نقشه راه دشمن تخریب اسلام‌گرایی، ارائه گزینه‌های بدیل

تریبون مستضعفین-محمدصادق شهبازی

با شکست پروژه حمله مستقیم به اسلام‌گرایی، و کلید خورد پروژه طرح گزینه‌های بدیل، نوع مواجهه نظام سلطه با ایران اسلامی متفاوت شد. در این مدل، با ایجاد دوگانه مسلمان خوب-مسلمان بد تلاش شد، تا با زدن لکه ننگ و برچسب‌هایی نظیر بنیادگرا، اصولگرا و…. به تخریب دستاوردهای اسلام ناب همت گماشته شود. پروژه‌ای که تحت عنوان اسلام میانه رو، اسلام دموکراتیک مدنی و….. کلید خورد، ضمن تخریب اعمال اسلام‌گرایان تلاش کرد، تا با تند و افراطی نمایش دادن آنان، گزینه‌ای معتدل را به حای آنان مورد نمایش قرار دهد. آن چه به‌عنوان مشت نمونه خروار به‌وسیله چریل بنارد در «اسلام دموکراتیک مدنی» طرح شد، این بود: به زیر سؤال بردن تفسیر بنیادگرایان از اسلام و علنی کردن اشتباهات آنان؛ تشویق روزنامه‌نگاران به بررسی و تحقیق در خصوص موضوع‌های فساد، ریا کاری، تزویر و بی‌بندوباری در محافل بنیادگرایان، تخریب پیامدهای رفتارهای بنیادگرایان، دامن زدن به اختلافات آنان (ص ۱۹)، مشروعیت زدایی از افراد و نگرش‌های پیوند خورده با اسلام سیاسی(ص ۱۲۰)، ایجاد و تبلیغ الگویی برای اسلام میانه‌رو از طریق معرّقی و کمک فعالانه به کشورها یا مناطق یا گروه‌های با دیدگاه میانه (ص ۱۲۱)

تخریب تصاویر و سمبل‌های جمهوری اسلامی و تبدیل نقاط قوت به نقاط ضعف

در کنار این پروژه بین‌المللی در فضای داخلی نیز ضمن تسری دادن این الگوها تلاش شد، تا ضمن تخریب قرائت پساانقلابی از تاریخ معاصر و انقلاب و مسائل مختلف، مبناهای شکل‌گرفتهٔ نظام جمهوری اسلامی مورد تزلزل قرار گیرد. ضمن بدیل سازی از نقاط قوت نظام، آن‌ها را تبدیل به نقطه‌ضعف یا تبلیغات دروغین کند، و از سوی دیگر چهره‌ای فاسد از جمهوری اسلامی به نمایش بگذارد. حسین بشیریه، (ضد انقلاب خارج نشین، استاد پیشین دانشکده علوم سیاسی دانشگاه تهران و یکی از هدایت‌کنندگان تئوریک جریان تجدیدنظرطلبی دهه شصت و هفتاد) در میانه فتنه هشتاد و هشت با تأکید بر این مسئله از ضرورت شکستن اسطوره‌های جمهوری اسلامی سخن گفته بود. این رویکرد ضمن ایجاد بی‌اعتمادی مردم به حاکمیت، امید و تلاش برای آینده را از بین می‌برد.

