سیر تحول کشتی های راهی غزه از محاصره اقتصادی غزه تا کاروان آزادی و کشتی امید – دیگر نه تروریستی بود، نه القاعده ای، نه صدام، نه حزب الله و نه ایران. آن ها 663 فعال صلح طلب از 37 کشور جهان با ادیان مختلف و نماینده افکار عمومی و وجدان های بشری بودند؛ اما مورد کشتار و سفاکی رژیم دیوانه صهیونیستی قرار گرفتند. تا جایی که سازمان بی کفایت ملل متحد که پناهگاه صهیونیسم بین الملل است، نتوانست در مقابل این جنایت وحشیانه سکوت اختیار کند و البته به بیانیه ای نیز بسنده کرد.1
این مساله، دیگر مساله عربی یا اسلامی نبود. مهم ترین مساله ی حقوق بشری جهان معاصر بود و هست. ناوگان آزادی و کشتی مرمره هم اولین و آخرین کشتی هایی نبودند که مورد تهدید و یورش این حکومت شریر و خبیث قرار گرفتند. این سیل کشتی ها از قبل از جنگ 22 روزه غزه و هم زمان با محاصره اقتصادی، سیاسی و رسانه ای غزه آغاز شد ( بی انصافی است که جنگ غزه را 22 روز بنامیم و به واقع این جنگ 7 ماه و 22 روز به طول انجامید. ) و هر چه زمان پیش رفت، سراسیمگی رژیم صهیونیستی نیز بیش تر شد.
این بار هم مساله، مساله انتخابات بود و توهین به شعور و رای مردم از ناحیه مدعیان حقوق بشر. پس از پیروزی دولت هنیه و حماس در انتخابات و پیشی گرفتن از جنبش فتح در ژوئن سال 2007 ( خرداد 86 ) و توافق امنیتی اسراییل و مصر، محاصره ی همه جانبه برای تحت فشار قرار دادن دولت مردمی حماس و به رسمیت شناساندن تشکیلات خودگردان، آغاز گردید. چون می دانستند که این جنبش اسلامی و انقلابی برای رژیم صهیونیستی دردسرساز خواهد بود.
این محاصرات تا جایی پیش رفت که اجازه حضور خبرنگاران در این سرزمین داده نشد. هم چنین موجبات تورم 400 درصدی کالاها، افزایش بیش از حد بیکاری و قاچاق، تعطیلی فرودگاه ها و بیمارستان ها به علت تحریم برق2 و سوخت3 5/1 میلیون مردم بی دفاع غزه را فراهم کرد و حماس را مجبور کرد به همراه 12 گروه شبه نظامی دیگر و به وساطت مصر، در روز 19 ژوئن 2008 (30 خرداد 1387) یک توافق آتش بس با اسراییل به امضا برساند. اما اسراییل با خوی قلدر مآبانه ی خود از توافقات سرپیچی می کرد و دست از محاصره بر نمی داشت.
اولین کشتی کمک رسانی مردم جهان در همین دوران محاصره قبل از جنگ به راه افتاد و آن کشتی المروه لیبریایی بود که با تهدیدات رژیم صهیونیستی و یورش ناوگان دریایی رژیم صهیونیستی در تاریخ یازدهم آذر ماه سال 87، مجبور به بازگشت شد4. در همان زمان، سر و صداهایی برپا شد و این عدم اجازه را نوعی گستاخی از این رژیم دانستند. اما این اول کار نبود.
