مزیت ایمیل شرکت پست چیست؟

چندی پیش طی مراسمی پست الکترونیک بومی افتتاح شد. این خبر به سرعت در برخی از خبرگزاری‌های داخلی و خارجی انتشار یافت. این سرویس با محدودیت حجم ۵۰ مگابایت و فرآیندی پیچیده در ثبت نام ، انتقاد بسیاری از خبرگزاری‌های داخلی و خارجی را به دنبال داشته است. در شرایطی که سرویس هایی نظیر گوگل و سایر غول‌های فضای مجازی به آسانی و در کمتر از چند دقیقه امکان ایجاد پست الکترونیک با حجم‌های گیگابایتی را برای کاربران فراهم می‌کند ما به عنوان تازه وارد در این حوزه نه تنها مزیتی نسبی برای رقابت با این شرکت‌ها ایجاد نکرده‌ایم بلکه شرایط و قوانین را چنان سخت گیرانه وضع کرده‌ایم که کمتر کسی تمایلی به استفاده از سرویس‌های ارائه شده نشان دهد. برای ثبت نام و استفاده از خدمات این سرویس پست الکترونیک لازم است ابتدا کاربر با مراجعه به سایت mail.post.ir و تکمیل فرم‌های ثبت نام کد رهگیری دریافت کرده و سپس با در دست داشتن کد رهگیری و اصل و کپی شناسنامه به نزدیک ترین دفتر پستی محل سکونت مراجعه نماید تا پست الکترونیکی وی فعال شود.

در واقع افتتاح یک پست الکترونیک ساده نیازمند صرف ساعت‌ها وقت توسط کاربر است. آیا لازم است برای احراز هویت کاربران چنین فرایند پیچیده‌ای طی شود؟

نگاهی بیاندازیم به روش های احراز هویت در سرویس‌هایی مانند گوگل و یاهو . در حالی که ثبت نام پست الکترونیک آنها کمتر از چند دقیقه زمان میبرد . گوگل اطلاعات کاملی از کاربران خود نظیر فعالیتشان در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی و حتی حلقه‌ی دوستان آنها در اختیار دارد بدون اینکه برای افتتاح پست الکترونیک گوگل نیاز به مراجعه‌ی حضوری با شناسنامه و سایر مدارک لازم به دفتر مرکزی گوگل باشد. رمز موفقیت این بزرگان در فضای مجازی داشتن برنامه‌ریزی و طرح تجاری دقیق برای ارائه‌ی خدمات است. حتما تا به حال برای شما نیز پیش آمده است که گوگل برای احراز هویت و دسترسی به پست الکترونیک خود از شما شماره‌ی تلفن همراهتان را بخواهد آیا در آن لحظه به امنیت اطلاعات و شخصی بودن شماره‌ی تلفن همراه خود اندیشیده‌اید یا به علت وابستگی که سرویس‌های گوگل برای شما ایجاد کرده‌اند بدون درنگ شماره‌ی همراه خود را در اختیار این شرکت قرار داده‌اید؟

از طرف دیگر نگاهی بیاندازیم به برخی امکانات پست الکترونیک ملی که در سایت سازمان پست به آن اشاره شده است :

“شخصی سازی صندوق، امکان افزودن امضای دیجیتالی و اختصاص حجم ۵۰ مگابایت به کاربران”

این امکانات از ابتدایی ترین ویژگیهایی است که از سال‌ها قبل و به محض راه‌اندازی اولین پست الکترونیک در اختیار کاربران قرار می‌گرفته است.

نکته‌ی نگران کننده در مورد این پست الکترونیک داخلی ، خبری است که در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی در رابطه با کپی بودن ساختار دیتابیس پست الکترونیک، با دیتابیس roundcube.net منتشر شده است

متن خبر منتشر شده در توییتر و سایر شبکه‌های اجتماعی به شرح زیر است:

” Iran is using a 3 years old open source web mail called http://roundcube.net with lots of known security holes! http://email.post.ir/CHANGELOG“

حال که بحث امنیتی پست الکترونیک ملی نیز به شدت مورد شبهه است این سوال مطرح می‌شود که ایمیل ملی ارائه شده با حجم ۵۰ مگابایت و روند ثبت نام شرح داده شده چه مزیت نسبی برای کاربران فراهم می‌کند که آنها را برای استفاده از این خدمت اقناع کند؟