تریبون مستضعفین- شهید مهدی رجب بیگی از دانشجویان پیرو خط امام بوده است که در تسخیر لانه‌ی جاسوسی آمریکا نیز نقش داشته است. وی که در آستانه‌ی انقلاب اسلامی دانشجوی مهندسی عمران دانشکده فنی دانشگاه تهران بوده است، در فعالیت‌های مختلف انقلابی از مقاله‌نویسی تا نگارش متون طنز و از تدریس در مناطق محروم جنوب شهر تهران تا ترویج ایده‌های اسلامی در محافل دانشگاهی نقشی اساسی داشته است. رجب بیگی که در تسخیر لانه‌ی جاسوسی و برگزاری کنفرانس نهضت‌های آزادی‌بخش توسط دانشجویان تسخیرکننده سفارت آمریکا نقش مهمی داشته است، مقارن با شروع عملیات مسلحانه‌ی مجاهدین خلق، در پنجم مهرماه سال شصت هنگامی که سوار بر موتورش بود، در نزدیکی دانشگاه تهران، از پشت سر مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به شهادت رسید.
مجموعه یادداشت‌های سیاسی، مقالات طنز و سروده‌های این شهید عزیز درباره‌ی وجوه سیاسی، اجتماعی و فرهنگی انقلاب اسلامی و وقایع روز، در کتاب «می رویم تا خط امام بماند» در اوایل دهه ۶۰ توسط انتشارات جهاد سازندگی منتشر شد و در سال ۹۰ به همت نشر فاتحان و با همکاری سازمان بسیج مستضعفین تجدید چاپ شد. که برخی از آن نوشته‌ها از آدرس rajabbeigi.ir نیز قابل دسترسی است.
آنچه در ادامه می‌خوانید یادداشتی از این شهید بزرگوار با عنوان «حزب‌الله تشکل خدایی خلق» است که به مناسبت سی‌ویکمین سالروز شهادت وی بازنشر می‌شود:
استعمار می‌خواهد روح کلمات مقدس و حرکت‌زا را بگیرد
هر انقلابي در روند حركتي خود، فرهنگي نو را به جامعه عرضه مي دارد و در راه تغيير و تكامل بخشيدن به ارزش هاي موجود در جامعه مردم را به كوشش وادار مي كند و اساساً اين مسئله، خود يكي از علل و عوامل بروز انقلاب در يك جامعه مي باشد و البته هر چه مكتب انقلاب ساز، غني تر و پربارتر باشد، اين تحولات عميق تر و با اهميت تر مي باشد. با ظهور هر انقلاب، كلمات جديدي در فرهنگ مردم توليد پيدا مي كنند و يا مجدداً احياء مي شوند و بر عكس، كلمات ديگري از فرهنگ مردم رفته رفته حذف و محو مي شوند. مثلاً كلمه «دعا» كه روزگاري در غير معناي اصلي خود به كار برده مي شد و بيشتر، اعمال افراد زبون و ترسو و تنبل را تداعي مي كرد كه به جاي فعاليت در متن اجتماع، تمامي خواسته هاي خود را از خدا طلب مي كردند، اينك محتواي اصلي خود را بازيافته است و نشانگر پيوند عميق انسان و خدا و تجلي نيازهاي عميق انسان در برخورد با خود و جامعه در برابر خدا مي باشد. كلمات ديگر نظير «شهادت»، «ايثار»، «امام»، «امت»، «مستضعف»، «مستكبر» و … كه در دوران بعد از انقلاب معناي صحيح تر و كاربرد افزون تري پيدا كرده اند نيز از جمله كلماتي هستند كه انقلاب با خود آورده است و در فرهنگ مردم مجدداً احياء شده است. شايد اين نكته راست باشد كه كلمات نيز مانند انسان ها دوران حياتي دارند و گاه در طي اين دوران از كمال بيشتري برخوردارند و گاه در شرف نابودي. به هر حال از جمله كلماتي كه در دوران انقلاب و پس از پيروزي انقلاب جاي ويژه اي را در جامعه به خود اختصاص داده و كاربرد بيشتري هم پيدا نموده است كلمه «حزب الله» است كه از سرنوشت ويژه اي نيز برخوردار است. اگر در روزگار گذشته، دست هاي نامرئي استعمار، كلمات متعالي را از مفهوم و محتواي اصلي تهي مي نمود تا انديشه مردم را مسخ نمايند، امروز نيز دنباله هاي پيدا و پنهان استعمار در پي آنند كه چنين كنند و با گرفتن روح كلمات مقدس و حركت زا، از آن ها موجوداتي بي حاصل و بي خاصيت بسازند. و به اصطلاح استعمار در برابر اسلام اگرچه در تحريف «نسخ» ناموفق بوده است اما در «مسخ» پيشرفت داشته است. و اينك زمان آن رسيده است كه نيروهاي آگاه و عالم جامعه با روشن ساختن مفاهيم اصيل اين واژه ها و به خصوص مرتبه آنها در جايگاه فكري هر انسان مكتبي و رابطه آن ها با ديگر عناصر تشكيل دهنده ايدئولوژي، دست هاي پليد استعمار را براي هميشه قطع نمايند.