البته كشتي‌هايي تا قبل از المروه براي اعلام همبستگي با مردم نوار غزه وارد آبهاي غزه شده بودند که اولین آن ها در مهر ماه 87، کشتی های ” آزادي ” و ” غزه آزاد ” شامل 40 فعال صلح طلب از 17 كشور بودند که با وجود ممانعت های رژیم صهیونیستی وارد غزه شدند و به مردم آن امید بخشیدند. كشتي ” اميد ” دومين كشتي بود كه در آبان ماه همان سال با 27 فعال صلح طلب از 10 كشور وارد غزه شد؛ در حالی که مواد غذايي و دارويي را با خود حمل مي‌كرد. کشتي ” كرامت ” هم از بندر ” لارنكا ” در قبرس در همان آبان ماه وارد غزه شد که 22 شخصيت پارلماني و روزنامه‌نگار اروپايي و “كلر شورت ” وزير سابق انگليسي، در آن حضور داشت. کشتی الکرامه قطری هم آخرین کشتی بود که 30 آذر 87 به سلامت به غزه رسید.5
اما این عدم تعهد اسراییلی ها و فشارهای اقتصادی تا جایی پیش رفت که رژیم صهیونیستی به بهانه پرتاب راکت حماس در ششم دی ماه 87 ، با پیشرفته ترین تجهیزات و سلاح های گرم، 22 روز جنگ سخت را بر مردم غزه تحمیل کرد که البته به ادعای « زیپی لیونی » وزیر وقت امور خارجه اسراییل قرار بود که این رژیم، طی سه روز به اهداف خود برسد.6 اما با سلاح قوی تر و پیشرفته تر ایمان نیروهای حماس، جنگ، 22 روز ادامه پیدا کرد و رژیم صهیونیستی به هیچ یک از هداف خود نرسید و پیروزی بزرگی برای این جنبش مردمی و مسلمان به دست آمد. البته کشته های 1300 نفری مردم غزه در مقابل 13 نفره صهیونیست ها و زخمی شدگان 5300 نفری فلسطینی در مقابل زخمی های 182 نفری اسراییلی و 3 ملیارد دلار خسارات زیر بنایی در شرایط محاصره، اوج جنایت و سفاکی این رژیم غاصب را می رساند.7
در این جنگ 22 روزه، کشتی کوچک با طول 20 متری دیگنتی دهم آذر ماه 87 که حامل کمک های پزشکی بود و از قبرس راهی غزه شده بود، اجازه حضور نیافت و به نقل از رادیو اسراییل به سوی آن تیرهایی شلیک شد و پس از تلفات مختلف به بدنه این کشتی و کمبود سوخت، مجبور به بازگشت شد. 8
در اواخر این جنگ، کشتی ایرانی سازمان هلال احر جمهوری اسلامی ایران به نزدیکی سواحل غزه رسید و در روز 25 دی ماه 87 هم زمان با حملات موشکی و هوایی رژیم صهیونیستی که سرنشینان آن از نزدیک شاهد آن بودند، مورد اولین تهدیدات و اخطارهای رژیم صهیونیستی قرار گرفت.9 در همان روزها یک کشتی قبرسی نیز حضور پیدا کرد که با تهدیدها و تیر اندازی های رژیم صهیونیستی از آن منطقه بازگشت.10 مقاومت کشتی ایرانی در سی مایلی غزه حدود 30 روز هم چنان ادامه داشت تا این که کشتی لبنانی موسوم به «کشتی اخوت» مورد محاصره دو ناو توپدار و بالگردهای جنگی اسراییلی قرار گرفت و ساعتی بعد با همراهی 18 قایق جنگی اسراییلی این کشتی به سمت بندر اشدود سرزمین های اشغالی منتقل شد و سرنشینان آن زندانی و بازجویی شدند.11 با فرسایشی شدن روند مقاومت و جدیت رژیم صهیونیستی بر عدم اجازه کشتی های شناور در آب های آزاد برای لنگر انداختن کشتی ایرانی در سواحل غزه، از بندر العریش مصر اجازه لنگر انداختن خواسته شد که با ممانعت دولت مصر مواجه شد و این کمک ها در روز 18 بهمن ماه و پس از 33 روز مقاومت به سواحل کشورمان بازگردانده شد.12