تقسیم نظام به تندرو و کندرو و معتدل ضمن نفی اساس نظام با همه این تقسیم‌ها

این برنامه، رویکردی  دوگانه و متناقض نما نیز به دنبال دارد. از یک سو تلاش می‌شود تا با تقسیم مسئولین و چهره‌های نظام به تندرو و کندرو و معتدل و…. در درون نظام اختلاف ایجاد شود، و در موقع حساس از چهره‌هایی که لازم می‌دانند حمایت می‌کنند. اما در گامی دیگر و عمومی‌تر همه این چهره‌ها و اختلافاتی که حتی خود آن‌ها در یک طرف حامی به حساب می‌آیند یک کاسه به حساب جمهوری اسلامی و کج کارکردی آن ریخته شده، و با زدن همه این چهره‌ها به اصل جمهوری اسلامی حمله می‌آورد. با این اوصاف با توجه به جبهه‌بندی داخلی که در جاهایی هم به‌صورت حقیقی رنگ حق و باطل می‌گیرد، فضایی ایجاد می‌شود که در تقابل این فضا و نقد در فضای عمومی در نهایت چهره‌های درون نظام با یکدیگر درگیر شوند و مردم به‌صورت کلی به‌نظام بی‌اعتماد شوند.

ساختن اسطوره‌ای به نام ایران قبل از انقلاب

علاوه بر اختلاف اندازی و زدن اصل نظام دراین‌بین، در تداوم تخریب اصل الگوی نظام و مبانی و تصاویر شکل‌دهنده آن، تلاش می‌شود تا ایران قبل از انقلاب در مقابل ایران پساانقلاب به‌عنوان دوره‌ای سفید و بی‌اشکال یا بسیار کم اشکال معرفی شود، برای این کار نیز از انتشار تصاویر آرشیوی و ابتکارات مختلف و دست گذاشتن روی موارد کمتر مورد اطلاع در فضای ایران استفاده می‌شود.

بی بی سی فارسی و من و تو هدایت‌کنندگان خط ایجاد تردید

این راهبُرد به‌ویژه همزمان با انتخابات ریاست جمهوری و فتنه 88 با راه‌اندازی بی بی سی فارسی و پس از آن با راه‌اندازی من و تو برای پر کردن خلأ نگاه منفی سنتی ایران به رسانه سلطنتی انگلیس BBC و رسانه‌های سیاست‌زده نظیر صدای آمریکا (VOA) و شبکه‌های ضد اخلاقی ناتوان از جذب مردم نظیر «فارسی وان» و «زمزمه» پر شود. خطی که ابتدا با مستندهای جنجالی بی بی سی فارسی و سپس مستندهای من و تو و برنامه‌های طنز، پی گرفته شد.

مستندهای بی بی سی که تلاش بر سیاه نمایی و رمزگشایی خالی از حقیقت از بعضی وقایع و موارد مربوط به سران نظام داشته و تلاش دارند سیمایی حاکی از دیکتاتوری، ساختار الیگارشیک از جمهوری اسلامی بازنمایی کرده و اختلافات بین سران نظام را دامن بزند.

اما شبکه من و تو که با محوریت پخش فیلم و سریال حرکت عمیق تری را برای تغییر سبک زندگی، جلب مخاطبین و رویکرد غیرمستقیم پی گرفته بود، بیکار نماند. با دست گذاشتن ر وی تاریخ معاصر و رژیم پهلوی در قالب چند مستند تلاش کرد تا از رژیم شاه یک رژیم ملی، مردمی و مخالف استعمار با دستاوردهای زیاد و به دنبال ترقی ایران بسازد مظلومیت ساختگی برای رژیم شاه به رخ بکشد. جشن های دو هزار و پانصد ساله  به‌عنوان یک اقدام ملی و میهنی تبیین شد و با سوگواری برای آن، خطی کلید زده شد که به‌زودی حتی در مناظره‌های انتخابات ریاست جمهوری و از زبان بعضی کاندیداها خروجی پیدا کرد. در این مستند یکی از برگزارکنندگان جشن‌های 2500 ساله گفت: با برگزاری این جشن‌ها به پاسبورت ایرانی ارزش دادیم، و جشن های 2500 ساله هم سند پیشرفت کشور با حرکتی مردمی و تاریخی تبدیل شد . ضمن خدشه در حجاب به لحاظ دینی و قانونِی و تاریخی، همزیستی مسالمت‌آمیز باحجاب و بی‌حجاب در پیش از انقلاب ترسیم شد که با کج کارکردی های جمهوری اسلامی از بین رفته است. و در نهایت ، در جدیدترین اقدام با وارونه جلوه دادن حقایق تاریخی از دیکتاتوری غرب‌زده و دست‌نشانده رضاخان، حکومتی ملی، میهنی، عامل آبادانی و پیشرفت و استقلال و ایستادگی ترسیم شد و  با نمایش آشفتگی قبل از او و سامان یافتن همه‌چیز در دوره او، دستاوردهای متعددی را با مرثیه‌خوانی بر رفتن او و برخوردهای صورت گرفته با او سامان داد.

