آرزوی «محمود» یک هفته قبل از عروج

 خدیجه روزبهانیˈ گفت: شهید صارمی همان لحظه خالصانه شهادت را از خدا خواست و در کمتر از یک هفته در نهایت مظلومیت به دست طالبان در مزار شریف افغانستان به آرزویش رسید.

روزبهانی می گوید: یک ساعت قبل از ورود طالبان به کنسولگری ایران در مزار شریف با محمود تلفنی صحبت کردم و هیچ ناراحتی یا اضطرابی در صدای او وجود نداشت؛ او همیشه تأکید زیادی به احترام به پدر و مادر داشت و در آخرین بار نیز گفت «ما فقط یک فرزند داریم با تمام وجود او را تربیت کن.

وی می افزاید: 19 روز پس از شهادت محمود خبر شهادت را مدیر عامل خبرگزاری جمهوری اسلامی به ما داد و من تا 3 سال بعد از شهادت محمود نتوانستم با موضوع فراق او و شهادتش کنار بیایم. 

همسر شهید صارمی بیان داشت: محمود به یقین رسیده بود که خبرنگار موظف است پیام مظلومیت گروهی را به گوش جهان برساند و بنابراین با مسئولیتی که بر عهده داشت، تا پای جان ایستاد و خداوند مزد جهاد او را شهادت قرار داد. 

وی گفت: محمود در 26 دی ماه سال 1375 به عنوان مسئول دفتر خبرگزاری ایرنا در افغانستان، راهی مزار شریف شد و تا دو سال در آنجا ماند او مردم مظلوم افغانستان را همچون خانواده خود دوست داشت.

وی افزود: محمود به قدری با آن مردم مأنوس شده بود که درد آنها را درد خود می دانست و در سرمای زمستان، لباس های گرم خود را به آنها می بخشید.

همسر این شهید بیان می دارد: خانواده شهید و بنده موافق اعزام وی به افغانستان نبودیم؛ اما او می گفت «در برابر شغلی که به من محول شده است، مسئولم و علاوه بر این برای کسب تجربه باید در این مأموریت حضور پیدا کنم

17 مرداد 1377، محمود صارمی خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی مستقر در مزار شریف افغانستان، به همراه 8 نفر از کارکنان سرکنسولگری ایران در این شهر توسط عوامل گروه طالبان به شهادت رسیدند.