حزب‌الله تشکلی است به سمت خدا با رهبری واحد
و اما در مورد «حزب الله»، بيش از آنكه يك كلمه باشد بيانگر عالي ترين اهداف و ايدهآل هاي مكتب است و به همان اندازه كه اين واژه از عمق و محتوا برخوردار است، از مظلوميتي نيز بهره مند بوده است. اما قبل از آنكه به سراغ تشريح مفهوم ايدئولوژيك «حزب الله» و مختصات قرآني آن برويم بد نيست مختصري راجع به تاريخچه حضور اين واژه و به خصوص نقش آن در روند انقلاب اسلامي داشته باشيم.
يكي از شعارهايي كه در دوران انقلاب با عنوان شعار اصلي مردم مورد توجه مردم قرار داشت شعار معروف «حزب فقط حزب الله، رهبر فقط روح الله» بود. اين شعار كه داراي نقشي محوري در حركت مردم بود به روشني نشان دهنده سه مطلب اساسي بود. اول آنكه اين شعار جهت حركت را به وضوح آشكار مي ساخت، زيرا «حزب الله» سمت خدايي حركت را مشخص مي نمايد. دوم آنكه وحدت رهبري در اين شعار به خوبي به چشم مي خورد و البته ما در توصيف قرآني حزب الله نشان خواهيم داد كه حتي اگر عبارت «رهبر فقط روح الله» هم گفته نشود «حزب الله» به تنهايي اين مفهوم را مي رساند و مرتبه سوم آنكه اين شعار هر نوع مشكلاتي از قبيل احزاب و دستجات مختلف را كه با اهداف غير خدايي كار مي كنند نفي مي نمايد. توضيح بيشتر در اين رابطه آنكه در آغاز حركت مردم؛ سازمان ها و احزابي كه چند سالي هم در همان مسير حركت خود (كه جدا از حركت كلي جامعه بود) داراي غيبت بودند (عمدتاً از سال 54 تا 56) دوباره بر آن شدند تا در حركت مردم نقش فعال تري را ايفا كنند.
مردم پیشتاز انقلاب ما بودند نه تشکیلاتی خاص
بر طبق تعريف كلاسيك، انقلاب بايد حتماً داراي تشكيلات پيشتاز باشد اما انقلاب اسلامي ايران به لحاظ ماهيت منحصر به فرد خود از قوانين عام اين قبيل انقلاب ها پيروي نمي كرد و نتيجتاً فاقد چنين تشكيلات منسجمي بود و يا به عبارت ديگر «مردم» پيشتاز انقلاب بودند. اين مسئله سبب شد كه اين قبيل گروه ها و دستجات با تجربيات تشكيلاتي خود از ته صف مردم، جمعيت را بشكافند و به جلو بخيزند و پيشتازي و در نتيجه قابليت خود را براي هدايت انقلاب اثبات نمايند. و همين مسئله گروه گرايي در حين انقلاب در ساير انقلاب ها اثرات بسيار كند كننده اي بر روند انقلاب داشته است اما در ايران، مردم با ذكر همين شعار، خيال اين قبيل گروه ها را آسوده ساختند و با نفي هر گونه حزب و تشكيلات با اهداف و جهت هاي غيرخدايي، انقلاب را از اين خطر بالقوه مصون ساختند.
