ناصر فیض، شاعر و مدیر دفتر طنز حوزه هنری، با اشاره به جدیدترین اثر خود با عنوان «فیض بوک» گفت: این اثر دربردارنده 70 قطعه طنز است که بیشتر در قالب کلاسیک سروده شده و در آن زبان معیار و محاوره به کار رفته است. محتوای سروده‌ها بیشتر اجتماعی و سیاسی است که در آن موضوعات مختلف مرتبط با این دو حوزه مطرح می‌شود.
وی با بیان اینکه گرایش به موضوعات سیاسی در این اثر بیشتر از دیگر موضوعات به چشم می‌خورد، به عنوان کتاب اشاره کرد و افزود: «فیض بوک» به نوعی فیس بوک را که یک صفحه اجتماعی سیاسی است را به ذهن تداعی می‌کند. علاوه بر این، دوست داشتم از این قابلیت نام خانوادگیم در طراحی و انتخاب عنوان کتاب استفاده کنم. به غیر از این اثر، یک کتاب دیگر هم در دست تدوین دارم که خواستم در آن از نام خانوادگی خودم استفاده کنم و با ترکیب عنوان جدیدی به آن بدهم. به همین خاطر عنوان کار جدیدم را دیوان «حافیض» انتخاب کردم که «حافظ» را به ذهن تداعی می‌کند.
فیض ضمن بیان اینکه این اثر دنباله آثار گذشته‌ام است، یادآور شد: به نوعی ردپای دیگر آثارم در این کتاب هم دیده می‌شود، اما با این تفاوت که در این مجموعه تمامی اشعار ارائه شده جدید هستند، اما در دیگر آثار مانند «نزدیک ته خیار» نثرها و سروده‌های طنزی که در مجلات و روزنامه‌های مختلف مانند جام جم و کتاب هفته جمع‌آوری شده بود، تدوین شد. در این کتاب تمامی اشعار جدید هستند و مخاطب آنها را در جای دیگری نخوانده است.
رئیس دفتر طنز حوزه هنری به وضعیت طنز در کشور اشاره کرد و ادامه داد: طنز یک بار دیگر در چند سال اخیر مطرح شد که بخشی از آن با تلاش‌های شاعران در مراکز مختلف از جمله دفتر طنز حوزه هنری اتفاق افتاد. طنز در ادبیات فارسی کارکرد داشته و تاریخچه قدیمی دارد، اما در دوره مشروطه به اوج خود می‌رسد. طنز در بعد از انقلاب در یک فضای بسته محتوایی حول محور مادرزن، گرانی، اجاره خانه و… می‌چرخد. در این فضا است که باید متفاوت نگاه کرد. موضوعات مختلفی وجود دارد که می‌تواند دست‌مایه موضوعی شاران طنزپرداز شود، اما به آن بی‌توجهی می‌شود.
فیض افزود: هر پدیده‌ای که در ادبیات رخ داد، با خود آفت‌ها و نقاط قوتی هم داشت. مثلاً وقتی شعر نیمایی به وجود آمد، با وجود آنکه یک گونه ادبی جدید بود، اما خیلی‌ها با ان سر مخالفت گرفتند، اما در این میان شاعرانی مانند اخوان و سهراب هم سربرآوردند. درباره طنز هم همین پدیده را می‌توان در سال‌های اخیر شاهد بود. عده‌ای چند کلمه را به هم می‌چسبانند و فکر می‌کنند که شعر گفته‌اند.
سراینده «نزدیک ته خیار» یادآور شد: البته طنز در 12 سال اخیر رشد کرد و پویاتر شد؛ این پویایی را هم می‌توان در زبان و هم می‌شود در محتوای اثر دیده. فرار از موضوعات تکراری و بخشیدن یک فرم جدید به ساحت طنز، سبب شده است تا این نوع سروده‌ها متفاوت‌تر از گذشته سر برآورند. شاعر به غیر از طنزپردزی با زبان هم بازی‌هایی می‌کند که ظرفیت‌های شگفت‌آوری از طنز را نشان می‌دهد.
سروده ذیل نمونه‌ای از اشعار طنز ناصر فیض است که در رابطه با علیرضا قزوه سروده و در محضر رهبر انقلاب هم قرائت کرده است. این شعر مورد توجه شاعران حاضر در جلسه قرار گرفته:
«با سر آمد علیرضا قزوه
شد سر آمد علیرضا قزوه
همه باید به یک طرف بروند
تا شود رد علیرضا قزوه
شعرهایش در ابتدا بودند
یک مجلد علیرضا قزوه
چاپ آثار او پس از چندی
شد مجدد علیرضا قزوه
نیست جایی و نیست ارگانی
که نباشد علیرضا قزوه
شک ندارم که بیشتر از صد
شغل دارد علیرضا قزوه
بیت رهبر علیرضا قزوه
توی مرقد علیرضا قزوه
هر کجا می‌روی پی کاری
می‌رسد عد! علیرضا قزوه
کنگره نیست کنگره، وقتی
که ندارد علیرضا قزوه
هیچ‌کس مصرعی نخواهد خواند
تا نیاید علیرضا قزوه
نمره دیگران اگر شد بیست
شد ولی صد علیرضا قزوه
به یقین رشد کرده از هر حیث
خاصه از قد علیرضا قزوه
شکر ایزد که زن گرفت و نماند
یک مجرد علیرضا قزوه
بوق تک‌تک تمام شاعرها
بوق ممتد علیرضا قزوه
یک نفر گفت: مخلصیم آقا
گفت: باشد،علیرضا قزوه
وای بر حال تو اگر با تو
بشود بد علیرضا قزوه!
من که می‌ترسم از عواقب آن
به محمد، علیرضا قزوه!
قزوه یک شاعر است اما، کاش…!
هیس! آمد علیرضا قزوه»
خییییییییییییییییییییییییییییییییلی عالی