در حدود یک ماه پیش بود که خبری متاثر کننده از وخامت حال استاد پرورش بر روی خروجی سایت های اصفهان و ایران قرار گرفت. اتفاقی که برای همه کسانی که دل در گرو این انقلاب دارند نارحت کن نده بود. از یک ماه پیش تا کنون، متاسفانه تغییري در حال استاد حاصل نشده است. قطعاً نسل های امروزی آنچنان که باید با شخصیت استاد انقلابي آشنا نیستند و این از کم کاری اصحاب رسانه است که نتوانسته اند آنطور که باید و شايد این شخصیت بزرگ را به نسل های بعدی انقلاب بشناسانند. رویش نیوز با هدف هرچه بیشتر آشنا کردن نسل های امروزی با استاد پرورش و همچنین بازگوکردن مجدد خصائص و ویژگی های ایشان اقدام به جمع آوری و انتشار مصاحبه هایی درباره استاد پرورش از برخی مسئولین کشوری و انقلابیون اصفهان و همچنین خاطره هایی از استاد پرورش نموده است.
در ادامه دومين مصاحبه از این مجموعه خواهد آمد. مصاحبه با حجت‌الاسلام و المسلمين ناطق نوري، رئیس مجلس شورای اسلامی:
– موضع استاد را در مورد مسائل روز چگونه ارزيابي مي‌كنيد؟
*** از خصوصيات آقاي پرورش اين بود كه آدم تنگ نظري نبود. تفكر خاصي داشت. اما به تعبير شهيد بهشتي، آقاي پرورش معتقد بود جاذبه بايد بي‌نهايت و دافعه حداقل باشد. اين فقط در مسائل فردي نيست. به خصوص در جريانات سياسي خيلي ظهور دارد. اگر كسي تنگ نظر باشد مشكلات زيادي به بار مي‌آورد.
مثلاً شريعتي سلايق خاصي داشت كه بعضي علما با آن ديدگاه‌ها مشكل داشتند. اما برخورد با شريعتي و برخورد با طرفدارانش چند گونه بود. يك عده دفعي برخورد مي‌كردند و وي را كافر يا سني مي‌دانستد. يك عده هم سلايق شريعتي را نمي‌پسنديدند اما قائل به طرد وي نبودند. چون طرد كردن ضايعاتش زياد بود.
آقاي پرورش از آنهايي بود كه به نظريات شريعتي نقد داشت چون خودش صاحب نظر بود. اما قائل بود نبايد دفعي برخورد كرد. اطرافيان شريعتي كم نبودند. هنر روشنفكران ما اين بود كه نه جذب شريعتي شوند و نه با او دفعي برخورد كنند.
آقاي پرورش اشكالاتي به وي داشت چون ايشان با علماي بزرگ ارتباط داشت مثل مطهري، جعفري و خودش هم اهل تحقيق بود. اصلاً مفسير قرآن و نهج‌البلاغه بود. پس خودش سلايقي داشت اما تعامل خوبي با جواناني كه چنين گرايشي داشتند برقرار كرده بود.
– در مجلس چطور بودند؟
*** عضو كميسيون دفاع بودند و در مقطعي ما با هم بوديم. به خصوص كه مدتي ايشان در شوراي عالي دفاع حضور داشت. مقام معظم رهبري(مدظله) هم رئيس كميسيون بودند. آقاي پرورش عضو بودند و چون در مجلس خبرگان قانون اساسي حضور داشتند حامي چيزي بودند كه خودشان تصويب كرده بودند. ضمن اين كه گاهي بعضي‌ها به بهانه حمايت سپاه، مقابل ارتش مي‌ايستادند و بعضي به بهانه دفاع از ارتش، سپاه را مي‌كوبيدند.
مثلاً بني صدر معتقد به سپاه نبود و براي كوبيدن آن رفته بود پشت چتر حمايت ارتش. اما ايشان از هر دو حمايت مي‌كردند. چون هم با ارتش از قبل از انقلاب ارتباط داشتند و هم خودشان از مؤسسين سپاه اصفهان بودند.
آقاي پرورش در مجلس خيلي نقش داشت. در قصه رأي به عدم كفايت سياسي بني صدر فعال بود. خب جرياني كه بيشتر از همه بني صدر را افشا كرد حزب جمهوري اسلامي بود و استاد پرورش عضو فعال شوراي مركزي حزب بود. در دولت مهندس موسوي ما با هم همكار بوديم. ايشان وزير آموزش و پرورش و من وزير كشور بودم. در دولت ما دو دسته شده بوديم. دو گروه بوديم.
ما قائل بوديم كارها نبايد دولتي باشد. اما مهندس موسوي و عمده وزرا كار را به سمت دولتي شدن مي‌كشاندند. چيزي كه موضوع اصل 44 قانون اساسي داشت. آن موقع ما دنبال اين بوديم. حتي جمع شديم نامه‌اي نوشتيم به امام (ره) كه خط آقاي پرورش است. انشاء هم انشاء آقاي پرورش است.
آقاي پرورش مخالف اين بود كه كارها دولتي باشد و دولت بايد برنامه‌ريز و حمايت‌گر خوبي باشد.
Sorry. No data so far.