محتوای عمیق شعار حزب‌الله باعث شد که بدخواهان به مسخ آن بپردازند
به طور خلاصه در دوران انقلاب «حزب الله» نمايشگر تشكل خدايي خلق، وحدت مكتبي مردم حول انسان و رهبري، و حاكي از پيوند اصولي و عميق مردم حول آرمان هاي اصيل مكتب بود. همين محتواي عميق اين شعار بود كه احزاب و جمعيت هاي گوناگون را بر آن داشت تا بعد از پيروزي انقلاب به مسخ اين آرمان متعالي مكتبي بپردازند، زيرا آن چنان كه گفته شد اين شعار نفي كننده هرگونه تشكيلات غير خدايي بود از وحدت آفريني مستحكمي برخوردار است و طبيعي است كه اين مسئله، منافع گروه هاي مختلف را روزبه روز در معرض خطر بيشتري قرار مي دهد و بدين ترتيب بود كه امواج تحريف و تكفير آغاز شد و «حزب الله» مورد هجوم قرار گرفت و احزاب و دستجات اين كلمه را مترادف با «چماقدار» و «لمپن» و «لات» و غيره به كار بردند و اگر چه در اين رابطه اعمال كساني كه عمداً و سهواً خود را حزب اللهي خواندند در حالي كه هيچ يك از مشخصات چنين افرادي را نداشتند، خود، زمينه ساز اين حركت گروه ها گرديد اما برخورد غيراصولي گروه ها و دستجات با اين مسئله و بيرون كشيدن احكام كلي در برخورد با چند نمونه جزيي به هيچ روي قابل كتمان نمي باشد و در واقع آن ها با مشاهده اين زمينه ها كينه ديرينه خود را نسبت به اين شعار آشكار ساختند.
حزب‌الله جامعه‌ای است که بر اساس برابری انسان‌ها به سمت کمال حرکت می‌کند
و در برخورد با حوادث از اين دست، بيشتر از آنكه به تحليل و ريشه يابي قضيه بپردازند و علل و عوامل آن را بر مبناي واقعيت هاي موجود جامعه مورد ارزيابي قرار دهند، طبق سنت هميشگي خود، به بدنام كردن اين و آن پرداخته و در اين ميان «حزب الله» مورد آماج اين حملات قرار گرفت. حال آنكه صورت منطقي و علمي برخورد با چنين مسائلي آن است كه در وهله اول، حقيقت مسئله شناخته شود و سپس به عوامل اجرايي و مقدمات پديدآورنده مسئله و مقايسه آن با حقيقت مزبور نشست، في المثل با اعمال و رفتار كساني نظير ضياءالحق كه ادعاي اسلامي بودن هم دارند نمي توان به سراغ ارزيابي اسلام رفت تا با ديدن رفتار وي در مورد اسلام، حكم كلي صادر كرد كه «اسلام اين است». برخورد گروه هاي مختلف با مسئله چماقداري و انتساب آن به «حزب الله» بدون تفكيك حقيقت آن از شكل طرح فعلي آن در جامعه (كه آن هم عمدتاً توسط همين گروهها به ديگران تلقين شده است) برخورداري از موضع فرصت طلبي بوده است. در اين نوع نگرش ها، كه تنها پيرامون همين مسئله هم نيست و تقريباً جزء روش هاي عام اين جماعات است، بيشتر از آنكه به حقيقت ماجرا توجه شده و سهم هر يك از جريانات در پديد آمدن و دامن زدن به پديده مورد نظر مشخص گردد؛ سعي بر آن است كه با مسئله، برخورد شكلي و شعاري گردد حتي اگر آرماني ترين و ايده آل ترين ارزش هاي بشري نيز در اين راه قرباني شوند. احزاب و دستجاتي كه به لحاظ اعمال خود در طيف پيروان حزب شيطان قرار مي گيرند آن قدر به كسب قدرت سياسي علاقه مند مي باشند كه حتي حاضر نيستند برنامه ها و شعارهايشان