در ضلع دیگر با برنامه های طنز با تمسخر سران و اصل نظام جمهوری اسلامی نیز تلاش کرد که ناکارآمدی، درگیری با مردم در مواردی مثل حجاب و ماهواره و فتنه 88، پیگیری منافع کشورهای دیگر به‌جای منافع ملی، دزدی، شهرت‌طلبی و …. را در درون سران نظام به تصویر بکشد. و با برنامه های دیگر با نمایش به‌هم‌ریخته بودن داخل ایران و تکرار تلاش کرد، عمق استراتژیک فتح‌شده به‌وسیله جنگ نرم را در داخل کشور به رخ بکشد، الگوی سبک زندگی داخل را هم به نقد بکشد.

چه نباید کرد؟

• سرگرم شدن به بازشناسی خط تبلیغی دشمن! و رویکرد تهدید محور نسبت به آن
• رویکرد انفعالی و صرف پاسخ به شبهه‌های ایجادشده به‌وسیله دشمن
• دامن زدن به اختلافات درون نظام و سران نظام و بازی در پازل تقسیم سران نظام به کندرو و تندرو
• نفی دستاوردهای نظام به بهانه نقد رفتارهای غلط مثل اتفاقات مناظرات 88 و مناظره سوم در انتخابات 92 که اقدامات نظام در طول 35 سال گذشته مورد نفی قرار گرفت.

