افزایش مرخصی زایمان مادران از 6 ماه به 9 ماه در آخرین ماه سال گذشته در تبصره دوم ماده واحده لایحه تنظیم جمعیت و خانواده مصوب شد و در ادامه این مصوبه حتی زنانی که در دوران بارداری خود نیز به سرمی‌بردند لحاظ شده بود و گفته می‌شد این مادران نیز مشمول افزایش مدت مرخصی می‌شوند و می‌توانند پس از اتمام دوران مرخصی خود تا 9 ماه مرخصی خود را تمدید کنند.
لاله افتخاری سخنگوی فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی در این رابطه گفته بود: در لایحه افزایش مدت مرخصی مادران، لحاظ شده است مادرانی که در دوران مرخصی بارداری خود به سر می‌برند مشمول این قانون می‌شوند.
وی تصریح کرده بود: مصوبه افزایش مدت مرخصی مادران باید پس از تأیید شورای نگهبان به دولت ابلاغ شود که مدتی انجام این روند زمانبر است.
مادرانی که در دوران بارداری خود به سر می‌بردند منتظر بودند تا ببینند آیا می‌توانند 9 ماه را در کنار فرزندان خود با فراغ بال و بدون دغدغه از دست دادن کار خود سپری کنند یا خیر؟ و پدران خوشحال از اینکه می‌توانند دو هفته در کنار فرزند خود باشند در انتظار تأیید شورای نگهبان بودند.
اما بالاخره انتظارها پایان رسید و مادران متوجه شدند که باید به 6 ماه مرخصی زایمان خود رضایت بدهند و پدران نیز باید همچنان به‌دنبال تأمین معاش باشند و مرخصی دو هفته‌ای را فراموش کنند و دل به مصوبه‌هایی که پشتوانه مالی ندارد نبندند.
یک روانپزشک کودک و نوجوان در خصوص لزوم افزایش مدت مرخصی زایمان در سلامت روحی نوزاد و مادر در دوران پس از زایمان می‌گوید: زنان شاغل به زمانی بیش از 6ماه برای مراقبت و نگهداری نوزادان خود نیاز دارند و افزایش مرخصی زایمان زنان شاغل می‌تواند جلوی بسیاری از آسیب‌های نسل آینده را بگیرد.
جواد محمودی در مورد تاثیر میزان مرخصی زایمان مادران شاغل و حضور پدران بر تربیت کودک گفت: واقعیت این است که مادران شاغل به زمان بیشتری برای مراقبت از کودکان در سنین زیر 2 سال نیاز دارند چرا که کودکان در سن زیر 2 سال بسیار آسیب‌پذیر هستند.
وی افزود: در این دوره پدیده‌ای به نام «دلبستگی» داریم که هر چه دلبستگی عمیق‌تر شکل بگیرد قاعدتاً کودک را بهتر از آسیب‌های روانی بعدی محافظت می‌کند.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: سیاستگذاران با افزایش مدت مرخصی زایمان و دادن مرخصی به پدران در روزهای ابتدایی تولد نوزاد می‌توانند جلوی بسیاری از آسیب‌های آینده را بگیرند چرا که برخی مادران و پدران مجبورند برای معیشت و تأمین معاش زندگی کار کنند و در خانه ماندن و کار نکردن آنها هم آسیب‌های دیگری در پی دارد.
این درحالی است که چندی پیش سلیمان عباسی سخنگوی کمیسیون بهداشت مجلس شورای اسلامی در خصوص زمان ابلاغیه اجرای قانون افزایش مرخصی زایمان از 6 ماه به 9 ماه، گفته بود: با توجه به مراحلی که این مصوبه قانونی باید طی کند تا لازم الاجرا شود، احتمالا ابلاغیه اجرایی آن تا اواخر اسفند به دستگاه‌ها ارسال می‌شود.
تقریباً تمام اعضای فراکسیون زنان مجلس بر تأمین خط اعتباری برای اجرایی شدن این لایحه تأکید داشتند و داشتن بودجه لازم را ضمانت اجرای آن می دانستند.
فاطمه آلیا عضو فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی ضمن بیان اینکه افزایش مرخصی زایمان می‌تواند به زنان در انجام رسالت اجتماعی آنها کمک شایان‌توجهی کند، تصریح کرد: زنان برای انجام رسالت اجتماعیشان نباید از نعمت مادر شدن محروم بمانند و ارائه تسهیلاتی نظیر افزایش ماه‌های مرخصی زایمان از 6به 9ماه و همچنین در نظر گرفتن مرخصی بدون حقوق برای آنان می‌تواند گامی مطلوب باشد.
آلیا یادآور شد: البته باید مجلس با اقدامات کارشناسی اعتبارات لازم به این حوزه را لحاظ کند، زیرا تصویب قوانین بدون پشتوانه اعتباری لازم اجرای آن را با مشکل روبرو کرده و در مقابل تأمین اعتبار کارشناسی شده می‌تواند ضمانت اجرایی محکمی برای این طرح باشد.
این نماینده مردم در مجلس نهم، با بیان اینکه در طرح افزایش مرخصی زایمان باید به سایر موارد پیرامونی آن توجه شود، گفت: به عنوان مثال باید قانونگذار شرایطی را در متن قانون پیش‌بینی کند تا هنگامی که زنان بعد از فراغت از مرخصی زایمان در محل کار خود، حاضر می‌شوند جایگاه و رده شغلی خود را از دست ندهند.
اما روانشناسی کودک کجا و کمبود بودجه کجا؟
چه بسا فرزندها و تربیت‌هایی که به دلیل وضعیت نامناسب مالی خانواده‌ها قربانی می‌شوند و چه طرح‌های کلانی که قربانی نداشتن بودجه می‌شود، این‌بار افزایش مرخصی زایمان مادران و مرخصی تشویقی پدران قربانی عدم کار کارشناسی بر روی طرح‌ها قبل از ارائه به مجلس و قربانی نداشتن بودجه شد و شورای نگهبان مجلس شورای اسلامی با این مصوبه به دلیل داشتن بار مالی برای دولت مخالفت کرد و اجرایی نشد.
اما ای کاش مدیران ما متوجه باشند این نوزادان آینده سازان کشور ما هستند و اگر زمینه‌های تربیتی آنان از هم اکنون فراهم نشود چه آینده‌ای را باید برای آنان متصور بود؟
زندگی بدون حضور پدر، مادر و با دغدغه‌های مالی که سدی در برابر تربیت کودکان شده است آینده نوزادان امروز است که باید تاوان بی‌تدبیری‌ها را بپردازند.
Sorry. No data so far.