«فاضل میرانی» دبیر حزب دموکرات کردستان اعلام کرد که «مسعود بارزانی» رئیس منطقه کردستان به دنبال پست و مقام نیست و با اعلام کناره‌گیری خود از نامزدی برای ریاست منطقه همه را شوکه می‌کند.
وی‌در گفت‌وگو با «الشرق الاوسط» از نامزدی بارزانی به شدت دفاع کرد و گفت: هیچکس حق ندارد به نامزد شدن که حق قانونی ایشان است، اعتراض کند.
وی گفت: صحبتهای که در این زمینه انجام می‌شود طبیعی است زیرا که ریاست منطقه برای همگان موضوع مهمی است و ما از نظر دیگران نمی رنجیم.
وی افزود: من و برادر «ملا بختیار» به دیدار احزاب مخالف رفتیم تا از نقطه نظرات آنها در مورد انتخابات آگاه شویم اما متاسفانه نه به دیدار ما آمدند و نه نامه‌ای برای تبیین نظرات آنها به دست ما رسید بلکه برعکس با بیانیه های مطبوعاتی روبرو شدیم که ما را به یاد بیانیه های شورای منحل انقلاب و قیامهای نظامی انداخت.
وی در ادامه گفت: موضوع عجیب اینجاست که این احزاب خواستار انتقال انتخاب ریاست منطقه به پارلمان هستند در حالیکه خودشان در اولین دوره انتخاب ریاست منطقه در سال 2005 با این روش مخالف بودند برای همین رئیس منطقه کردستان این روش را به انتخابات مستقیم تغییر داد.
میرانی گفت: انتخابات مردمی راه حل مناسبی است زیرا همگان می‌توانند نظر خود در مورد انتخاب رئیس منطقه را ابراز کنند.
این روش همانطور که در سال 2009 رخ داد به رقیبان نیز اجازه رقابت می‌دهد در حالیکه انتخاب رئیس در داخل پارلمان آنها را از این حق محروم می‌کند.
میرانی افزود: شاید هم رئیس منطقه کردستان با اعلام کناره‌گیری از انتخابات همه را شوکه کند. خود ایشان نیز به صراحت اعلام کرد علاقه‌ای به پست و مقام ندارد،حتی از جنبه تاریخی نیز باید اعتراف کنیم که ایشان از قومیت دفاع کرد و جایگاه داخلی، منطقه ای و جهانی کردستان را تثبیت نمود و وحدت کردستان را حفظ کرد.برای همین چه به او رای بدهیم چه ندهیم باید به او احترام بگذاریم.
وی در مورد ارجاع قانون اساسی به پارلمان برای تغییر نظام سیاسی که حزبش با آن مخالف است گفت: قانون اساسی در سال 2002 و پیش از سقوط نظام آماده شد و پیش نویس آن پس از بررسی و اصلاحات با 99% آراء تصویب شد یعنی اینکه تنها یک مخالف وجود داشت.
این حق رئیس منظقه است که قانون را به همه پرسی بگذارد.ما در تصویب قانون منطقه کردستان با تاخیر عمل کردیم در حالیکه قانون اساسی عراق این اجازه را به ما داده است.این موضوع قابل بحث است اما تصمیم نهایی با ریاست منطقه است.
وی در مورد رسیدن به توافقی همچون توافق اربیل که موضوع حاکمیت عراق را حل کرد نیز گفت: به احزاب مخالف پیشنهاد دادیم تا زمان برگزاری انتخابات در حکومت وحدت ملی با ما همراه باشند اما این پیشنهاد را نپذیرفتند.
این پیشنهاد برای این بود که خودشان عملیات اصلاحی را که دعوت به آن می‌کنند را رهبری کنند. این توافقی هم که از آن سخن می‌گویید شاید پس از انتخابات و مشخص شدن حجم هر طرف، انجام بپذیرد.
احزاب مخالف می‌خواهند قدرت را در دست بگیرند.این امر تنها از راه انتخابات ممکن است تا شانس خود را امتحان کنند و ما نیز منتظر می‌مانیم اما تاکید می‌کنیم که پس از انتخابات بیش از پیش به حکومت وحدت ملی نیاز داریم تا هرکسی بار مسئولیتهایش را بپذیرد.
وی درباره اتهام مخالفان در مورد تلاش حزبش برای تثبیت حاکمیت خانواده بارزانی بر ریاست منطقه گفت: ما از رهبری این خانواده ابایی نداریم.آنها اولین فرماندهان جنبش آزادی بخش بودند و تا دیروز همین احزاب، جزئی از آن بودند و به رهبری این خانواده اعتقاد داشتند ضمن اینکه احزاب خانوادگی زیادی در کشورهایی مانند افغانستان و پاکستان و غیره وجود دارد که برادر «نوشیروان مصطفی» مقالاتی نیز در مورد آنها نوشته است.
مسئله رهبری حزب به ما ارتباط دارد و در مورد کاندیدا هم، اگر شخص انتخابی ما در چهارچوب قانون پیشنهاد شود آنها چرا باید اعتراض کنند؟ مثلاً اگر برادر نیچیروان را برای ریاست منطقه پیشنهاد کردیم چرا باید مخالف باشند؟
آنها حق دارند وزرای خود را پیشنهاد دهند و ما نیز حق داریم که کاندیدای پیشنهادی خود را برای ریاست منطقه و حکومت معرفی کنیم. تا زمانیکه تصمیمات حزب ما در چهارچوب قانون است آنها باید به رای ما احترام بگذارند همانطور که ما به نظر آنها احترام می‌گذاریم.
وی در مورد تفاوت موضع‌های همپیمانی میهنی گفت: پس از بیماری جناب «جلال طالبانی» که برای او آرزوی شفای عاجل داریم، باید به صراحت بگویم که چه در داخل عراق، چه داخل همپیمانی میهنی و حتی در داخل حزب دموکرات قدر او را ندانستیم تا زمانیکه بطور موقت ما را ترک کرد.از زمان بیماری ایشان به سخنان ضد و نقیض رهبران حزبش عادت کردیم و شرایط آنها را درک کردیم،اما از سرنوشت پیمان استراتژیک موجود میان دو حزب بیمناک نبودیم.ما دوستانی داخل همپیمانی میهنی داریم که در مبارزات کنار هم بودیم و اطمینان داریم که آنان به مسیر مبارزاتی و پیمان استراتژیک ادامه خواهند داد.
وی در مورد اینکه آیا به پیمان امضا شده میان نیچیروان بارزانی و «نوری مالکی» نخست‌وزیر عراق اعتماد دارد؟ گفت: گفت‌وگو شیوه به روز جهان است و حتی جنگها با گفت‌وگو حل می‌شود.
مالکی تا سال 2014 نخست وزیر کشور است.سعی کردیم به او رای عدم اعتماد بدهیم اما این امر حاصل نشد.باید با او قطع رابطه کنیم؟ تا به کی؟ یا از عراق جدا شویم؟ این به مصلحت ما نیست…پس باید به گفت‌وگو بنشینیم همین کار را کردیم و به توافقی هم رسیدیم.البته نباید با کنارگذاشتن دیگران مانند اهل تسنن و یا حرکت سنی که یکی از جنبشهای عراق است، توافق حاصل کنیم.
Sorry. No data so far.