تحت نام ديگري انجام گيرد و اين ناشي از خودمحوري و خود بزرگ بيني آن هاست كه دقيقاً خصلتي شيطاني است. آن ها اگر هم بدانند كه «حزب الله» نمونه جامعه اي است كه در آن حاكميت ارزش هاي خدايي، هر نوع ظلم و زور و استثمارو استعمار و استحمار از بين مي رود و امتي است كه براساس برابري انسان ها در جهت كمال و تعالي سير مي كند و الگويي براي رهايي بشريت از چنگال عوامل بازدارنده انسان از قبيل جهل و فقر و ترس مي باشد، باز هم از نيرنگ هاي شيطاني براي بدنام كردن آن و لوث نمودن جوهره حقيقي آن دست برنخواهند داشت چرا كه درغيراين صورت «خود» محو مي شوند و پر واضح است كه بر اساس چنين بينشي اگر چيزي براي آن ها و به نفع آن ها و به اسم آن ها نيست بهتر است براي هيچ كس نباشد. و چنين است كه عالي ترين اهداف انسانيت نيز از حمله و هجوم محفوظ نمي ماند و اين است كه بايد گفت اگرچه، چماقداري از زشت ترين و منفورترين پديده هايي است كه ممكن است در يك جامعه رخ دهد اما زشت تر و غيرانساني تر از آن بهانه سازي از چنين مسئله اي براي تحريف مقدس ترين شعارها و ايده آل هاي انسانيت است و آن ها كه «چماقداري» را با «حزب الله» مترادف مي كنند درواقع برآنند كه با چنين «چماقي» فرق انسانيت و آرمان هاي بشري را بشكافند.
برخی گروه‌های سیاسی حزب‌الله را در ردیف دشنام‌ها قرار داده اند
ضديت برخي گروه هاي سياسي با مفاهيم اسلامي و من جمله «حزب الله» چنان است كه آن ها در مواقع درگيري بين خودشان هم كه بنا بر «ضرورت هاي خاص!» نياز به، چماقكشي پيدا مي نمايند از اين شعارها استفاده مي كنند تا ضمن بيرون كردن حريف (يا بهتر است بگوييم رقيب) چنان جوي در جامعه ايجاد نمايند كه مردم را از تكرار چنين شعارهايي منصرف نمايند. نمونه اين قبيل در اعمال مجامعي كه با اهداف مقطعي برخي گروه ها جور درنمي آمده (از جمله راه پيمايي چندي پيش يكي از گروهك هاي «سياسي») ديده شده است و به هر حال نقشه آن است كه فرهنگ اسلامي در جامعه شكل نگيرد و چنان محيطي ساخته شود كه كسي جرئت نكند از چنين مفاهيمي استفاده نمايد و اين قبيل كلمات در رديف دشنام ها قرار گيرد.
هرچند جوسازي هاي اين دستجات سبب شد تا مدتي اين شعار اساسي مكتب با طنين ضعيف تري شنيده شود اما اينك كه نيرنگ هاي اين جماعات برملا شده و بازار حزب بازي و گروه سازي در جامعه داغ شده است. مردم با آگاهي هرچه تمام تر دوباره به سراغ همين شعائر شتافته اند و اينك «حزب الله» رساترين صدايي است كه در سرتاسر ايران به گوش مي رسد و بر ماست كه اين بار، محتواي اين شعار را هرچه بيشتر روشن سازيم تا علاوه بر آنكه از مسخ و تحريف اين شعار جلوگيري شود مسير و سمت حركت جامعه نيز به خوبي تبيين شده و از هر نوع انحراف نيز در حركت به سوي اين مقصد ممانعت شود. بر مبناي همين ضرورت، اينك مروري اجمالي بر مفهوم مكتبي «حزب الله» مي نماييم بدان اميد كه كساني كه خود را در زمره «حزب الله» مي دانند با عمل به اين خصوصيات، پايبندي خود را بدين صفات و خصال هر چه بيشتر نشان دهند.
