آموزش و پرورش یعنی همان سازمانی که در سال‌های گذشته بار اصلی باسوادی نسل‌های مختلف این سرزمین را به عهده داشته و توانسته در نابودی غول بی‌سوادی سال‌های پیش از انقلاب نقشی بی‌مانند را ایفا کند، این روز‌ها در پی ایجاد یک تحول در کشور است.
کار‌شناسان معتقدند که این مجموعه عریض و طویل در سال‌های متمادی، بیشتر وقت خود را صرف آموزش و باسواد کردن فرزندان کرده است تا پرداختن به نیمه دوم نام خود یعنی «پرورش» و این دقیقا مساله‌ای است که در این سال‌ها گاهی موجب بروز انتقاداتی از نظام آموزشی کشور می‌شد.
در نظام جدید آموزشی این وزارتخانه قرار است بیش از پیش به مقوله پرورش عنایت و شیوه‌های جدیدی درانداخته شود، اما نامتناسب بودن امکانات با طرح‌هایی که هم‌اکنون اجرای آن شروع شده مانند هوشمند سازی مدارس و اجرای طرح ۳-۳-۶ در برخی نقاط موجب بروز مشکلاتی برای اولیا و البته خود مجریان شده است.
اختلاط در کلاس ششم ابتدایی
همانطور که گفته شد متناسب نبودن این امکانات با طرح‌های اجرا شده در این وزارتخانه موجب شده که در برخی از مدارس به ویژه در مدارس روستاهای کم‌جمعیت، دانش‌آموزان دختر و پسر در یک کلاس و در فضایی محدود تحت تعلیم قرار گیرند.
هر چند از ارزش طرح تحول نظام آموزشی کشور آن هم پس از سال‌ها نباید به راحتی گذشت، اما باید دید در این میدان چه چیزهایی را به چه قیمتی به دست آورده‌ایم و آیا راه دیگری برای نیل به این دستاورد‌ها نبوده است.
سئوالی که در اینجا مطرح می‌شود، این است که توجه به خصوصیات جسمی دانش‌آموزان که آثار بلوغ در آن‌ها پدیدار شده است، بلوغ شرعی آن‌ها و کنجکاوی‌های این سنین در بین هر دو جنس دانش‌آموزان می‌تواند چه تبعاتی را در این دانش‌آموزان داشته باشد.
روستای ۲ هزار نفری «برگه» در بخش گهربارن شهرستان میاندرود از جمله مناطقی است که در آن کلاس ششم ابتدایی به صورت مختلط برگزار و موجب ایجاد موجی از نگرانی در بین خانواده‌ها شده است.
مادر یکی از این دانش‌آموزان با اشاره به اعلام اولیای مدرسه مبنی بر لزوم ثبت‌نام فرزندش در کلاس مختلط تصریح کرد: با شنیدن این مساله آشفته شدم و هر چه پیگیری کردم راهی به جز مهاجرت از روستا به شهرستان ساری نیافتم.
زهرا اسفندیاری ادامه داد: به ناچار منزل شخصی خودم را رها کردم و به ساری مرکز استان نقل مکان کردم تا دخترم در یک محیط دخترانه درس بخواند.
وی برگزاری این نوع کلاس را موجب ناراحتی اولیای دیگر از جمله پدر یکی از دانش‌آموزان دختر این مدرسه نیز دانست و افزود: وی بنا به شغلش که کشاورز بود در نهایت نتوانست نقل مکان بدهد و ناچار به ثبت نام دخترش شد.
روستای یک هزار و ۵۰۰ نفری شهریارکنده یکی دیگر از روستاهای این شهرستان است که این طرح در آن به صورت مختلط برگزار می‌شود.
یکی از والدین دانش‌آموزان ابتدایی این شهرستان در این باره می‌گوید که مدرسه دختر من، پایه ششم ابتدایی را به صورت مختلط برگزار می‌کند و این مساله با اعتقادات خانوادگی ما سازگار نیست.
فاطمه محمودی در این مورد می‌افزاید: دخترم از من می‌پرسد که مگر پسر‌ها با من نامحرم نیستند که باید با آن‌ها درس بخوانم.
محمودی ادامه داد: در این مورد نمی‌توانم دلیل قانع‌کننده‌ای برای سوالات فرزندم داشته باشم و تنها به او می‌گویم تو خودت باید به نامحرم نگاه نکنی و به حرف‌های معلمت توجه کنی.
این خانم میاندرودی می‌گوید: حقیقتا خودم از این پاسخ قانع نشدم اما چه می‌شود کرد، باید با این وضعیت کنار آمد.
روستاهایی نظیر پلنگ آزاد، تازه آباد سپاه و چندین روستای دیگر نیز از جمله روستاهایی هستند که با این مساله مواجه‌اند.
برگزاری کلاس‌های ابتدایی در کانکس
یکی دیگر از مسائلی که در پی ایجاد کلاس‌های هوشمند و تاسیس مجدد پایه ششم ابتدایی آنهم بعد از ۴۰ سال اتفاق افتاد، برگزاری برخی کلاس‌ها در کانکس‌های پیش‌ساخته بود.
این کار با هدف رفع کمبود کلاس‌ها ناشی از تحمیل کلاس ششم به مدارس ابتدایی است که بیشتر مدارس ابتدایی نقاط پرجمعیت با آن مواجه‌اند.
مدرسه ابتدایی شهر سورک و مدرسه ابتدایی شهسوارانی اسلام باد نمونه‌هایی از ۵ یا ۶ مدرسه ابتدایی دارای کلاس کانکسی هستند که به خاطر برگزاری کلاس پایه ششم دانش‌آموزان پایه‌های دیگر باید برای فرار از کلاس‌های پرجمعیت در کانکس درس بخوانند.
