تریبون مستضعفین – صفیه رضایی
هنگامی که احمدی‌نژاد سخن از طرح‌های چهارگانه تحول زد هم وزن موافقان، مخالفان زیادی داشت. به خصوص در مورد طرح تحول اقتصادی و فرهنگی که مورد مناقشه بسیار بود. با آغاز به کار دولت یازدهم عده‌ای فضا را به آن سو بردند که طرح‌های احمدی نژاد چون خودش رفتنی‌اند. مصوبات دولت دهم یکی پس از دیگری لغو و کارگروها منحل شدند. البته از لحاظ قانونی ایرادی بر این کار نیست ولی جای یک سوال باقی می‌ماند. آیا حرکت تحولی دولت دهم صرفا برای چهار سال بود؟ آیا قرار نبود طرح تحول در حوزه اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و علمی زمینه ساز تحقق اهداف سند چشم انداز باشد؟
تحول یک امر مستمر است و نه یک سیاست اجرایی که از دولتی به دولت دیگر از بین رود. این مهم البته در عرصه فرهنگی و اجتماعی بسیار بیشتر به چشم می آید. از ابتدا هم قرار نبود این طرحها فقط بر روی کاغذ بیایند و حرکتی صرفا نمادین باشند. ولی گویی راه از جانبی دیگر می‌رود. اگر قرار باشد پروژه‌های عفاف و حجاب تمام شوند، طرح امنیت هم لغو شود، طرح تحکیم و تعالی خانواده فریبی برای خانه‌نشینی زنان باشد، فیلترینگ برخی سایت‌های غیراخلاقی برداشته شود و…. چه گذار فرهنگی و چه تحولی باقی می‌ماند.
براستی چرا در کشور ما دولت‌ها در مسیر هم حرکت نمی‌کنند و چرا این همه تناقض و افراط؟ اگر دولت دهم به افراط گری مشهور است این همه سوگیری به طرح‌های کلان هم کم از افراط و انتقام گیری ندارد. دولت یازدهم نیامده تا دل عده‌ای خنک شود. نیامده تا عده‌ای سرکوب شوند، باید بتواند از تجربیات دولت‌های قبل سود جوید. لغو مصوبات قانونی محسوب می‌شود ولی راکد کردن مسیر سیاست‌های کلان صحیح نیست. دور از چارچوب اهداف فرهنگی حرکت کردن صرفا تحولی دیگر به حساب نمی‌آید.
شاید دولت بتواند دستی در سیاست‌های اقتصادی ببرد، ولی آرمان و اهداف فرهنگی چیزی نیست که از دولتی به دولت دیگر تغییر کند. فرهنگ نباید فدای جناح بندی سیاسی شود. جنگ همان جنگ نرم است و هنوز تهاجم فرهنگی هست، شبیخون فرهنگی هست، جهاد را باید ادامه داد و از توطئه‌ها نباید غافل شد.
عرصه فرهنگ و اجتماع آسیب پذیر ترین ارکان تحولی هستند. نباید کاری صورت گیرد که دستاوردهای دولت پیشین در این دو عرصه هم ردیف مصوبات لغو و نابود شوند و بعد از چهار سال از اول بنشینیم و آسیب شناسی کنیم که چرا اینگونه شد؟ کدام مقصر بودند:روحانی یا احمدی‌نژاد؟ این همان پیش بینی ریشخندی است که تکرار می‌شود. دشمن ما عوض نشده است و دشمن شناسی ما هم هنوز یک تعریف دارد. ای کاش فرهنگ سیاسی ما هم کمی همکاری جویانه‌تر بود و نه تخریبی .
Sorry. No data so far.