شنبه 31 جولای 10 | 09:29

آقای فرهنگ! ما دل مان می سوزد

رضا رسولی: روزگار عجیبی شده. دلمان نمی خواهد از دوستان و هم رزمان فرهنگی مان گلایه کنیم. اما چاره نیست. از این که در عرصه ی فرهنگ “هر دم از این باغ بری می رسد.” از این که نمی توانیم دیگر از این غفلت ها بی طاقت نشویم.


در خبرها آمده بود که نشان درجه یک و دو هنری به کسانی داده شده بود که اصولا برای آن ارزش هایی که جمهوری اسلامی سی و یک سال است بر آن پای فشرده ارزشی قائل نیستند.

این قلم اهل این نیست که بدون تحقیق کامل حتا در نقد کسی هم از لیبل و برچسب استفاده کند و بگوید این ها عوامل دشمن و سرداران ناتوی فرهنگی هستند. حتا اهل این هم نیست که بگوید که این ها سکولارند. یا این که – گرچه می دانم لیبرال هستند – بگوید چرا نشان درجه یک هنری جمهوری اسلامی باید به لیبرال ها داده شود.

اما آن هایی که این مقام را برای کسی تایید کرده اند باید پاسخ بدهند که چرا این افراد یا با بی میلی از این نشان استقبال می کنند و یا این که آن را به خاطر قبول نداشتن شما، قبول نمی کنند.

امیدهای ما به سوی ناامیدی می شود وقتی چنین می بینیم و چنین می شنویم.

در سال هایی که یک نفر از نویسندگان خوب انقلاب که در همه دوره های هژمونی لیبرالیسم فرهنگی نگذاشتند چراغ ادبیات حماسه خاموش شود حتا یک تقدیر نامه نمی گیرد. و جوایز یکی پس از دیگری یا به خزانه بازمی گردد و یا نصیب موج ها و موج سوراران فرهنگی می شود.

در زمانی که جو سینمای کشور، حجم تولیدات فرهنگی هنری کشور، توقیف ها و ضد توقیف ها همه موج موج دشمن به شادی و فوج فوج دلمردگی دوستان و یاران روزهای عسرت را باعث می شود. همین مان کم بود که جایزه ی ما را کسی قبول نکند.

آقای فرهنگ!

از شما و دوستان خودمان می پرسم که در مدت فرصتی که داشتید چند عکاس جنگ نشان درجه یک و دو هنری گرفتند. چند نمایش نامه نویس که به قیمت استهزاء همین لیبرال ها و نوچه هایشان غریبانه در پارک دانشجو و تئاتر شهر کار خیابانی مذهبی و حماسی انجام می دادند مورد تقدیر قرار گرفتند.

چند هم آیش برای تقدیر از برجی گرفته شد؟چند تقدیر نامه به امثال سید مهدی شجاعی، امیرحسین فردی و رضا امیرخانی که به حق افتخار ادبیات انقلاب اسلامی هستند از طرف وزارت ارشاد داده شد؟

چند بزرگداشت برای مرحوم امام و شاهرخی گرفتیم که در اوج غربت انقلاب عکس می گرفتند و شعر می گفتند.

تردید نکنید!

می توانید به شاملو و گلشیری هم تقدیر نامه بدهید. می توانید از بودجه بیت المال مشکل وراث شاملو را حل کنید تا موزه اش ساخته شود. هر چه قدر سلمان هراتی، سپیده کاشانی و احمد زارعی هنوز مظلوم در آرشیوهای نیم سوخته حوزه هنری دارند خاک می خورند و منتظر آتشی هستند تا بیاید و مانند صاحبان مظلومشان بسوزاندشان!

اما اگر همه این کارها را هم کردید یا نه؟

دشمن به شادمان نکنید. لا اقل به کسی جایزه بدهید که جایزه را از شما قبول کند.

والسلام

* نویسنده و عضو هیئت مدیره انجمن قلم ایران

ثبت نظر

نام:
رایانامه: (اختیاری)

متن:

پربازدیدترین

Sorry. No data so far.

پربحث‌ترین

Sorry. No data so far.