براساس آمارها ، 70 درصد مراجعان به هنگام مراجعه، بستری نمی‌شوند و بیشترین زمان انتظار، برای افراد 50 سال و بالاتر گزارش شده است که متاسفانه این مشکل بیشتر در بیمارستان های تامین اجتماعی و دولتی اتفاق می افتد و این درحالی است که به گفته کارشناسان مراجعه بیماران به بیمارستانهای دولتی بسیار افزایش یافته است.
مراجعه 80 درصدی بیماران برای بستری در بخش دولتی و دریافت خدمات سرپایی هرچند نمره قابل قبولی در کارنامه بیمارستانهای دولتی است اما کیفیت ارائه خدمات را دستخوش تغییر می‌کند و انتظار برای بستری را افزایش می دهد.
ایرج خسرو نیا، رئیس انجمن متخصصان داخلی ایران در مورد مدت زمان انتظار برای بستری بیماران می گوید: بر اساس آمار اعلام شده که در سال 85 از سوی وزارت بهداشت عنوان شد میزان زمان انتظار برای بستری 2 روز اعلام شد اما امروز به شدت افزایش یافته است.
وی ادامه می دهد: هم اکنون مدت انتظار برای بستری به 10 روز افزایش یافته است .بیماران قلبی ، مغزی و بیماریهای استخوانی به مدت طولانی در بخشها بستری می مانند.
رئیس انجمن متخصصان داخلی ایران می افزاید: در گذشته بیماران به بخش خصوصی می رفتند تا خدمات بهتری دریافت کنند امّا امروز به دلیل هزینه های بالا مجبورند به بخش دولتی مراجعه کنند.
خسرونیا با بیان اینکه در حال حاضر 90 درصد بیماران به دلیل هزینه های کمرشکن به بیمارستانهای دولتی می روند می گوید: بدلیل حجم بالای مراجعه بیماران، شاهد طولانی شدن زمان بستری و اعمال جراحی بیماران هستیم.
وی تصریح می کند: این امر باعث شده است اتاقهای عمل با تجمع بیماران در انتظار جراحی مواجه شده و بیماران گاهی مجبور می شوند در بخشها بستری بمانند تا نوبت عملشان شود.
خسرونیا می گوید: طولانی شدن زمان بستری باعث عدم انجام آزمایشات کامل در بیمارستانهای دولتی و تشخیص نامطمئن از سوی پزشکان شده است.
رئیس انجمن متخصصان داخلی ایران می افزاید: شرایط حاکم در بیمارستانها اضطراب بیماران بستری شده را بیشتر کرده است و بسیاری از آنها قبل از عمل، سکته می کنند و بدلیل اضطراب قبل از عمل، شرایط نامساعدی را تجربه می کنند.
وی ادامه می دهد: شبهای طولانی برای بیماران سخت و دلهره آور است چرا که منتظر اعمال سخت جراحی هستند و از نظر مالی نیز توان پرداخت هزینه های آن را ندارند.
از سوی دیگر اگر به این مشکلات،هزینه های بالا را اضافه کنیم شاهد آمار بالایی از بیمارانی می شویم که هرساله به دلیل هزینه های کمرشکن سلامت به زیر خط فقر می روند.
مازیار آذر ،مسئول تربیت فوق متخصصان مغز و اعصاب دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز در این باره معتقد است : با تعداد بسیار زیادی از بیمارانی مواجه هستیم که توان مالی پرداخت هزینه های درمان را ندارند و هنگامی که دفترچه های درمانی آنها را می بینیم مشاهده می شود که مثلا MRI خود را انجام نداده اند و به عناوین مختلف بهانه می آورند.
وی ادامه می دهد:از طرفی هزینه های درمانی بالاست.حدود 30 درصد بیماران توان خرید داروهای نسخه شان را ندارند .با این وجود مسائل اقتصاد پزشکی بسیار مهم است و اگر حل نشود مردم از پزشک ناراضی می شوند چرا که فقط پزشک را می بینند در حالی که هم اکنون پزشکان در حد قابل قبول خدمات ارائه می دهند اما بخشی از هزینه ها از دست پزشکان خارج است.
این متخصص مغز و اعصاب می افزاید: اگر در گذشته هزینه درمان شکستگی هر مهره کمر 100 هزار تومان بود الان یک میلیون تومان شده و 7 تا 15 میلیون تومان فقط هزینه تجهیزات و وسایل درمان دیسک در بیمارستان دولتی می شود.
وی ادامه می دهد: هزینه درمان تومور مغزی و بستری در بخش خصوصی شبی یک میلیون و نیم تومان می شود در حالی که متاسفانه در بخش دولتی هم همین هزینه سر به فلک می زند به این دلیل که بخش دولتی تحت عنوان شرکتهای دانش بنیان،آزمایشگاه،بخش بیهوشی و….خود را اجاره می دهند.
وی با بیان اینکه سالانه 17 درصد مردم به دلیل هزینه های درمان زیر بار فقر می روند می گوید: بیماران 5تا6 ماه در نوبت پزشک متخصص و 3 ماه در نوبت MRI می مانند.چطور یک کارگر ساختمانی با حقوق 400 هزار تومانی می تواند هزینه عمل دیسک خود را با هزینه 8 تا9 میلیون تومان بپردازند.
شب یلدا در پیش است اما برای بیماران بستری در بیمارستانها بسیار سخت تر و طولانی‌تر از سایرین می‌گذرد.
Sorry. No data so far.