این بار سوم است که نشستهایی با عنوان جلسات مشترک دولت و مجلس در طی چند وقت اخیر تشکیل شده است.
جلسه اخیر که به امید حل چالشهای پیشروی مجلس و دولت در راستای فاز دوم هدفمندی یارانهها و رسیدن به نقطه مشترک و همچنین کمک به اقشار ضعیف جامعه برگزار شد قطعا و یقینا قابل تقدیر است.
تعامل بین دستگاهها که همواره در سطوح مختلف زمانی گرهگشای مشکلات و بعضا سوتفاهمهای موجود بین مسئولین علیالخصوص در قوه مجریه و مقننه بوده است خواهد بود.
سوالی که مطرح میشود این است که چرا دولت و مجلس اینقدر دیر به یاد گفتوگو و رسیدن به نقطهای که خیر مردم در آن است افتادهاند.
پس از صحبتهای چکشی و رد و بدل شدن صحبتهای پینگپنگی طرفین که تنها مایه رخت بر بستن آرامش از اذهان مردم شد امروز قوای مجریه و مقننه به یاد احترام متقابل و جستن راهی برای برون رفت از فضایی شده اند که با دستان خالیشان از رافت و درک متقابل ساختهاند.
خط و نشانهای متعدد و بیدلیل و به رخ کشیدن اختیارات قانونی که در طی این مدت مجلس برای دولت کشید و تهدیدات دولت مبنی بر اظهاراتی که تخطی از تاکیدات و مصوبات مجلس بود همه و همه هیاهوهایی بودند که بدون هیچ منطق و تنها بر اثر لجبازیهای سیاسی شکل گرفت و مردم را از دست منتخبانشان دلسرد کرد.
وقتی نماینده محترم تهران با رفتاری تهدیدآمیز و البته تحریکآمیز اجرای فاز دوم هدفمندی یارانهها را از سوی دولت مساوی با احتمال استیضاح و عدم کفایت رئیس جمهور از سوی خانه ملت تعریف میکند و از سوی دیگر وزیر محترم اقتصاد از عزم قوی دولت برای اجرای هدفمندی یارانهها خبر میدهد نمیتوان فضایی را متصور بود که عقلانیت حرفی برای گفتن داشته باشد.
ورود به گود دعواهای سیاسی و جناحی و طلبیدن مبارز قطعا گرهی از مشکلات مردم باز نخواهد کرد.
اما 27 دی ماه را میتوان برگ سفید و جدیدی از تاریخ اوراق خاکستری بین مجلس و دولت دهم دانست.
حضور رئیس جمهور در مجلس که این بار با درخواست شخص آقای احمدینژاد انجام شد اتفاق مبارکی بود که با سخنرانی رئیس جمهوردر صحن علنی مجلس کلید خورد.
ایجاد موج مثبت و دمیدن هوایی تازه در کالبد مشترک مجلس و دولت کمترین امتیازی بود که سخنان رئیس جمهور در صحن علنی مجلس داشت.
سخن گفتن از اشتراکات بهارستان و پاستور که به گفته رئیس جمهور بیش از 95 درصد را شامل میشود و تلاش برای رسیدن به هدف مشترک که همان خدمت به مردم است میتواند سر فصل تازهای از تعامل بین مجلس و دولت باشد.
شاید این سوال به ذهن متبادر شود آیا بهتر نبود استارت این اتفاق مبارک زودتر از اینها زده میشد تا شاهد کشمکش ها و زد و خوردهای سیاسی بین مسئولین نبودیم.
وقتی دولت و مجلس میتوانند با نگریستن به دورنمای مشترک که همان خدمت به مردم است پازل حرکتی و رفتاری خود را به صورت منطقی، عاقلانه و دوستانه بچینند چرا باید شاهد جدلهای متنوع باشیم.
آیا بهتر نیست فرآیند حرکتی مجلس و دولت بدون انرژی گذاشتن در مباحثی که فقط و فقط بوی لجبازی سیاسی میدهد در راستای رسیدن به تعریفی واحد از بحث هدفمندی یارانهها باشد؟
این حرکت مثبت و توام با اخلاق بین مجلس و دولت هر چند دیر انجام شد اما ملت آن را به فال نیک میگیرند چرا که برنده نهایی این اتفاقات مثبت قطعا مردم هستند.
البته تکیه زنندگان به کرسی های سبز خانه ملت و پاستور نشینان باید این نکته را با تمام وجود لمس کنند که رفتارهای سینوسی آنها از نگاه تیزبین مردم دور نخواهد ماند و ملت دیگر نمی خواهند شاهد هوکهای رد وبدلی احتمالی مابین سیاسیون باشند چراکه به دوش کشیدن معضلات اقتصادی فعلی برای آنها کافیست.
Sorry. No data so far.