بحران سوریه جنگ میان شیعه و سنی است؟ در حاشیه‌ی اجلاس علمای امت و بیداری اسلامی، پاسخ این سؤال را از شیخ عبدالرحمن الضلع، رییس مركز تحقیقات و پژوهش‌های وحدت اسلامی سوریه جویا شدیم.
ما در جمهوری عربی سوریه زندگی می‌كنیم. چیزی كه ما می‌بینیم درگیری میان شیعه و سنی نیست، بلكه این درگیری توسط برخی احزاب تندرو و افراطی یا گروهك‌های گمراهی همچون القاعده و غیره ایجاد شده است. آن‌ها به سوریه آمدند و مسجد جامع اموی را تخریب و نابود كردند و همچنین كتابخانه‌ی اسلامی را به آتش كشیدند. من سؤال می‌كنم كه آیا مسجد جامع اموی در حلب، مربوط به شیعه یا اهل سنت است؟ آیا مسجد اموی مربوط به مسیحیان یا مسلمانان است؟ این مسجد برای اهل سنت است، پس چرا آن را تخریب كردند؟ چرا كتابخانه‌ی وقفی آن را به آتش كشیدند؟ چرا مدرسه‌ی علامه و متفكر اسلامی عبدالله سراج‌الدین رحمة‌الله را در حلب منفجر كردند؟ چرا علامه شهید البوطی را برای ترور انتخاب كردند؟ آیا او یك شیعه بود؟ آیا او مسیحی بود؟ چرا آن‌ها كشیش یوحنا ابراهیم را در حلب و كشیش نیازجی و پدر اسحاق و پدر میشل را ربودند؟ آیا این‌ها شیعه بودند؟
تخریب مسجد اموی توسط شورشیان سوریه
دشمنان ما به دنبال حفر تونل زیر مراقد و حرم‌های اسلامی هستند و باید مراقب بود كه به این مراكز مقدس آسیبی نرسانند. آن‌ها مساجد ما را تخریب كردند و از تخریب حرم حضرت زینب و سكینه و رقیه هم ابایی ندارند. زیرا تفكر آن‌ها این است كه «بكُش و تخریب كن و تهمت بزن تا امت عربی را تحریك كنی».
آیا اسلام سر بُریدن انسان‌ها و پاره‌كردن شكم زنان را جایز می‌داند؟ آیا اسلام به مجاهدان این اجازه را می‌دهد كه همجنس‌بازی كنند یا به زنان همرزم خود تجاوز كنند؟ آیا اسلام این‌گونه است؟ اسلام ما این‌گونه نیست كه به سخن یك شیخ در كُنج مسجدش شكل گرفته باشد. اسلام ما نور هدایت‌خواهان و آتشی برای متجاوزان است.
پیامبر خدا به اصحاب خود فرمود كه این طایفی‌گری را رها كنید كه متعفن و بدبو است. در افتتاحیه‌ی اجلاس علما و بیداری اسلامی، آیت‌الله خامنه‌ای هم با سخنان خود خواست به امت بگوید كه در جمهوری عربی سوریه چه چیزی اتفاق می‌افتد. توجه‌ها را به حقیقت و مسأله‌ی واقعی یعنی فلسطین و سپس سوریه جلب كند. زیرا خدای ناكرده اگر اتفاقی برای سوریه بیفتد و بیش از این تخریب شود و خون انسان‌های بیشتری به نام شیعه و سنی و علوی و مسیحی ریخته شود، به خدا سوگند كه پس از آن به هیچ وجه امور عرب‌ها سامان نمی‌گیرد. اگر كوچك‌ترین اتفاقی برای سوریه بیفتد، اوضاع همه‌ی كشورهای عربی نیز دگرگون می‌شود. آن‌ها با حمایت و پشتیبانی برخی كشورهای خارجی به سوریه آمده‌اند تا ما را بكُشند و كشور ما را تخریب كنند. آن‌ها با ریال و دلار و یورو به كشور ما آمده‌اند تا اهل «لاالهالاالله» را بكُشند.
مسأله این است كه تعامل غربی و عربی، باعث پیچیده شدن این مسأله شده است. من به شما اطمینان می‌دهم كه سوریه یك مؤلفه‌ی مهم و غیر قابل تغییر در كشورهای عربی است كه در معادله‌ی استراتژیك كشورهای منطقه به هیچ‌وجه نمی‌توان آن را نادیده گرفت.
جنگ جاری در سوریه یك جنگ تمام‌عیار است. البته ما در دوستی و وفاداری به بشار اسد و ارتش سوریه ثابت‌قدم هستیم اما حمایت جمهوری اسلامی ایران از حقوق عرب‌ها و مظلومان اهمیت دارد. شما می‌دانید چرا رهبر ایران در كنار سوریه ایستاده است؟ آیا به این خاطر است كه نظام آن شیعی یا علوی یا سنی یا مسیحی است؟ نه این‌گونه نیست. ایشان در كنار هر كسی است كه دوستدار فلسطین باشد كه فلسطین، اصل و ملاك است. توجه رهبری در موضع‌گیری‌های خود به مسأله‌ی فلسطین است. ایستادگی سوریه و ایران در كنار مقاومت موجب شكست و نابودی رژیم صهیونیستی خواهد شد.
Sorry. No data so far.