تولد حضرت امام خمینی رهبر انقلاب، حمله نیروی هوایی ارتش به خاک دشمن متجاوز یک روز پس از آغاز جنگ،تصرف بغداد توسط “تیمور گورکانی” و قتل هزاران نفر از مردم از جمله وقایع تاریخی است که در روز اول پاییز رخ داده است.
امروز 1 مهر 1393 خورشیدی برابر با 27 ذی القعده 1435 هجری و 23 سپتامبر 2014 میلادی
*تولد “حضرت امام خمینی” رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در خُمین (1281 ش)
حضرت آیت اللَّه العظمی سیدروح اللَّه موسوی خمینی در اول مهر سال 1281 ش برابر با بیستم جمادی الثانی 1320ق، همزمان با زادروز حضرت زهرا(س) در شهرستان خمین به دنیا آمدند.
در دوران طفولیت، پدرشان که از عالمان آن دیار بود به شهادت رسید و سید روح اللَّه از آن پس تحت سرپرستی مادر و عمه خود قرار گرفت. ایشان پس از پشت سر گذاشتن دروس مقدماتی و سطح، در محضر آیت اللَّه شیخ عبدالکریم حائری یزدی به فراگیری دروس خارج همت گماشتند و مورد توجه خاص استاد واقع شدند.
ایشان همزمان با تاسیس حوزه علمیه قم، به آن شهر عزیمت نموده و با استفاده از محضر پرفیض حضرات آیات شیخ علی اکبر یزدی و محمدعلی شاه آبادی، در علم هیئت، عرفان، حکمت و فلسفه، به درجه والایی دست یافتند.
حضرت امام سپس حلقه درسی خود را تشکیل دادند. در محضر ایشان شاگردان فراوانی پرورش یافتند که در جریان نهضت نیز، یاور آن حضرت بودند. حضرت امام از جمله کسانی بودند که نقش مهمی در دعوت از آیتاللَّه بروجردی به قم ایفا کرده و از ایشان حمایت نمودند. پس از ارتحال آیتاللَّه بروجردی و آغاز گسترده نقشههای ضد اسلامی دستگاه پهلوی، حضرت امام علیه دستگاه جور به پا خاستند و نهضت اسلامی ایران را به جریان انداختند. حوادث متعدد این دوران به ویژه اعتراض و خروش آن حضرت نسبت به کاپیتولاسیون به تبعید ایشان به ترکیه، عراق و هجرت به پاریس انجامید. امام خمینی(ره) در نهایت پس از حدود 15 سال دوری از وطن، در بهمنماه 1357 به کشور اسلامی بازگشته و نظام جمهوری اسلامی را بنیان نهادند. حضرت امام در طول رهبری ده ساله خویش، انقلاب را در حوادث سهمگین پس از انقلاب و دوران جنگ هدایت کرده و در مقابل استکبار، ندای حقخواهی و عدالتطلبی را فریاد کردند. سرانجام این رادمرد جهاد و اسوه علم و عمل در چهاردهم خرداد 1368 در 88 سالگی جان به جان آفرین تسلیم کردند و پس از تشییعی بینظیر در جهان، در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شدند.
*آغاز ثبت احوال و صدور شناسنامه به تصویب هیأت وزیران (1297 ش)
در شهریور 1295 ش، تصویب نامهای مشتمل بر 41 ماده درباره آمار و ثبت احوال به تصویب هیئت وزیران رسید ولی تا سال 1297 ش به اجرا در نیامد.
در این سال، ثبت احوال در وزارت داخله در تهران تأسیس شد و به تدریج در نقاط دیگر کشور توسعه یافت. در سال 1303ش، آیین نامهای مفصل درباره سرشماری و جمع آوری آمارهای گوناگون به تصویب هیئت وزیران رسید. اداره ثبت احوال در آغاز “سِجِلِّ احوال” نامیده میشد و گاهی تحت نظر شهرداری و گاهی، یکی از اداراتِ وزارت کشور محسوب میگردید. این اداره در سال 1307، به نام اداره احصائیه و سِجلِّ احوال کل مملکتی نامیده شد و در سال 1316 به “اداره آمار و ثبت احوال” تغییر نام یافت.