یا حزب‌الله یا حزب شیطان
در تلقي قرآن هر انساني ناگزير يا در زمره حزب شيطان است يا حزب خدا، يعني آنچه مجموعه ارزش ها و خصلت ها و ويژگي هاي هر انساني مشخص كننده موقعيت او در رابطه با اين دو موضوع است، و هر كسي چه بخواهد و چه نخواهد تابعي از حزب شيطان يا حزب خدا مي باشد.
به عبارت ديگر در وهله اول، جهت گيري هر فرد يا جمعي، مشخص كننده قرار گرفتنش در مسيري است كه نهايتاً او را به سمت آرمان هاي حزب الله يا پليدي هاي حزب شيطان مي كشاند. خداوند در قرآن كريم مي فرمايد: «استَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشيْطنُ فَأَنساتُمْ ذِكْرَ اللَّهِ أُولَئك حِزْب الشيْطنِ أَلا إِنَّ حِزْب الشيْطنِ هُمُ الخَْسِرُونَ» (سوره مجادله / آيه 19) * «كساني كه شيطان بر آن ها چيرگي پيدا نموده است و به دنبال آن ياد خدا را فراموش كرده اند، آنان حزب شيطان هستند و به هوش باشيد كه همانا حزب شيطان از زيان كارانند.»
حل شدن شخصیت افراد در سازمان از نشانه‌های حزب شیطان است
آن چنان كه ديده مي شود مقدمه قرار گرفتن در حزب شيطان، تسليم شدن به او و فراموشي خداوند است آن ها كه هر شب و هر روز اسير دست شيطان نفس، شيطان مقام، شيطان شهرت، شيطان قدرت و … هستند هرگز نمي توانند در حزب خدا قرار گيرند و به سرنوشت مردم بينديشند هرچند كه ادعاهايي خلاف اين داشته باشند. آن ها حزب شيطان هستند و اين چنين شياطيني هستند كه انسان ها را به آنجا مي كشانند كه خود را فراموش كنند و بالنتيجه خداي نيز از يادشان برود و دچار زيان كاري شوند. يكي از خصوصيات برخي از احزاب و جمعيت ها در روزگار حاضر آن است كه براي افزودن استحكام تشكيلاتي، فرد را وادار مي كنند تا در گروه يا سازمان حل شود و شخصيت وي را از او گرفته و شخصيت متناسب با سازمان به او مي دهند. به عبارت ديگر شخصيت فرد در حزب يا سازمان حل مي شود و توسط حزب يا گروه «الينه» مي شود يعني از خود بيگانه مي شود و «خويشتن خدايي» خود را فراموش مي كند و روشن است كه خود فراموشي، مقدمه اي است براي فراموش كردن «ذكر خدا» با معناي عميقي كه راجع به آن بحث هاي فراواني شده است. نمونه هاي عيني اين مسئله را در روزگار حاضر به روشني مي توان مشاهده نمود و به هر حال اين قبيل تشكيلات كه در رابطه با وجود انسان ها، برخوردي ماشيني و مكانيكي دارند در نهايت آنان را به سمت قرار گرفتن در حزب شيطان و زيان كاري جبران ناپذير قرار مي دهند، و اين در حالي است كه انساني كه بخواهد به سوي آرمان هاي حزب الله حركت نمايد هيچ گاه دچار چنين خسراني نمي شود و اساساً حزب الله به رستگاري و فلاح نوع بشر مي انديشد و مفهومي فراتر از معاني كلاسيك حزب را شامل مي شود. انسان معتقد به حزب الله دائماً در مسير رشد و تعالي و تكامل بخشيدن به ارزش هاي وجودي خود و رهاسازي انسان ها از چنگال شرك و بندگي شيطان حركت مي نمايد و حزب الله سنگر فلاح و رستگاري بشريت و خدا گونگي انسان است و الگو و نمونه اي است از جامعه ايده¬آل كه از ديرباز مورد توجه انسان هاي متعهد و مسئول بود است. در آيه 56 از سوره مائده آمده است: «وَ مَن يَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسولَهُ وَ الَّذِينَ ءَامَنُوا فَإِنَّ حِزْب اللَّهِ هُمُ الْغَلِبُونَ»: آنان كه ولايت خدا و رسول خدا را پذيرفته اند و ايمان آورده اند پس (بدانند كه) حزب خدا غلبه پيدا مي كند.