پس از این حوادث و پایان جنگ و احتمال عقب نشینی اسراییل و باز شدن مقطعی مرزهای باریکه غزه، جریان کشتی ها مدتی متوقف شد. اما کمابیش از آب های غزه جنایاتی از سوی این رژیم به گوش می رسید. در ماه های فروردین و اردیبهشت 88 به قایق های ماهیگیری فلسطینی حمله می شد و صیادان آن را دستگیر می کردند. به طوری که فقط تا پایان فروردین ماه سال 88، 40 صیاد فلسطینی در زندان های رژیم صهیونیستی در بند بودند.13
به دنبال شدت گرفتن دوباره محاصره غزه و همکاری های بی دریغ دولت حسنی مبارک، « کشتی روح بشریت» که مشتمل بر 20 فعال سیاسی و حقوقدان غربی و عربی بود، از سواحل قبرس حرکت کرد و بارها مورد تهدید قرار گرفت و با وجود کارشکنی سازمان اطلاعاتی موساد در تاخیر 4 روزه حرکت کشتی روح بشریت، همانند کشتی اخوت لبنانی به ساحل اشدود اسراییل منتقل شد و مورد حمله و بازرسی قرار گرفت که در این بازرسی و دستگیری، خانم “مايرد كوميگان مگواير ” برنده جایزه صلح نوبل و خانم “سنثيا ماكيني ” نماينده دموكرات و معاون اسبق كنگره آمريكا و فعالاني از انگليس، ايرلند، بحرين و جامائيكا نیز دستگیر شدند.14
« کشتی شریان حیات 3 » به رهبری جرج گالوی، نماینده سابق مجلس عوام انگلستان، که در 14 دی 88 و حدود یک سال پس از جنگ غزه به سمت این سرزمین در حرکت بود، مجبور شد به یندر العریش مصر برود و کمک های پزشکی و اولیه خود را با 139 کامیون از مرز رفح به مردم غزه برساند که حتی طی درگیری سرنشینان کشتی شریان حیات 3 با پلیس مصر در مرز با فلسطین، حدود 50 نفر از آنان مجروح شدند. اما یک ماه بعد و حدود 17 بهمن همان سال «کشتی برادری» به سواحل غزه نزدیک شد. اما با حضور بالگردها و کشتی جنگی اسراییلی این کشتی لبنانی را هم مورد هجوم قرار دادند و با شلیک گلوله ها و یورش نیروهای دریایی اسراییلی مجبور به عقب نشینی شدند.15
چند ماه بعد از حوادث کشتی شریان حیات 3 و برادری، کاروان آزادی غزه دهم خرداد ماه سال جاری، همراه 7 کشتی که با کارشکنی سازمان اطلاعاتی موساد و نقص فنی قرار بر این بود که 9 کشتی حرکت کنند، از بندر آنتالیای ترکیه و با حمایت و موضع گیری های صریح اردوغات ترک همراه بود، راهی سرزمین محاصره شده شدند که البته کشتی جا مانده راشل کوری هم پس از 5 روز به سواحل غزه نزدیک شد.
این کاروان از کشورهای آمریکا، یونان، فرانسه، ایتالیا، آلمان، مالزی و ونزوئلا، همراه با شماری از فعالان حقوق بشر، نمایندگان جامعه مدنی و خبرنگاران بودند. مسلمان شدن « محمد » انگلیسی در یکی از کشتی های این کاروان از اخبار ویژه ای بود که در جهان وسعت زیادی پیدا نکرد.16
حمله اسرائیل به کاروان آزادی حمله‌ای بود که در تاریخ دهم خرداد سال 89 توسط ارتش اسرائیل به یک ناوگان دریایی حامل کمکهای بشردوستانه تحت عنوان ناوگان آزادی به باریکه غزه، که شامل شش کشتی حامل ۶۶۳ فعال حامی فلسطینیان از ۳۷ کشور بود، صورت گرفت. این حمله در آب‌های آزاد و در شرایطی انجام شد که این کشتی قصد شکستن محاصره دریایی نوار غزه و رساندن کمکهای بشردوستانه را داشت. 9 مسافر روی کشتی اصلی ( ماری مرمره ) طی زد و خوردی که در نتیجه ورود کماندوها به سطح کشتی درگرفت، کشته شدند. ولی شبکه الاقصی متعلق به حماس اعلام کرد که حداقل ۲۰ نفر کشته شدند و بیش از ۵۰ نفر از جمله رهبر جنبش اسلامی « شیخ رائد صلاح » زخمی شدند.17 ناوگان نپذیرفته بود مسیرش را به سوی بندر اشدود عوض کند.