در خرداد 1318، قانون سرشماری به تصویب مجلس شورای ملی رسید و از آن تاریخ تا شهریور 1320، در 35 شهر، سرشماری به عمل آمد. در سال 1337، وظایف ادارات آمار و ثبت احوال از یکدیگر تفکیک گردید و تشکیلاتی با نام اداره کل ثبت احوال و نیز سازمان ثبت اسناد کشور تأسیس شد.
*حمله نیروی هوایی ارتش به خاک دشمن متجاوز یک روز پس از آغاز جنگ (1359 ش)
پس از تعرض هواپیماهای عراق به حریم هوایی ایران و بمباران مناطق حساس کشور، در کمتر از بیست ساعت، یکصد و چهل فروند جنگنده ایرانی در حریم هوایی بغداد ظاهر شده و طی عملیاتی برق آسا، چندین پایگاه نظامی و دیگر مراکز مهم و حساس را در بغداد و سایر شهرهای عراق بمباران کردند. در این حملات، تعداد زیادی از هواپیماهای عراقی که روی باند مستقر شده بودند، منهدم شدند. این عملیات و نفوذ در خاک عراق تا مناطقی نزدیک مرز سوریه و اردن حیرت کارشناسان نظامی خارجی را نیز برانگیخت که خلبانان ایرانی چگونه توانستهاند از دیوار توپهای ضد هوایی و موشکهای زمین به هوای عراق عبور کنند. این حمله، توان و قابلیت رزمی نیروی هوایی را به منصه ظهور رساند و به طرز باشکوهی به نمایش گذاشت.
*ناصرالملک از طرف مجلس شورای ملی به اکثریت 40 رأی نایب السلطنه ایران شد. مستوفی الممالک بیست رأی به دست آورد(1289ش)
*رویدادهای مهم این روز در تقویم هجری ( 27 ذی القعده 1435 )
*تصرف بغداد توسط “تیمور گورکانی” و قتل هزاران نفر از مردم(804ق)
تیمور گورکانی معروف به تیمور لنگ طی دوران سلطنت سی و شش سالهاش، سه یورش وحشیانهی سه، پنج و هفت ساله به نواحی اطراف ایران داشت و در هر نوبت، صدها هزار نفر را قتل عام کرد.
وی پس از فتح هر شهر، از سرهای کشتگان، منارهها میساخت و یادبودی از قساوت و سنگدلی در یادها میگذاشت. در جریان یورش هفت سالهی تیمور، وی شهر بزرگ بغداد را که در قتل و غارت هلاکوخانِ مغول در سال 565 ق ویران شده بود تصرف کرد و چون چند سرباز او در آن شهر کشته شده بودند، دستور داد تا هر یک از سربازان او دو سر حاضر کنند و به دنبال آن، قتل عام سختی در بغداد رخ داد و هزاران نفر از کوچک و بزرگ و زن و مرد بیگناه، در پنجه قهرِ سربازانِ خونخوارِ تیمور لنگ مبتلا گردیده و کشته شدند. تیمور سرانجام پس از جنایات فراوان و غارت بغداد، آن را همچون ویرانهای ترک کرد.
*رویدادهای مهم این روز در تقویم میلادی ( 23 سپتامبر 2014 )
*درگذشت “زیگموند فروید” روان‌پزشک و روانکاو معروف اتریشی (1939م)
او زادهٔ شهر پریبور در جمهوری چک کنونی و امپراتوری اتریش پیشین است. خانواده وی از یهودیان اشکنازی بودند. پدرش پارچه‌فروش بود که سه سال بعد از تولد زیگموند به دلیل مشکلات مالی همراه با خانواده خود به لایپزیک رفت و پس از مدتی به وین مهاجرت کرد.
فروید به یکی از بهترین دبیرستان‌های وین رفت و آن‌جا را با درجه ممتاز به پایان رساند.
نخست می‌خواست حقوق بخوانداما بعد در سال 1873 به دانشکده پزشکی دانشگاه وین رفت و در سال 1875 برای بورس تحصیلی در رشته جانورشناسی به تریست ایتالیا رفت.
