شهرام ناظری در یادداشت کوتاهی در شرق نوشت: نشان‌دادن «ساز» در صداوسیما، موضوع تازه‌ای نیست. این مساله در سه‌دهه گذشته دغدغه هنرمندان بسیاری بوده است. اگرچه نمایش ساز می‌تواند اقدامی سمبلیک قلمداد شود؛ با این حال، رفتار مسوولان این رسانه با هنرمندان، طی سال‌های گذشته گویای این پیام بوده که هنر و موسیقی را به شکلی که شایسته آن است، مدنظر قرار نمی‌دهند. حال، در شرایطی که موضوع نشان‌دادن ساز مطرح می‌شود، باید دید آیا می‌توانند همچنان در برابر این مساله بی‌تفاوت باشند؟ طبیعی است صداوسیما به‌عنوان یک رسانه عمومی نمی‌تواند از دیگر رسانه‌ها عقب بیفتد.
به‌خصوص با روی‌کارآمدن دولت جدید و نسیمی که از سمت «فرهنگ‌وهنر» وزیدن گرفته، این رسانه نیز باید نگاه درست‌تری به شرایط کشور و خواست مردم و اهالی هنر داشته باشد. ما در دوران جدیدی به‌سر می‌بریم که فرهنگ‌وهنر، پیغام صلح‌ودوستی و امید را به‌همراه دارد. ازاین‌رو نمی‌توان عضوی از این کاروان بود اما با آن همراه نشد. صداوسیما باید با این کاروان همراه شود؛ ازآن‌رو که همراه‌شدن، گریز‌ناپذیر است. مولانا در یکی از اشعارش به خوبی به این نکته اشاره کرده و گفته است: «قرن‌ها بگذشت و این قرن نویی است/ ماه آن ماه است و آب آن آب نیست
Sorry. No data so far.