملیاتی برای حمایت از این طرح یعنی همان رسانه مقاومتی است که از طریق آن می‌توانیم جنایت‌های رژیم صهیونیستی را رسوا کنیم و رسانه‌های صهیونیستی را در تنگنا قرار دهیم.
در مورد درد و رنج‌های داخل زندان صحبت کنید و بفرمائید که این سال‌ها را چگونه سپری کردید؟
حمدان: من ۱۹ سال در زندان‌های رژیم صهیونیستی اسیر بودم یعنی تقریبا نیمی از عمرم را در زندان گذراندم؛ درد و رنج بیماری، دوری از خانواده و دوستان همه آزار دهنده بود، پدرم مریض بود و از دنیا رفت و من با اینکه تنها چند کیلومتر از او فاصله داشتم اما نتوانستم پیش از مرگش او را ببینم.
اسرا اگر هم بیمار می‌شدند به بیمارستانی منتقل می‌کردند که دست کمی از زندان نداشت، در آنجا به اسرا آنگونه که باید رسیدگی نمی‌شد و تنها داروهای آرام‌بخش و مسکن به آنها می‌دادند که هیچ فایده‌ای نداشت و در برخی موارد نیز از اسرا برای آزمایشات پزشکی و داروهای خود استفاده می‌کردند و برایشان مهم نبود که ممکن است این داروها موجب مرگ اسرا شود و علاوه بر آن آلودگی داروها و دیگر مشکلات نیز بود.
پیش از این درد و رنج‌ها شما مشتاق مقاومت و پیوستن به آن بودید و تنها هدف شما نیز آزادی سرزمین فلسطین بود از آن دوره و آغاز پیوستن به گردان مقاومت صحبت کنید.
ما با درد و رنج بزرگ شدیم؛ می‌دیدیم که سرباز اسرائیلی به پدر و مادر ما حمله می‌کند، خانه‌های ما را تخریب می‌کند و اراضی ما را مصادره می‌کند با این حال بُعد اسلامی باعث بوجود آمدن بُعد ملی و حب به سرزمین در ما شد و هدف ما نیز آزادی وطن به هر قیمتی بود. جنبش اخوان‌المسلمون و پس از آن حماس و مشخصا گردان عزالدین القسام که در گذشته «مجاهدون» نامیده می‌شد، بوجود آمد و ما عملیات‌های زیادی اعم از قتل سربازان و به اسارت گرفتن برخی از آنها برای تبادل اسرا انجام دادیم و اصل ما این بود که « سرزمینمان را باید خود ما آزاد کنیم و این سرزمین را باید با اتکا به بُعد اسلامی و عقایدی آزاد کنیم».
به نظر شما راه‌حل پایان دادن به دودستگی و اختلافات در صحنه فلسطین چیست؟
اصل ما در مقاومت این است که ما هرگز به هر قیمتی شده سرزمین خود را به اسرائیل واگذار نمی‌کنیم و هرگز اصل مذاکره را نمی‌پذیریم و این مسئله یک تعارف و سخن دیپلماتیک نیست بلکه واقعیت است.
نقش شما در حال حاضر به عنوان اسرای آزادشده با آنچه قبل از اسارت بود، تفاوت دارد یا اینکه همان نقش و رویکرد است؟
ما در سال‌های اسارت آموختیم که چگونه مقاومت کنیم، ما همه چیز خود را در مقابل مقاومت از دست دادیم و به عنوان اسرایی که تجربه داریم می‌گویم که هیچ کس بهتر از ما نمی‌تواند در مورد قضیه فلسطین سخن بگوید زیرا جرأت ما باعث شد که تفنگ و سلاح خود را به طرف سرباز اسرائیلی گرفته و به سمت او شلیک کنیم بدون آنکه هیچ ترسی داشته باشیم و با ساده‌ترین و کوچک‌ترین وسایل توانستیم عملیات‌های بزرگ و زیادی را انجام دهیم.
Sorry. No data so far.