در میان اماکن دو مکان برای تلاوت قرآن شرافت بیشتری دارد؛ «خانه» و «مسجد». پیامبر اسلام(ص) در این باره فرمود: «خانههای خود را با تلاوت قرآن نورانی کنید و آنها را گورستان نسازید همانگونه که یهودیان و مسیحیان چنین کردند و خانههای خویش را از عبادت تهی ساختند. هر خانهای که در آن قرآن زیاد تلاوت شود خیر و برکت آن افزون گردد و اهل آن در وسعت قرار میگیرند و آن خانه برای اهل آسمان نورافشانی میکند آنگونه که ستارگان بر اهل دنیا نور میدهند». (اصول کافی، جلد 2، ص 446)
از کلام پیامبر(ص) چنین استفاده میشود منازلی که در آنها قرآن خوانده نمیشود مانند گورستان تاریک و ظلمانی است، کسی که اهل قرآن نیست و با آن انسی ندارد دلمرده است و خانه او گورستانی بیش نیست.
حقی که قرآن بر گردن ما دارد
قرآنهایی که در منازل، مساجد و اماکن متبرک وجود دارد هر کدام حقی به گردن مسلمانان دارد، ادای حقوق آنها، بازکردن، نگاه کردن و قرائت آنها است.
در همه خانهها معمولاً یک جلد قرآن وجود دارد، عدهای از خانمهای خانهدار سلیقه به خرج میدهند و آن را در جاهای پارچهای و تمیز قرار میدهند و در جای بلندی دور از دسترس کودکان قرار میدهند. این کار پسندیدهای است، اما این کار ادای حق قرآن نیست بلکه رعایت حق قرآن، قرائت آن است.
امام صادق(ع) میفرمایند: سه چیز در پیشگاه خداوند از سه گروه شکایت میکند؛ مسجدی که همسایگانش در آن نماز نخوانند و عالمی که بین ناآگاهان باشد (و از علم او استفاده نکنند) و قرآنی که غبار گرفته و خوانده نشود.
Sorry. No data so far.