پس از این حمله وحشیانه اظهار نظرهای گسترده ای از سوی مقامات جهانی و روسای کشورهای مختلف و حتی کشورهای حامی صهیونیست زده شد و یک قطعنامه علیه این اعمال مجرمانه صادر شد و مدتی بعد کمیته بین المللی حقیقت یاب گلدستون، وظیفه پیدا کردا تا به طور بی طرفانه به این مسایل رسیدگی کند.
بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل، برای تلفات حاصل شده ابراز تاسف کرد و گفت: « این اتفاق نشان دهنده یک مورد آشکار دفاع از خود نیروهای دفاعی اسرائیل است، در حالی که اسراییل قربانی یک حمله مزورانه بین المللی است. » در جایی دیگر و به نقل از بی بی سی فارسی، نتانیاهو عنوان کرد: « نمی گداریم غزه، بندر ایران در مدیترانه شود. »18
اما این، پایان کار نبود و کشتی جا مانده از کاروان آزادی به نام « راشل کوری»، 5 روز بعد مورد حمله دوباره اسراییل قرار گرفت. این کشتی که به علت نقص فنی و شائبه دست داشتن موساد، چهار روز تاخیر داشت، پس از محاصره و تهدید توسط هلی بردها و سه کشتی جنگی اسراییلی به این کشتی حمله شد و سرنوشت مشابه کشتی مرمره نیز گریبان گیر او شد.19
کشتی امید، سومین کشتی در این ایام بود که در حدود بیستم تیر ماه سال جاری قصد عزیمت به باریکه غزه را کرد. با توجه به عواقب ناخوشایند حملات اخیر و برخورد سخت نظامیان رژیم صهیونیستی، دستگاه دیپلماسی کشور فعال شد و از همان ابتدا با مذاکراتی با « بان کی مون » و سران دولت های غربی سعی بر توقف این کشتی لیبیایی شد. اما کاپیتان این کشتی لیبیایی که متعلق به « موسسه آزادی غزه » کشور لیبی بود و مدیر آن قذافی، فرزند رهبر لیبی بود، مصصم بود تا این کشتی بدون وقفه تا غزه حرکت کند و حتی تهدیدات موشکی، او را از حرکت باز نگذارد.20 مذاکرات « ایهود باراک » وزیر جنگ اسراییل هم با مقامات مصر افاده ای نکرد. حتی در این جنگ رسانه ای اخباری مخابره شد که کشتی امید قصد بازگشت دارد. اما در 70 مایلی غزه بیش از سه روز مقاومت کرد و منتظر اجازه مقامات رژیم صهیونیستی ماند. سران این رژیم می دانند که لنگر انداختن اولین کشتی در غزه در این موقعیت زمانی حساس به معنای شکست بزرگ این رژیم است.
پس این بار هم مصر به داد رژیم غاصب رسید و با میانجیگری قوی و پس از چهار روز، مسوولین کشتی امید را متقاعد کرد تا در بندر العریش لنگر اندازد. گویا معامله و موافقتی میان مقامات رژیم صهیونیستی و قدافی پسر انجام شده که اجازه ورود مصالح ساختمانی و کالاهای ضروری دیگر و مبالغ تامین شده از سوی اجلاس سران عرب برای بازسازی، از مرز رفح به غزه را بدهد. عده ای این توافق را شکست و عده ای آن را پیروزی استراتژیک رژیم صهیونیستی می دانند. پس از این معامله و عزیمت کشتی امید به بندر العریش، وزارت خارجه اسراییل تشکر ویژه ای از مقامات مصری کرد!21
چهره اصلی در این سیر کشتی ها را تا حد زیادی ترکیه بازی کرد و یه همین خاطر در آخرین نظرسنجی خاور میانه ای، اردوغان جای محمود احمدی نژاد و سید حسن نصر الله را در فهرست اسامی شخصیت های محبوب جهان اسلام گرفت.
شاید اهمال یا مصلحت اندیشی های کشورهای مسلمان هم چون جمهوری اسلامی ایران در این عرصه و بی تقاوتی به پیام رهبر معظم انقلاب به لزوم شکل گیری انتفاضه کشتی ها، عامل شکل گیری این تغییر بود. ایرانی که سی سال است بسیاری از هزینه ها را در راه آرمان فلسطین و مبارزه با صهیونیسم پرداخت کرده، امروز حضور و نام کم رنگی در این حرکت های ضربه زننده مردمی خود جوش به اسراییل غاصب دارد.
