خوش رقصی مهاجرانی برای حمله نظامی آمریکا به ایران

حلقه ماسونی لندن با وجود تظاهر به وطن دوستی، از این که آمریکا و غرب خواستار مذاکره با ایران شده اند، ابراز خشم کرد و از آنها خواست به تشدید فشارها علیه ملت ایران ادامه دهند.

ارگان رسانه ای این حلقه- جرس- ضمن تحلیلی گله مندانه نسبت به آمریکا و غرب نوشت: دولت های غربی با ادبیاتی بشردوستانه به دنبال آن هستند که با دولت ایران علی رغم نقض حقوق بشر و حمایت از تروریسم، به گفت وگو و مذاکره بپردازند و گویی هیچ راه دیگری ]؟![ برای رفع این همه تنش و برخورد در منطقه وجود ندارد. تحریم می کنند و تهدید، دولت ایران هم گویی به خوبی می داند که آنها چگونه به تعارفات خود می پردازند و ارزشی برای هیچ یک از رفتارهای غرب قائل نمی شود.

سایت وابسته به مهاجرانی و کدیور با لحنی تماما ضد ایرانی ادامه می دهد؛ غرب به خوبی از نقش ایران در برهم زدن امنیت منطقه خبر دارد و بارها به آن اشاره کرده و به تعارفات و تهدیدات خود می پردازد. از سویی سنگ مخالفان را به سینه می زند و از سوی دیگر خواهان گفت وگو با دولتی است که مخالفان را سرکوب کرده است. دولت در موقعیت شکننده ای است(؟!) و دولت های غربی به راحتی می توانند این کوه مشکلات و بانی فتنه در منطقه را از سر راه خود بردارند. اما چیزی که همیشه مطرح می شود ملاحظات سیاسی است که کشورهای غربی با آن روبرو هستند. غرب و شرق در پی وضع تحریم های بیشتر هستند و دولت ایران هم به این تحریم ها می خندد و به راحتی برنامه های خود را دنبال می کند و باز هم دولت آمریکا پیام می فرستد که حاضر است با دولت ایران گفت وگو کند. در اینجا باید گفت آقای اوباما تکلیفتان را با خودتان روشن کنید. رئیس جمهور آمریکا بداند که شکل این نوع رفتار به وضوح نشان دهنده فشار آمریکا و غرب برای ماندن و کنار آمدن با نظام دیکتاتور ایران است. آقای اوباما چرا در لحظه ای که تحریم ها را مطرح کرده اید و هنوز زمان لازم است تا نتیجه آن نمایان شود، با چهره ای بشردوستانه به دولت ایران پیام مذاکره می فرستید؟ چرا این همه فشار و عجله برای نشستن بر سر میز مذاکره دارید؟

جرس در پایان نوشت: این رفتارها جز این را در ذهن تداعی نمی کند که غرب با بقا و ماندن رژیم کنار آمده. اوبامای عزیز! از قدیم گفته اند شترسواری دولا دولا نمی شود و این رسم شترسواری نیست.

گردانندگان این سایت، البته توجه نکرده اند که آنها فقط موظف به سواری دادن به اربابان خود هستند نه بیشتر و این اربابان هستند که تشخیص می دهند کی و چگونه و چه قدر از آنها سواری بگیرند. از آن طرف هم امثال دولت اوباما در برابر جمهوری اسلامی درمانده شده اند که مجبور به درخواست مذاکره می شوند. بنابراین شما داغ اربابانتان را تازه نکنید، هرچند که معلوم است اذعان به اقتدار جمهوری اسلامی از سوی قدرت هایی که شما نوکری شان را می کنید، چقدر برای امثال شماها عذاب آور است.