البته این یک راهکار برای رهایی از کلاس‌های ۴۰ نفره و تشکیل ۲کلاس ۲۰نفره در این پایه است که بیش از این داد والدین دانش‌آموزان در نیاید.
یکی از والدین این دانش‌آموزان در شهر سورک مرکز شهرستان تازه تاسیس با اشاره به حضور فرزندش در کلاسی با ۴۰ دانش‌آموز، از این وضعیت ابراز نارضایتی کرد.
معصومه محمدی ادامه داد: این مساله را بار‌ها به مسئولان مدرسه انعکاس داده‌ام که تجمیع کردن ۲ کلاس در فضای یک اتاق بهرمندی دانش‌آموزان را به شدت پایین می‌آورد، اما هنوز ترتیبی اتخاذ نشده است.
این شهروند مازندرانی تصریح کرد: مطمئنا مسئولان آموزش و پرورش می‌توانند در این باره پاسخ دهند که با چه توجیهی اقدام به این عمل کرده‌اند و اگر از لحاظ سخت‌افزاری و مالی در تنگنا بوده‌اند چرا به این تحول شتابزده دست زده‌اند.
هوشمندسازی از کیسه میهمان
مساله دیگری که در این باره مهم و جالب توجه است، بخشنامه‌هایی است که همه ساله در اواخر تابستان از وزارت آموزش و پرورش مبنی بر ممنوع بودن دریافت هرگونه وجه صادر می‌شود اما بعد به دلایلی دریافت پول انجام و حتی توجیه می‌شود.
در حقیقت آموزش و پرورش دریافت هرگونه پول توسط مسئولان مدارس در هنگام ثبت نام را ممنوع می‌کند اما در اساسنامه این وزارتخانه هست که مدارس در نخستین فرصت بعد از ثبت نام مبالغی را تحت نام مشارکت از دانش‌آموزان به‌وسیله قبوض موسوم به ۲۰۲۰ دریافت کنند.
در این بین دانش‌آموزان به اصطلاح هوشمند شده نیز بی‌نصیب نمانده‌اند و سهم قابل توجهی را از این تحول بنیادین پذیرفته‌اند که این مبلغ در مدارس دولتی استان ۲۰۰ هزار تومان و ر مدارس تیزهوشان ۴۰۰هزار تومان برای هر دانش‌آموز بوده است.
نکته نامفهوم در این مورد این است که مسئولان فوق نام این مشارکت را «اختیار» می‌گذارند اما در عمل چیزی به جز «اجبار» نمی‌توان به آن اطلاق کرد.
سرانه هر دانش‌آموز ۳۰ هزار تومان در سال
هرچند تاکنون اخراج دانش‌آموزی به دلیل نپرداختن این مبالغ گزارش نشده است اما مدیران مدارس با شیوه جنگ روانی و یا رودروایسی این مبالغ را هر طوری که هست از اولیا درمی‌یابند مگر کسی که واقعا نداشته باشد.
حال سئوالی که در این مجال مطرح می‌شود این است که چرا با اعلام رسمی و مکرر آموزش و پرورش این مبالغ دریافت می‌شود.
در این مورد یکی از مدیران با تجربه مدارس استان مازندران می‌گوید: در سال قبل کل سرانه‌ای که به هر مدرسه پرداخت شد تنها ۳۰ هزار تومان برای هر دانش‌آموز بود که این مبلغ در بسیاری از مدارس تنها هزینه قبوض را جوابگویی می‌کند.
وی ادامه داد: مدارس علاوه بر این مخارج دیگری نیز دارند مانند کاغذ آچار که هر بسته آن امسال بیش از ۱۱ هزار تومان شده است.
این مدیر مدارس مازندران افزود: هزینه‌هایی مانند تعمیرات جاری تاسیسات و مواد مصرفی راهم باید به این جمع اضافه کرد که مجموع این مخارج، دریافت مشارکت از دانش‌آموزان را اجتناب‌ناپذیر می‌کند.
ضرورت پاسخگویی به شبهه مردم
امسال در سطح کشور بیش از ۱۱ میلیون دانش‌آموز ماه مهر را با بوی کاغذ و کتاب نو شروع کرده‌اند و هرچند دیر است، اما باید به تلاش مصوبات تعلیم و تعلم در کشور علم‌خیز ایران خسته نباشید گفت اما این به معنی کامل و بی‌نقص بودن خروجی این زحمات نیست.
از آنجایی‌که طرح تشکیل پایه ششم ابتدایی در شهرستان میاندرود استان مازندران نیز همزمان با سراسر کشور به اجرا درآمد به مصداق «مثل مشت نمونه خروار» به بررسی مشکلات مربوط به این طرح در میاندرود پرداختیم تا آیینه‌ای باشد از سطوح بزرگ‌تر که شاهد این تحول بنیادین آموزشی هستند وگرنه نگارنده هدف دیگری از ذکر نام این شهرستان نداشته است.
در پایان لازم به تذکر است هر چند مشارکت مردم در همه جای جهان نقش اساسی در پیشبرد اهداف آموزشی دارد، اما نکته‌ای که در این مورد برای اذهان عمومی مهم است، اعلام پررنگ ممنوع بودن دریافت هرگونه وجه توسط وزارت آموزش و پرورش است که با صدور قبوض مشارکت چند ۱۰ تا چند ۱۰۰ هزار تومانی برای دانش‌آموزان منافات اساسی و جای آن دارد یک‌بار برای همیشه پاسخ اساسی به این شبهه داده شود که بالاخره «مدرسه پول بگیرد یا نگیرد» و مهم‌تر اینکه دلیل اجرای این طرح با وجود کمبود زیرساخت‌ها چه بوده است.
Sorry. No data so far.