مدیرکل نظارت و ارزشیابی ارشاد، دو فیلمساز و سخنگوی انجمن سینماداران در برنامه هفت تعاریف خود از سینمای دینی را بیان کردند.
علیرضا سجادپور (مدیرکل نظارت و ارزشیابی ارشاد): درباره تعبیر سینمای دینی باید موشکافی دقیقی داشته باشیم با این تعبیر که بخشی از سینمای ما متعلق به سینمای دینی است و بخش دیگری نیازی ندارد که متعلق به سینمای دینی باشد، کاملا مخالفم. تمام سینما باید دینی باشد و نباید دایره تعریف ما آن قدر محدود باشد که تعداد انگشت شماری از فیلم‌ها، دینی به حساب بیایند.
دین ما یک دین جامع است و یک نگاه واتیکانیستی به دین نداریم که آن را محدود به صبح تا ظهر روز یکشنبه و حضور در کلیسا بدانیم بلکه نگاه جامعی داریم که دین را فرآیندی همه جانبه، همه گیر و گسترده می‌داند و تمامی لحظات زندگی بشر را در بر می‌گیرد.
به مرزبندی میان سینمای دینی و غیر دینی معتقد نیستم و این مرزبندی در دل خود یک مفهوم و یک اجازه خطرناک را می‌دهد که تعداد محدودی از سینما دینی است و بقیه می‌توانند به هر شیوه فعالیت کنند. هر نوع از سینمای کمدی، اجتماعی، سیاسی و کودک باید در عین حال دینی باشند.
ممکن است ما یک فیلم کمدی اجتماعی داشته باشیم که به ظاهر مفهوم روشن و صریحی مثل یک آیه مبارک یا یک حدیث را مطرح نکند یا به برشی از تاریخ ادیان، صدر اسلام و انبیا نپردازد اما در دل خود عمیقا دینی باشد.
اگر اثری در عین سرگرم کنندگی خانواده را به خود جذب کند و بتواند پیامی هر چند ساده را به آن‌ها منتقل کند و حیای خانوادگی را مخدوش نکند فیلمی مذهبی محسوب می‌شود.
هر اثر به میزان تطابق با طرح موضوعات ارزشمند انسانی، اخلاقی، اعتقادی و دینی می‌تواند از حمایت‌های ما بهره‌مند شود.
عباس رافعی (تهیه‌کننده و کارگردان): نیم بیشتری از فیلم‌های سینمای ایران می‌تواند به عنوان فیلم دینی معرفی شوند. مثل فیلمی که آموزش می‌دهد دروغ نگوییم. مگر اسلام جز آموزش شیوه زندگی است؟ «درباره الی» که به موضوع قضاوت می‌پردازد و هر کس با دیدگاه خود الی را قضاوت می‌کند، دینی به حساب می‌آید فیلم «مهاجر» ساخته حاتمی کیا نیز از این موارد است.
سینماگران باید با انجام تحقیقات فیلم‌های انسانی و دینی بسازند و ارشاد نیز از نظر تجهیزات و شرایط مالی تا تحقیقاتی فیلمساز را برای امروزی کردن مسائل دینی حمایت کند. معاونت سینمایی حوزه‌ای درست کند که به عنوان بستری برای فیلم سازان به منظور کارهای تحقیقی مورد استفاده قرار گیرد و برای فیلمسازان دینی مسیر و بستری را به وجود بیاورد.
محمدرضا ورزی (نویسنده و کارگردان): سینمایی که بتواند روح انسان را متحول کند و موثر واقع شود و به سمت و سوی یک فضای معنوی و انسانی سوق دهد دینی تعریف می‌شود و صرفا این نیست که حتما یک فیلم دینی تاریخی از قصص انبیا فیلم دینی تعریف شود.
32 سال از تاریخ پیروزی انقلاب اسلامی ایران می‌گذرد این انتظار می رفت که پیش از این‌ها به سینمای دینی بها داده شود. سینمای دینی می‌تواند یک قصه ملودرام خانوادگی باشد و نمونه‌هایی از آن را نیز داشته‌ایم.
سینمای گیشه‌ای در حال حاضر فعال شده است و سرمایه‌گذاری بر روی فیلم دینی سودی برای تهیه کننده در بر ندارد.
روحیه و ذائقه مخاطب را ما سازندگان هستیم که بار می‌آوریم و سمت و سوی گرایش آن را مشخص می‌کنیم.
محمد رضا صابری (سخنگوی انجمن سینماداران): «روز واقعه» که سند افتخار سینمای بعد از انقلاب ما است مورد استقبال فراوانی قرار گرفت، فیلم «رنگ خدا» مجیدی نیز باعث هجوم مردم به سالن‌های سینما شد. اخیرا «طلا و مس» که فیلمی بسیار خوش ساخت با مضمون دینی بود که ارتباط بسیاری با مخاطبان برقرار کرد.
همین‌طور مریم مقدس ابتدا با 3 سالن سینما اکران خود را شروع کرد اما بعد از استقبال بی‌نظیر به 26 سالن رسید و ثابت کرد فیلم‌های دینی با ساختار درست مورد استقبال مردم قرار خواهند گرفت و باعث استقبال سینما داران نیز می‌شود.
من نميدانم حفظ خوب حجاب چه آسيبي بر فرد و يا جامعه دارد كه در سينما بعضي كارگردانان و عوامل بازيگري براي كم رنگ كردنش تلاش ميكنند اين در حالي است كه يكي از اهداف اصلي سينما تعالي فرهنگ جامعه است. سينماي ما بايد بر اساس ارزش هاي دين اسلام و براي ترويج نداي زيباي ازادي از زندان هوا و حوس ها و مورد رضاي خدا نيز باشد. نه براي اجراي اهدافي مغاير. با بهانه قرار دادن سرگرمي و يا آزادي