اكرم دياني؛ مدرس حوزه و دانشگاه با اشاره به آيه 36 سوره توبه، اظهار داشت: خداوند در قرآن كريم از وجود دوازده ماه به طور كلي نام مي‌برد اما تنها ماهي كه نامش در قرآن اشاره شده است، ماه مبارك رمضان است كه در آيه 185 سوره بقره به آن اشاره شده است.
وي با بيان اينكه خداوند به طور مشخص بحث نزول قرآن در ماه رمضان را در كتابش بيان مي‌كند، گفت: وقتي آيه شريفه «انَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ» را در كنار آيه 185 سوره بقره مي‌گذاريم، متوجه مي‌شويم شب قدر در ماه رمضان و شب نزول قرآن است. در سوره دخان راجع به ماه مبارك رمضان مي‌فرمايد«فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ» و قرآن را در يك شب مباركي نازل كرديم و باز در كنار قرار دادن در آيه 185 سوره بقره مي‌فهميم كه اين ليلة مبارك همان شب قدر است كه در ماه رمضان است.
دياني گفت: با توجه به آيه 183 و 185 سوره بقره متوجه مي‌شويم كه ماه رمضان صرف‌نظر از ماه نزول قرآن يك موقعيت خاص براي تقرب و هدايت انسان‌هاست چون در همين آيه مي‌فرمايد:«الَّذِيَ أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ» كه نزول قرآن براي هدايت بشر است و روشنگري هدايت را جداسازي حق از باطل مي‌داند.
مدرس دانشگاه الزهرا(س) به جايگاه دعا در ماه رمضان اشاره كرد و گفت:در آيه 186 سوره بقره مي‌فرمايد: «وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ» با توجه به اينكه بعد از آيه 185 است، بيانگر نقش دعا در ماه مبارك رمضان است و خداوند مطرح مي‌كند كه من نزديك هستم و اجابت مي‌كنم دعوت هر كسي كه مرا بخواند و در زمينه ارتباط آيه متوجه مي‌شويم كه ماه رمضان رابطه انسان و خداوند را بسيار نزديك مي‌كند .
وي افزود: ماه رمضان هم‌چنين فرصتي را براي تقرب خاص به سوي خدا است و در اين ايام خدا مخلوق خود را فرا مي‌خواند كه خداوند نيز صريحا مي‌فرمايد استجابت مي‌كنم. در آيه 186 سوره بقره خداوند 5 بار خودش را با ضمير متكلم وحده نام برده و برخي مي‌گويند 6 يا 7 بار اين مورد در آيه تكرار شده است و اين از ويژگي‌هاي اين آيه است و در هيچ آيه ديگري همچين موردي وجود ندارد.
مدرس حوزه علميه فاطمه الزهرا (س) جايگاه روزه در قرآن را تبيين كرد و افزود: به طور مشخص قرآن در آيه 185 سوره بقره بحث روزه را در ماه رمضان مطرح مي‌كند. «فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ» يكي از آدابي كه در اين ماه است، بحث روزه است و قبل از اين هم در آيه 183 بحث وجوب روزه را «كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ»را مطرح مي‌كند و اينكه در چه ماهي اين روزه واجب شده است در آيه 185 بقره به آن اشاره مي‌كند.
دياني درباره وجود احكام روزه در قرآن، گفت:در آيه 185 بقره«فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ» هر كس اين ماه را درك مي‌كند بايد اين ماه را روزه بگيرد مگر كساني كه«فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ»اگر كسي مريض باشد و در سفر باشد بايد ايام ديگري را روزه بگيرد «و لتكلموالعدة» و مدت را تكميل كنند و در آيه 187 سوره بقره «يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ »تا زماني كه سپيده مي‌دمد بايد دست از خوردن برداريد و جزئيات و مسايل ريزتر احكام روزه در سنت پيامبر (ص) و احاديث آمده است.
وي با تاكيد براين موضوع كه روزه فقط مختص مسلمانان نبوده است، اظهار داشت: در آيه 183سوره بقره مي‌فرمايد: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ» و نشان مي‌دهد كه در اديان ديگر هم روزه وجود داشته است و در انتهاي آيه فلسفه روزه را بيان مي‌كند «َلعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ»كه فلسفه روزه تقوي است و اين تقوي روزه، آدم را به قرب الهي و خداوند آنقدر نزديك مي كند كه مي‌تواند بدون واسطه خداوند را بخواند.
مدرس حوزه علميه حضرت زينب با كنار قرار دادن اين 4 آيه گفت: وقتي اين 4 تا آيه را كنار هم بگذاريم بحث اهميت ماه رمضان در دريافت تقوي و تقرب به سوي خدا مشخص مي‌شود. در ماه رمضان خداوند يك مهماني ويژه از بنده‌اش مي‌خواهد. پيامبر اكرم (ص) در خطبه شعبانيه فرمودند: «دعيتم الي ضيافة الله» شما به مهماني خدا خوانده شديد. از طرفي مي‌بينيد حاجيان و كساني كه به خانه خدا مي‌روند را ضيوف الرحمن مي‌خواند.
دياني با بيان اينكه خداوند تنها دو موقعيت را جهت مهماني خودش نام مي‌برد، ادامه داد: يكي مهماني بندگانش در ماه رمضان و ديگري ماه ذي‌الحجه و ايام حج است. حج براي كساني است كه استطاعت مالي دارند، ولي ماه رمضان براي همه مسلمانان است، سفره عامي است كه همه مي‌توانند از آن استفاده كنند.
اين محقق علوم قرآن و حديث با اشاره به اينكه ملائك در شب قدر به زمين مي آيند، گفت: در آيه 3 سوره قدر«تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ»اين تنزل فعل مضارع است و هميشه اين تنزل ملائكه و روح صورت مي‌پذيرد، فقط مختص به زمان پيامبر نيست. معلوم مي‌شود در هر زماني بايد يك حجت خدا و يك انسان كامل كه معصوم باشد و ملائكه بر او نازل شوند و سوره قدر بر وجود امام معصوم در همه زمان‌ها و اثبات وجود امام زمان «عج» استدلال مي‌كند و ملائكه چون گناه نمي‌كنند هنگان نزول در روي زمين قطعا پيش كسي مي‌روند كه گناه نداشته باشد و بايد در خدمت امام زمان، حجت زمان بيايند.
وي در ادامه به بيان اينكه روح افضل ملائكه است، گفت: اين سؤال را از اميرالمؤمنان علي‌بن‌ابيطالب (ع) نيز شده است كه آيا روح از ملائكه است. حضرت مي‌فرمايند روح اعظم ملائكه است و ملك نيست. ملك جمعش ملائكه است و الف و لام تمام ملائكه را خداوند مدنظر قرار داده است و روح چيزي اعظم از ملائكه است و با توجه به الملائكه متوجه مي‌شويم حتي جبرئيل را نيز شامل مي شود و معلوم مي‌شود روح يك حقيقت و ماهيتي است كه اعظم از ملائكه است. در آيه 85 اسرا« وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّي وَمَا أُوتِيتُم مِّن الْعِلْمِ إِلاَّ قَلِيلًا» بيان مي‌كند شما از روح كم مي‌دانيد و حتي مسئله روح را خداوند خيلي باز نكرده است ظاهرا بشر ظرفيت، فهم و درك حقيقت روح را ندارد.
Sorry. No data so far.