عده ای در صورت ارسال کشتی کمک به غزه و حمله به آن را مقدمه شکل گیری جنگ جدید می دانند و آن را بر خلاف صلاح کشور می دانند و درست یا نادرست همواره از نام رهبری نظام استفاده می کنند.
اما مسوولین کشور جمهوری اسلامی ایران این را بدانند که این مصلحت اندیشی ها در تفکر روح الله و فرزندان او راهی ندارد و سربازان آیت الله خامنه ای بنا بر دستور ایشان، جوانان و دانشجویان مسوول تشخیص مصلحت ها نیستند. اگر هم واقعا این مصلحت ها حق است، سوال این جاست که آیا نمی توان کاروان بزرگی همانند « کاروان آزادی غزه » تدارک دید تا هم ایران به عنوان جزیی از کشتی هایی باشد که از سر تا سر جهان به سمت غزه حرکت کند و هم انتفاضه کشتی ها که دستور ولی امر مسلمین است محقق شود ؟
و العاقبه للمتقین
1-بی بی سی انگلیسی، 31 مه 2010
2- خبرگزاری وزارت امور خارجه بریتانیا (در تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۰۸).
3- خبرگزاری وزارت امور خارجه بریتانیا (در تاریخ ۲۹ اکتبر ۲۰۰۷(
4-خبرگزاری فارس- 13/09/87- صهيونيست‌ها با جلوگيري از ورود كشتي كمك به غزه، چهره جنايتكارانه خود را نشان دادند.
5- همان – 14/01/89 – انتفاضه كشتي‌ها در راه است.
6- رجانیوز – 30/09/88 – تداوم محاصره غزه در سالگرد نبرد 22 روزه
7- خبرگزاری بی‌بی‌سی (در تاریخ ۳۰ ژانویه ۲۰۰۹(- Gaza: Humanitarian situation
8- خبرگزاری فارس – 10/10/87 – صهيونيست‌ها مانع از ورود محموله كمك‌هاي پزشكي به غزه شدند
9- همان – 25/10/87 – اخطارهاي پي‌در‌پي ناوهاي صهيونيستي به كشتي حامل دارو و غذاي ايران به غزه
10- همان – 26/10/87 – اسرائيل اجازه ورود قايق كمك‌هاي پزشكي قبرس به غزه را نداد
11- همان-17/11/87 – بازجويي رژيم صهيونيستي از سرنشينان كشتي كمك‌هاي لبنان به غزه
12- همان – 18/11/87 – 33 روز مقاومت روي آب
13- همان – 24/11/88 – رژيم صهيونيستي يك قايق فلسطيني را منفجر كرد
14- همان – 10/04/88 – «روح بشريت» در محاصره رژيم‌صهيونيستي گرفتار است
15- همان- 14/10/88 – كاروان شريان حيات وارد بندر العريش شد
16- شیعه نیوز – 10 / 3 /89 – فعال صلح انگلیسی در کشتی اعزامی به غزه مسلمان شد
17- پرس‌تی‌وی. بازدید در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۸۹.- Death toll from Gaza aid attack hits ۲۰
18-سایت بی بی فارسی فارسی- 03 ژوئن 2010 – 13 خرداد 1389- نتانیاهو: اجازه نمی دهیم غزه بندر ایران در مدیترانه شود
19- خبرگزاری فارس – 11/03/89 – رژيم صهيونيستي كشتي “راشل كوري ” را به حمله تهديد كرد
20-همان – 24/04/89 – كشتي ليبيايي “اميد ” در بندر “العريش ” مصر لنگر انداخت
21- 25/04/89 – “ليبرمن ” از تلاش مصر براي تغيير مسير كشتي “اميد ” قدرداني كرد
البته دیگر اطلاعات و اخبار دارای منبع هستند و به علت اطاله بخش مراجع به ذکر مهمات آن بسنده کردیم.
Sorry. No data so far.