حزب‌الله ولایت خدا را پذیرفته و دوست دوستان خدا و دشمن دشمنان اوست
در اينجا يكي از ويژگي هاي اساسي حزب الله كه موجب پيروزي و غلبه آن بر حزب شيطان نيز مي شود ولايت خدا و رسول ذكر شده است و يكي از نتايج پذيرش ولايت خدا و رسول او، آراسته شدن به اخلاق خدايي و دارا بودن رسالت رسول مي باشد. زيرا آنچه كه رسول خدا را از ديگر مردم متمايز مي سازد ارزش هاي خدايي است كه در او عينيت يافته و شكل گرفته است و قبول ولايت رسول نيز همراهي و همگامي با اين خصايل و نيكويي هاي انساني مي باشد يعني كسي كه رسول را ولي خود مي داند بايستي خود را بر مبناي چنين الگويي بسازد و دائماً در حال تحول به سمت اين مجموعه ارزش ها باشد آن چنان كه در جاي ديگري از رسول خدا عنوان «اسوه حسنه» نام برده شده است. پس آن كس كه مي خواهد در «حزب الله» قرار گيرد و به سوي فلاح و رستگاري حركت نموده و بر حزب شيطان غلبه پيدا كند بايستي كه به لحاظ فردي و اجتماعي ولايت خدا و رسول را پذيرفته باشد به طور مستمر در جهت تصحيح فردي خود و جامعه خود به سمت تكامل و تعالي آن چنان كه قرآن ترسيم مينمايند كوشش و مجاهده نمايد.
از ديگر ويژگي هاي حزب الله علاوه بر ايمان به خدا و روز بازپسين، معيارهاي دوستي و دشمني با ديگران است در آيه 22 سوره مجادله آمده است: «نيابي گروهي را كه به خدا و روز رستاخيز ايمان بياورند و با كساني كه با خدا و رسولش دشمني مي ورزند دوستي نمايند حتي اگر آنان پدران، مادران، برادران يا خويشاوندان باشند. آنان كساني هستند كه ايمان در روح و قلب هايشان نقش بسته است و خداياري شان كرد با روحي از خود و در بهشت جاودان كه در آن نهرهايي روان است در آوردشان. خدا از آنان خشنود و آنان از خدا خشنودند آن ها «حزب الله» هستند و همانا حزب خدا رستگارانند.»
آن چنان كه قبلاً نيز گفته شده «حزب الله» ولايت خدا و رسول را پذيرفته است و پذيرش اين ولايت مستلزم آن است كه در جميع جهات فردي و اجتماعي، معيارها و موازين خدا و رسول حفظ شود. و دوستي با دوستان خدا و رسول، و دشمني با دشمنان آن ها نيز يكي از نتايج حتمي اين ولايت است. بسيار ديده شده است كه گروه ها و احزابي عليرغم ايدئولوژي متفاوت به استراتژي واحدي رسيده اند و ضرورتاً با يكديگر وحدت استراتژيك پيدا نموده اند و به عبارت ديگر با يكديگر دوستي مقطعي پيدا كرده اند و حال آنكه ممكن است يكي دوست خدا و ديگري دشمن خدا باشد. علت بروز اين مسئله برداشت غلط از ايدئولوژي و نفوذ ويژگي هاي حزب شيطان در اين گروه ها مي باشد. زيرا حزب الله به لحاظ ايمان به خدا و روز رستاخيز كه منجر به پذيرش ولايت خدا و رسول مي شود هرگز از معيارهاي اساسي مكتب عدول ننموده و به دنبال پيروزي هاي زودگذر ظاهري نمي گردد و اين خود سرچشمه هدايت و رستگاري و فلاح حزب الله است و بدين گونه است كه حزب الله تبلور آرمان هاي متعالي انسان ها در ساختن جامعه اي ايده آل كه فلاح و رستگاري نوع انسان را به دنبال دارد مي باشد و سرانجام نابودي حزب شيطان را به ارمغان مي آورد.
