هنوز صحبتهای سرکار خانم مجتهدزاده ـ ریاست مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری ـ در رابطه با کمک هزینه برای مهدکودک فرزندان زنان شاغل را در نوزدهم تیرماه به گزارش ایسنا فراموش نکردهایم که گفته بودند: «مقرر شده است تا کمک هزینه مهد کودک برای کارمندان زن بدون محدودیت در تعداد فرزندان و به ازای هر فرزند زیر شش سال ماهانه تا ۵۰۰ هزار ریال پرداخت شود. مصوبه بر اساس تصویب هیات وزیران است و در سالای ۸۸، ۸۹ و ۹۰ این کمک هزینه حداکثر تا سه فرزند و تنها برای فرزندان زیر پنج سال پرداخت میشد و سقف مبلغ پرداختی طی سالهای ۸۸ تا ۸۹، ۳۰۰ هزار ریال و در سال ۹۰، ۳۶۰ هزار ریال در نظر گرفته شده بود.»
وی در ادامه گفته بود: «طبق مصوبه هیئت وزیران در سال جاری علاوه بر افزایش میزان کمک هزینه نسبت به سالهای قبل، استمرار پرداخت تا سن شش سال و مرحله ورود کودکان به دبستان نیز مدنظر قرار گرفته و به علاوه محدودیتی در تعداد فرزندان اعمال نمیشود»
سخنان ایشان در ماههای گذشته در حالی عنوان شد که بحث دورکاری زنان بسیار داغ و پرطرفدار بود و هنگام طرح این دو موضوع بالاخره ما متوجه نشدیم که مسئولین محترم و مسئولین محترمه در نهایت به دنبال حضور بیشتر زنان در خانه و محکم نگه داشتن نظام خانوادهاند یا برای ایجاد شرایط بهتر برای مادران شاغلی که نمیتوانند بیشتر در خانه بمانند و برای راحت شدن خیالشان از اینکه نبودشان خدای نکرده به فرزند دلبندشان لطمه میزند، تسهیلات برای مهدکودک را به آنها ارایه میدهند؟!
هنوز از آن بحثها مدت کوتاهی نگذشته است که حال، عضو هیأت رئیسه کمیسیون اجتماعی مجلس، دیروز در گفتوگویی با خبرگزاری خانه ملت نظراتی عجیب و البته همراستا با مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری بیان داشتند: «با اشاره به افزایش ۱۷ درصدی شهریه مهدکودکها، اعلام کرد: به طور حتم هماکنون مهدکودکها بهعلت آزادسازی حاملهای انرژی با مشکلات مالی بسیاری روبهرو هستند، از اینرو این مراکز یا باید تعرفههای خود را گران کنند یا اینکه از سوی دولت یارانه دریافت کنند.»
وی با اعلام اینکه افزایش غیرمنطقی تعرفه مهد کودکها موجب تشدید مردم فشار بر مردم میشود، یادآور شد: مسئولان دولتی قبل از بالا بردن قیمتها و تعرفه ها باید برنامهریزی و کارشناسی داشته باشند.
این نماینده مجلس نهم، با تأکید بر تغییر شرایط امروزه جامعه نسبت به سالهای گذشته، تصریح کرد: «در گذشته خانوادهها، کودکانشان را پیش اقوام میگذاشتند، اما هماکنون بهعلت افزایش اشتغال زنان نیاز مراجعه به مراکز نگهداری کودکان بیشتر شده است.»
عباس قائیدرحمت با اعلام اینکه کاهش مراجعه خانوادهها و کودکان به مهدکودکها، افزایش آسیبهای اجتماعی را بهدنبال دارد، بیان کرد: «بهطور حتم حضور و فعالیت کودکان در مهدکودکها موجب تقویت هوش اجتماعی جامعه در آینده میشود.»
دبیر دوم کمیسیون اجتماعی مجلس، خواستار اختصاص یارانه به مهدکودکها از سوی دولت شد و گفت: مسئولان باید برای حمایت از این مراکز برنامهریزی کنند.»
توجه به خانواده و استحکام خانواده بدل به پُز شده و ساختارها و علاقههای حاکمیت، در مسیری خلاف این در حرکت است. از طرفی در سمینارها و جشنوارههای ساختگی، از مهر مادری و نهاد خانواده سخن میشنویم و در سویی دیگر، مهدکودک را عاملی برای ارتقای هوش اجتماعی و کاهش آسیبهای اجتماعی تلقی بیان میکنیم.
آنچه که از مسئولین، به خصوص کسانی که در جایگاههای مشورتی و مدیریتی قرار دارند بر میآید، استفاده از ظرفیت کارشناسی برای تعمیق بخشی به حرکات و اقداماتشان میباشد. امری که به نظر در این موضوع، مورد توجه قرار نگرفته است. حمایت ِ دولتی و پولی از مهدکودک، نه حمایت از خانواده و نه حمایت از زن است. حمایت ِ دولتی و پولی از امریست که میتواند در مسیری قرار بگیرد که در دراز مدت، ما با نسلی مواجه شویم، که ظرفیتهای عاطفیاش، از جام محبت مادرانه تهیست و سرگردان، در التهاب مشکلات روانشناختی میسوزد.
ایده ترویج مهدکودک و بازگوکردن آن در جامعه ما که متاسفانه به سمت تکفرزندی، اشتغال روزافزون بانوان متاهل و مقولاتی از این دست میرود، تجویزخوبی نیست. تجویزیست که اگر برچسب فمینیسم بر آن نزنیم، در مسیریست که به ساختارهای اجتماعی، مبتنی بر نگاه اسلامی ضربه میزند. ساختارهایی که بنیان نقش زن در آن بر محوریت مادری و تربیت اجتماع است و اگر فعالیتی، این وظیفه را مخدوش کند، ممنوع میشود.
اینچنین است که رهبری انقلاب در سومین نشست اندیشه های راهبردی چنین بیان داشتند: در این زمینه باید ۲ شرط اساسی را کاملاً رعایت کرد نخست اینکه اشتغال، کار اساسی زن در خانه و خانواده و مسئولیت مهم همسری و مادری را تحت الشعاع قرار ندهد و دوم اینکه مسئله محرم و نامحرم بخوبی رعایت شود.
چرا همیشه برای حل مسائلمان راحتترین راهها را انتخاب میکنیم؟
آیا برای افزایش هوش اجتماعی فرزندانمان، مهدکودک بهترین راه است؟!
آیا کاهش مراجعه به مهدکودکها به هرعلتی، میتواند دلیلی برای احساس نیاز و حتی خطر برای خانوادهها و جامعه باشد؟!
آیا نرفتن کودکان به مهدکودک در گذشته و یا زمان حال یعنی عقبماندگی اجتماعی؟ این براساس کدام پژوهش و بررسی ثابت شده است؟
Sorry. No data so far.