هر سال در ایام ماه مبارك رمضان جمعی از دانشجویان و اعضای تشكلهای دانشجویی با حضرت آیتالله خامنهای دیدار میكنند و نفراتی به نمایندگی از جمع به بیان دیدگاهها و نظرات خود درباره با مسائل مختلف كشور و جامعهی دانشجویی در حضور رهبر انقلاب میپردازند.
امسال نیز در روزهای آینده این دیدار برگزار میشود. به همین مناسبت از كاربران خواسته ایم تا به این سؤال پاسخ دهند كه «اگر شما در دیدار دانشجویی فرصت صحبت با رهبر انقلاب اسلامی را داشتید، مهمترین نكاتی را كه با ایشان در میان میگذاشتید چه بود؟»
فلسفه حضور مادام العمر آقای دعایی در روزنامه اطلاعات چیست؟ همینطور سایر افرادی که سالها است بدون بازدهی خاصی مشغول هستند. آیا این پستها راهی برای نگاهداشتن آنها زیر چتر نظام و به عیارت دیگر نوعی حق السکوت است؟
چرا تولیت استان قدس روندی ناعادلانه را در پیش گرفته است وکسی نظارتی بر کارهای اقای واعظ طبسی ندارد و چرا استان قدس زمینهایی که حق مردم است را به انها نمیدهد تا ما شاهد صحنه هایی از مهاجرت مردم روستاهای سرخس به ترکمنستان نباشیم!!!
مگراشک شوق درآن لحظه امان صحبت میدهدعزیز؟
شاید اگر این فرصت داشتم ٰ از ایشان می پرسیدم..
چرا جایگاه ولی فقیه در ذهن بعضی مدیران جامعه ما اینقدر کم اهمیت شده که در عمل به رهنمودهای شما به دنبال مصلحت اندیشی های بی مورد رفته و دیگر آن روحیه جهادی در بین مدیران از بین رفته است.
چرا مدیران فرهنگی ما نگاه آخرالزمانی ندارند .
چرا هر چا هر حرکتی از سوی نیروهای جوان انقلاب صورت می گیرد به جرم بی تجربگی محکوم به شکست است.
چرا کسانی که احمدی نژاد را می کوبند ٰ امام زمان را نیز می کوبند ٰ اینکه احمدی نژاد بعد از مدت ها تنها مسئولی بود که پیش از هر سخنرانی اش برای ظهور امام عصر(عج) دعا می کرد باید الگوی تمام مسئولین باشد حال مانیز به عملکرد و طرز تفکر خاص بعضی نردیکان ایشان نقد داریم لیکن اصل موضوع نباید نفی شود.
جوان های امروز ما تشنه ریشه دواندن فرهنگ مهدویت در مملکت امام رمان(عج) هستند.
چرا نقدهای منصفانه به جرم مخالف بودن با ذائقه ی عده ای خاص شنیده نمی شوند.
چرا در مملکت امام رمان (عج) پول و سرمایه ملاک شخصیت و بزرگی افراد شده و مدیری که بنز سوار می شود محترم تر از مدیری است که با پای پیاده سرکار می رود. مگر در مملکت اسلامی نباید تقوا ملاک برتری مومنان بر یکدیگر باشد.
چرا احمدی نژاد را مساوی عدالت می گیریم و با این کار عدالت را نابود می کنیم حال آنکه برپایی عدالت آرمان و هدف تمام رسولان و ائمه بوده و عدالتخواهی بزرگترین در شناساندن مفهوم شیعه در عصر لنتظار است.
از آقا حيا ميكنم بعضي حرفها را پشت تريبون و در مقابل ايشان بزنم ولي از آنجا كه برخي مسئولين هم اينها را ميشنوند، اميد دارم به احترام آقا توجه كنند و تغيير رويه بدهند.
نكته اول: رسانه مليبه فرموده امام عزيز در وصيتنامه شان، بزرگترين دانشگاه كشور است. اما اين دانشگاه آنطور كه بايد بر روي مسائل مهم و كليدي و اختلاف برانگيز صحبت نميكند. مگر رسانه ملي تريبون نظام نيست؟ چرا روشنگري نميكند؟ چرا جامعه را از جهل و ناداني ها نجات نميدهد؟ چرا به پوچي ها و پوچگرائي ها و سرگرمي ها دامن ميزند بيش از آنچه لازم است؟
نكته دوم: چرا دستگاه قضائي اينقدر كند است؟ چرا سيستم هايش مكانيزه نميشود؟ چرا دادرسي ها تسريع نميشود؟
نكته سوم : چرا نظام بانكداري ما ، اصلاح نشد؟ علي رغم شعارهائي كه داده شد؟ طرح تحول اقتصادي؟ ايجاد شبكه اطلاعاتي؟ بانك اطلاعاتي؟ پس چه شد؟ چرا بايد اين تحول بزرگ وابسته به دولتها باشد؟ پس دستگاه قانون گذاري چكاره است؟ چرا در قالب طرح موضوع را جلو نميبرند؟ نمايندگان ما آنقدر قدرت ندارند كه چنين كاري را طراحي كنند؟
نكته چهارم : چرا بحث خصوص سازي و محول كردن كارها به مردم، در حوزه ديپلماسي و سياست خارجي به مردم واگذار نميشود؟ چرا اتاقهاي فكري كه قابليت ارائه ايده در سطح بين الملل داشته باشند در كشور ايجاد نميشوند؟ و …. چرا بستر آن فراهم نيست؟