نفی تشکیلات و کارهای هردمبیل معنای حزب‌اللهی نیست
در پايان مختصري پيرامون شبهه اي كه در ذهن عده اي خطور كرده است توضيح مي دهيم و آن اينكه برخي گمان مي كنند انجام هر عملي مبتني بر تشكيلات و سازماندهي، خودگامي است در جهت جداشدن، در مسير رسيدن به حزب الله. تا آنجا كه هر عملي كه مبتني بر نظم و تربيت و سازماندهي نبوده به اصطلاح هردمبيل صورت پذيرد به صورت يك عمل «حزب اللهي» توجيه مي شود و حال آن كه وجود سازماندهي و نظم و ترتيب از ويژگي هاي بارز حركت مكتبي و هدف دار مي باشد و اين نكته را به خصوص در زندگاني نوراني پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله) به خوبي مي توان مشاهده نمود. پيامبر(صلي الله عليه و آله) در هر جنگي كه رخ مي داد ابتدا به مسئله سازماندهي و تشكل افراد و تقسيم وظايف مي پرداختند تا از اين طريق بر ميزان بازدهي و وقت كار افزوده شده و از اتلاف بيهوده انرژي و نتيجتاً خستگي افراد جلوگيري شود و به هر حال ويژگي ها و مزاياي يك حركت سازمان يافته و تشكيلاتي روشن تر از آن است كه نياز به توضيح زيادتري داشته باشد.
علت بروز اين شبهه آن است كه اكثر احزاب در معناي كلاسيك حزب از نوعي سازماندهي و تشكيلات خشك و قالبي برخوردارند و به شخص هوادار، امكان تفكر و انديشيدن و عمل كردن در مسيري جداي از آموزش هاي حزب را نمي دهند و اين مسئله، شخص را به دنبال اجتناب ناپذير حزب، به اين سو و آن سو مي كشاند و شخص در دستگاه حزب، حكم مهره اي را پيدا مي كند و اگر چه اين مسئله از رشد و بالندگي اشخاص مي كاهد اما در مجموع بر ميزان پيروزي سطحي و ظاهري اين گروه ها مي افزايد اما علت حدوث اين امر در نفس مسئله تشكيلات نبوده و صرفاً تابعي از نوع تشكيلات مي باشد و سازماندهي و نظم به خودي خود موجب اين امر نشده و اين چگونگي آن است كه ممكن است منجر به چنين مسائلي شود. از سوي ديگر ضعف آموزش هاي مكتبي يا نشناختن معيارهاي اساسي مكتب در اين رابطه، منجر به چنين مشكلي مي گردد و اگر در امر سازماندهي، مسئله مكتب به عنوان محور قرار گيرد امكان بروز چنين حالت هايي به حداقل خواهد رسيد. و به هر حال بايستي به اين نكته توجه داشت كه كاري كه مبتني بر نظم و ترتيب و تشكيلات و تقسيم مسئوليت ها نباشد، خيلي زود افراد را به سستي و خستگي مي كشاند و هرچند چنان تشكيلاتي به راكد ساختن انديشه افراد مي انجامد اما بي تشكيلاتي نيز داراي زيان هاي كمتري نمي باشد و بر نيروهاي مؤمن و متعهد است كه با تكيه بر بنيادهاي مكتبي هر چه سريع تر به سازماندهي نيروهاي خود پرداخته و ضمن استفاده از تجربيات تشكيلاتي ديگر گروه ها نواقص چنان تشكل هايي را با تكيه محوري در اسلام و ضوابط مكتبي در درون تشكيلات به حداقل رسانند.
نكته ديگر آنكه تشكيل گروه و حزب با مسئله حزب الله، حزبي كه بايد الگوي ديگر اجتماعات بشري گردد، يك آرمان و ايده آل است كه بايد در يك حركت مستمر مكتبي انجام پذيرد، به اميد آنكه شايستگي آن را داشته باشيم كه در «حزب الله» قرارگيريم.
والسلام
Sorry. No data so far.