چه باید کرد؟

• توجه به الزامات دهه عدالت و پیشرفت و قرار گرفتن انقلاب در مرحله ایجاب 

• رویکرد هوشمندانه نسبت به جریآن‌های مسئله‌دار که هنوز تبدیل به معارض کامل نشده‌اند. بحثی که رهبری در مورد خلوص و وحدت گفتند قطب نمای مهمی است که ما نمی‌خواهیم رویکرد الک و حذف افراد با شاخص‌هایی تنگ را به‌کار ببریم، اما نیروهای خالص را باید زیاد کنیم. باید خط و مرزهای ما با بعضی نیروهایی که اعتقاد، ایستادگی یا التزام عملی‌شان به آ رمان‌های انقلاب کمتر از بقیه است مشخص شود، اما نباید به القای اختلاف درون نظام سرگرم شویم. مسائلی نظیر اقتصاد مقاومتی و حماسه اقتصادی محور حرکت های روزهای آتی است. 
• کارآمدی و پیشرفت نظام مهم‌ترین مسئله مورد خدشه است، باید علاوه بر جدی گرفتن اقتصاد مقاومتی و حماسه اقتصادی و جستجوی مسیرهای میان بر و برای تحقق و تسری پیشرفت و عدالت و معنویت در کشور دستاوردهای جمهوری اسلامی در سازندگی کشور و پیشرفت به‌صورت ملموس و مردم فهم در قالب کارهای مختلف از بازخوانی‌های مکتوب تا مستند، نمایشگاه خیابانی و…. برای مردم ترسیم شود. ضعف جبهه انقلاب و کاندیدای انقلابی تر در انتخابات 92 به همین ضعف در ارائه ملموس کارآمدی مقاومت و گفتمان انقلاب و اسلام ناب برای حل مسائل عینی زندگی مردم بود. باید این مسائل به‌صورت عینی تبیین شود، که ما چه چیزهایی را وابسته بودیم، از چه چیزهایی آزاد شدیم، چه هزینه و فرصت‌هایی در کوتاه‌مدت و بلندمدت به‌واسطه ایستادگی انقلابی برای ما ایجادشده است.
• نمایش تیرگی‌ها، عدم توازن‌ها، آثار سوء وابستگی، ناکارآمدی بلندمدت، مبانی و نتایج فاسد گونه‌های مختلف اسلام آمریکایی و گونه‌های بدیل اسلام ناب در قالب‌هایی نظیر اسلام سلطنتی، اسلام میانه رو در ترکیه و مصر و مالزی، مستبدهای وابسته منطقه و…. در قالب های مختلف برای مردم. جشنواره عمار، حرکت های مردمی در مساجد و مدارس باید به‌صورت جدی روی مواردی ازاین‌دست، تمرکز کنند.
• دفاع روشن‌فکران و غرب‌زدگان از مستبدهای وطنی نظیر رضاشاه نکته قابل تاملی است، «نوستالوژی خدابیامرز شاه» خود جزو بهترین وسیله‌ها برای نمایش تناقض ادعاهای آن‌هاست که باید به‌صورت جدی مورد سؤال و مطالبه قرار گیرد. نمایش تحریف های تاریخی جبهه دشمن یکی از راهکارهای خوب مقابله است. مثلاً استقلال و سازندگی رضاخان! البته باید توجه کرد که جبهه مقابل در این موارد بعد از مقاومت تا سرحد امکان و مشخص نشدن وقاحت، بلافاصله عقب‌نشینی می‌کند و می‌گوید منظور این است که مثلاً جمهوری اسلامی حتی از آن‌ها ناکارآمد است و هدف چیز دی کری است، که باید در این جا توجه کرد با زدن اسطوره‌ها، کل تلاش جبهه مقابل فر ومی.
• مطالبه از رسانه‌ها و رسانه ملی و تولید محصول در راستای تاریخ انقلاب و دستاوردهای آن: آرشیوهای خوب استفاده‌شده در این فیلم‌ها باید مسیر مطالبه از مسئولین رسانه‌های ملی و مراکز تحقیقاتی مربوط به تاریخ انقلاب را نسبت به کم کاری های سال های گذشته باز کند. چرا باید به دلیل تنگ‌نظری و دشوار کردن راه‌دست‌یابی به آرشیوها و عدم پخش و به‌کارگیری آن‌ها در صدا و سیما راه برای تحریف آن به‌وسیله ضد انقلاب باز شود؟ مگر نه این است که رهبر انقلاب مطالبات مختلفی ازاین‌دست جلوی صدا و سیما گذاشته‌اند که مورد مطالبه فضای رسانه‌ها، تشکل های دانشجویی و مردم قرار نمی‌گیرد. نظیر ساختن فیلم های با محتوای غنی برای معرفی حکومت های قبل از انقلاب، شناخت درست امام، معرفی اندیشه‌های سیاسی و ویژگی های امام مانند حرکت عظیم انقلابی و احساس عزت و سربلندی امام (78/3/5)، دانشگاهی برای تدریس اصول اسلام ناب و انقلاب شدن (69/5/7)، نفوذ دادن اسلام ناب در زندگی مخاطبان (69/1214)، معرفی درس پیروزی انقلاب و دفاع مقدس (78/3/5)، اثرگذاری بر روی ذهن مردم در مورد مسائل انقلابی (75/5/9) معرفی شکوه و اهمیت انقلاب اسلامی (81/11/15)، توجه به تفاوت های فرهنگ انقلاب بافرهنگ های بیگانه (71/2/1)، ثبت هنری تاریخ انقلاب (75/11/12)، حفظ هویت انقلابی و انتقال آن به مردم (81/11/15)، ریشه‌دار کردن شناخت و باور و ارزش‌ها و پیام های فکری نظام و انقلاب (83/9/11) انتقال پیام و سخن انقلاب به مخاطبان داخل و خارج نظام (69/5/7)، دمیدن روحیه، انگیزه، شور و تحرک انقلاب در جامعه (64/9/9)، حساس کردن مردم به مقولهٔ دفاع و امنیت ملی و کار و ابتکار (83/9/11)، تبلیغ روی پیشرفت‌ها و دستاوردهای انقلاب (69/5/7) و یکی بودن آهنگ کلی برنامه‌ها در جهت ارزش های اسلام و انقلاب (70/11/29)؟یا امام راحل از ضرورت ترسیم چارچوب اسلام ناب در قهر و خشم و کینهٔ مقدس و انقلابی علیه غرب و شرق (68/1/14) در صدا و سیما سخن گفته‌اند. بازخوانی تاریخ انقلاب و دستاوردهای طلایی انقلاب، نظیر جهاد سازندگی و…. که رهبر انقلاب در 1392/03/06 در دانشگاه امام حسین (ع) بر آن تأکید کردند خط مهم جبهه انقلاب است.
• به تعبیر امام راحل در پیام به مرکز تشکیل مرکز اسناد انقلاب اسلامی: «از شما مى‏خواهم هر چه مى‏توانيد سعى و تلاش نماييد تا هدف قيام مردم را مشخص نماييد، چرا كه هميشه مورخين اهداف انقلابها را در مسلخ اغراض خود و يا اربابانشان ذبح مى‏كنند. امروز همچون هميشه تاريخ انقلابها، عده‏اى به نوشتن تاريخ پر افتخار انقلاب اسلامى ايران مشغولند كه سر در آخور غرب و شرق دارند. تاريخ جهان پر است از تحسين و دشنام عده‏اى خاص، له و يا عليه عده‏اى ديگر و يا واقعه‏اى در خور بحث. اگر شما مى‏توانستيد تاريخ را مستند به صدا و فيلم حاوى مطالب گوناگون انقلاب از زبان توده‏هاى مردم رنجديده كنيد، كارى خوب و شايسته در تاريخ ايران نموده‏ايد. بايد پايه‏هاى تاريخ انقلاب اسلامى ما چون خود انقلاب بر دوش پابرهنگان مغضوب قدرتها و ابرقدرتها باشد. شما بايد نشان دهيد كه چگونه مردم، عليه ظلم و بيداد، تحجر و واپسگرايى قيام كردند و فكر اسلام ناب محمدى را جايگزين تفكر اسلام سلطنتى، اسلام سرمايه دارى، اسلام التقاط و در يك كلمه اسلام امريكايى كردند. شما بايد نشان دهيد كه در جمود حوزه‏هاى علميه آن زمان كه هر حركتى را متهم به حركت ماركسيستى و يا حركت انگليسى مى‏كردند، تنى چند از عالمان دين باور دست در دست مردم كوچه و بازار، مردم فقير و زجر كشيده گذاشتند و خود را به آتش و خون زدند و از آن پيروز بيرون آمدند.شما بايد به روشنى ترسيم كنيد كه در سال 41، سال شروع انقلاب اسلامى و مبارزه روحانيت اصيل در مرگ آباد تحجر و مآبى چه ظلمها بر عده‏اى روحانى پاكباخته رفت، چه ناله‏هاى دردمندانه كردند، چه خون دلها خوردند، متهم به جاسوسى و بى‏دينى شدند ولى با توكل بر خداى بزرگ كمر همت را بستند و از تهمت و ناسزا نهراسيدند و خود را به توفان بلا زدند و در جنگ نابرابر ايمان و كفر، علم و خرافه، روشنفكرى و تحجرگرايى، سرافراز- ولى غرقه به خون ياران و رفيقان خويش- پيروز شدند.»(صحیفه امام، ج 21، ص: 240)