در 1882 مدرک پزشکی خود را گرفت و در همان زمان با مارتا برنز ازدواج کرد و در بیمارستان عمومی وین مشغول به کار شد.
در 1885 برای تحقیقات عصب‌شناسی وارد پاریس شد و در بیمارستان سال‌پتریه با ژان مارتن شارکو که بزرگ‌ترین روان‌پزشک زمان به شمار می‌رفت آشنا شد. شارکو بر کاربرد هیپنوتیزم در درمان هیستری کار می‌کرد. سپس به وین بازگشت و مطبی باز کرد و به درمان بیماران روانی با استفاده از هیپنوتیزم پرداخت. در 1896 پس از تحقیقاتی چند با ژوزف برویر به بررسی و تحقیق و درمان بیماران به روشی که خود روان‌کاوی می‌نامید پرداخت.فروید بعدها تصمیم گرفت به جای هیپنوتیزم، تداعی آزاد و تحلیل رویاها را برای تشخیص و درمان بیماران روانی به کار گیرد. او بیماران را ترغیب می‌کرد که در باره بیماری خود و خاطرات زندگی خود سخن گویند. بسیاری از آنان با سخن گفتن و یادآوری خاطرات تلخ گذشته، به ویژه دوران کودکی، بهتر می‌شدند. یکی از بیماران او نام «سخن‌درمانی» را بر این شیوه گذاشت.
*مرگ “ادواردْ راس” زبانشناس و مستشرق خاورشناس برجسته انگلیسی (1940م)
ادوارْدْ دنیسون راس، زبانشناس و خاورشناس انگلیسی در ششم ژوئن 1871م در لندن به دنیا آمد. وی پس از طی دوران تحصیلات خود به فراگیری زبانهای شرقی پرداخت و به زباندانی مشهور تبدیل شد به طوری که به سی زبان و لهجه آشنا بود که فارسی، عربی، ترکی، تبّتی، سانسکریت، اردو، فرانسوی، انگلیسی، آلمانی و ایتالیایى از آن جملهاند. ادوارد راس در سالهای بعد به تدریس زبان و ادبیات فارسی در لندن پرداخت و پس از آن ریاست مدرسه کلکته در هندوستان را بر عهده گرفت. وی همچنین پس از برعهده گرفتن ریاست دانشکده شرقی و افریقایى، در رونق دادن این مؤسسه علمی و مجذوب کردن مردم به فراگیری زبانهای شرقی و متمرکز کردن استادان زبانهای مشرق زمین نقش موثری ایفا کرد و زبان و تاریخ و فرهنگ و قوانین مشرق زمین و افریقا را ترویج نمود.
ادوارد راس در طول عمر خود مسافرتهای متعددی به مشرق زمین انجام داد و ضمن آشنایى با آثار شرق، با استادان بزرگ زبان فارسی و ترکی نیز دیدار کرد. وی قرآن را دقیقاً مطالعه مینمود و به ایرانیان علاقه خاصی داشت به طوری که درباره ایرانیان گفته است: ایرانی، با استعداد فوقالعاده و سریع الانتقال و سریع الادراک است و این سرعت انتقال و تیزفهمی در مراحل اولیه زندگی و ایام جوانی در آنها آشکار میشود. فعالیت فکری ایرانی طوری است که پیوسته او را به تفکر در مطالب فلسفی، بیشتر از امور پوچ و بیهودهای که جزو مظاهر زندگی عملی ما به شمار میرود، متمایل میگرداند. هر ایرانی کمابیش شاعر است و قریحه و هوش و استعداد شاعرانه در او موجود است. شاید هیچ زبانی مانند فارسی به آن درجه روان نباشد که از سلک نثر به رشته نظم کشیده شود. از راس آثار متعددی بر جای مانده که از جمله آنها که با محوریت اسلام، شرق و یا ایران نگاشته شده، میتوان به کتاب اسلام، ایرانیان، هند و ادیبان شرقی و ترجمههایی از اشعار ترکی و فارسی و کتب تاریخی اشاره نمود. ادوارد دنیسون راس سرانجام در 23 سپتامبر 1940م در 69 سالگی درگذشت.
Sorry. No data so far.