در طول وقایع سال ۸۸ و در ۸ ماه فتنه‌ای که به جامعه تحمیل شد، شاهد حضور همه طیف‌های ضد انقلاب در کف برخی از خیابان‌های تهران بودیم؛ از منافق و مشارکتی گرفته تا سلطنت‌طلب و مزدورهای تروریستی که از مرزهای بیرونی ایران ماموریت گرفته بودند تا ناآرامی را تهران رقم بزنند.
اما بصیرت مردم انقلابی ایران در نهم دی ماه ۸۸ آبی بود بر روی خاکستر فتنه که به مردم ایران تحمیل شده بود. در همان روز‌ها که عوامل داخلی و خارجی فتنه شکست را در ظاهر پذیرفتند، از تلاش‌های فتنه‌گرانه خود دست برنداشتند. در طول سه سال بعد از فتنه کنفرانس‌ها، نشست‌ها و سمینارهای ضد انقلابی بسیاری برگزار شد تا در نهایت واژه‌ای به نام «انتخابات آزاد» در اتاق فکر فتنه شکل گرفت.
اما شعار انتخابات آزاد از کجا آمد؟
یکی از جمع‌هایی که مانور بسیاری حول اسم رمز انتخابات آزاد انجام داد، گروهی به نام «اتحاد برای دموکراسی» است.
این گروه که افراد آن را اعضای گروهک منافقین، سلطنت‌طلب‌های وابسته به خانواده ورشکسته پهلوی و ضد انقلاب و تروریست‌ها تشکیل می‌دهند، کنفرانس‌های ضد ایرانی زیادی در طول سه سال گذشته برگزار کرده است. تیم برگزار کننده این نشست‌ها که در کارنامه خود سابقه برگزاری نشست‌های مشابهی در استکهلم، بروکسل و پراگ را دارد به صراحت هدف از برگزاری چنین نشستهایی را بررسی جنبههای گوناگون «انتخابات آزاد» و تلاش برای تبدیل آن به گفتمان عمومی (!) عنوان کردهاند.
در ادامه سلسله نشست‌های این گروهک ضد انقلاب، اعضای آن این بار در نشستی در شهر «کلن» آلمان دور هم گرد آمدند تا در راستای فعالیت‌های ضد انقلابی خود، برای ایجاد اختلال در انتخابات ریاست‌جمهوری آتی کشور برنامه‌ریزی کنند.
در این نشست خرابکارانه که با محور موضوع ساختگی و فتنه‌انگیز «انتخابات آزاد» برگزار شده بود، برخی چهره‌های مطرح ضدانقلاب همچون «حسن شریعتمداری»، «شهریار آهی»، «جمشید طاهریپور»، «احمد پورمندی» و «اسفندیار طبری» به سخنرانی پرداختند.
حسن شریعتمداری ضد انقلاب خارج‌نشین ساکن آلمان یکی از افراد شرکت کننده در این جلسه بود. وی که رابطه بسیار نزدیکی با خاندان فروپاشیده پهلوی دارد واژه انتخابات به اصطلاح آزاد را به عنوان کلیدواژه تحلیل‌های بی‌اساس خود در این نشست بیان کرده و حرف‌های دوستان تروریست و ضد انقلاب خود مبنی بر انتخابات غیر آزاد در کشور را به میان آورد.
در حالی که حضور میلیونی مردم در راه‌پیمایی ۲۲ بهمن امسال نشانه تجدید بیعت امت با رهبری و نظام جمهوری اسلامی ایران بود، شریعتمداری بدون در نظر گرفتن این حماسه بزرگ، مشروعیت نظام را زیر سوال برده و ادعا کرد که انتخابات باید تحت نظر ناظران بین‌المللی انجام شود.
به اصطلاح اپوزوسیون نزدیک به ربع پهلوی، در ادامه انگشت خود را به سمت قانون اساسی کشور نشانه رفنه و به اصلاح‌طلبان پیشنهاد داد که قانون اساسی را کنار گذاشته و قوانین بین‌المللی (قوانین مورد نظر آمریکا و رژیم صهیونیستی) را فصل‌الخطاب قرار دهند.
احمد پورمندی از حامیان اصلی فتنه و ضد انقلاب خارج‌نشین نیز در این نشست ضد ایرانی حضور داشت. وی نیز ادعاهای دیگر دوستان ضد انقلاب خود را تکرار کرد، اما با این تفاوت که به جای واژه فتنه‌انگیز «انتخابات آزاد» از «رفراندوم» سخن به میان آورده است. پورمندی در ادامه اعتراف می‌کند که مردم ایران دل خوشی از اپوزوسیون داخل و خارج کشور ندارند و این افراد باید از راه وعده و وعیدهای اقتصادی مردم را به سمت خود جلب کنند.
شهریار آهی، از عناصر کار چاق‌کن سلطنت‌طلب و مشاور ربع پهلوی که بنا بر گزارش هفته‌نامه آمریکایی نیویورکر، قبل از انقلاب واسط غیر رسمی کاخ سفید و دربار پهلوی بود، با طرح ادعاهای دیگر و ساخت واژه‌های انتخاباتی در نشست ضدانقلاب در کلن سعی کرد از دیگر دوستان خود عقب نماند و از اصطلاحی به نام «دیالوگ ملی» استفاده کرد.
آهی از عناصر پشت صحنه کودتای نوژه که متهم به بالا کشیدن بخشی از بودجه این کودتا می‌باشد. این ضد انقلاب سلطنت‌طلب در حالی که اپوزوسیون داخلی را شکست خورده می‌داند، آن‌ها را به وحدت بیشتر فرا خواند.
Sorry. No data so far.