چند وقتی است که موضوع فروش غیرقانونی چند کتاب ممنوعه که گویادر افغانستان چاپ و بصورت قاچاق وارد کشور شده‌اند، یکی از مباحث حوزه نشر کشور است. ایگونه گفته شده است که نبود هیچ منع و محدودیتی برای چاپ کتاب در این کشور موجب شده است تا ناشران افغانستانی برخی کتبی را که در ایران اجازه انتشار ندارند، به زبان فارسی منتشر کرده و بعد در اختیار قاچاقچیان قرار دهند تا به ایران آورده و توزیع کنند. این سناریو اگرچه روی کاغذ خالی از اشکال است و احتمال وقوع آن وجود دارد، اما کسانی که دستی بر بازار نشذ دارند، چنین امری را غیر واقعی می‌دانند.
فعالان حوزه نشر معتقد هستند که نه چاپخانه‌های کشور افغانستان ظرفیت چنین کاری دارند و نه اساساً چنین کاری نسبت به راههای ارزان‌تر موجود از نظر اقتصادی به صرفه است. راههای ارزان‌تر کدام است؟ اینکه کتاب بصورت مخفیانه در کشور خودمان منتشر شود و بعد با چو انداختن این سناریو که در افغانستان چاپ شده است، خیلی راحت احتمال پیگیری منبع چاپ کتاب از ذهن مسئولان خارج شود!
این احتمال دوم علاوه بر اینکه با دو دوتا چهارتاهای اقتصاد نشر در کشورمان هماهنگ‌تر است،با برخی اخبار که از طریق فعالان نشر به خبرنگار هفت راه رسیده نیز مطابقت دارد. در این اخبار حتی نام ناشرانی اسم و رسم دار که البته چندان هم در حوزه ادبیات داستانی فعالیت ندارند، وجود دارد. گویا ناشرانی هستند که از دامن زدن به سناریوی چاپ کتب بدون مجوز در افغانستان حمایت می‌کنند و به آن دامن می‌زنند چراکه تقویت این گمان موجب دور ماندن اذهان از نقش انها در چاپ این کتب می‌شود. حال آنکه مسئولان فرهنگی و انتظامی می‌توانند با تلاشهایی نه چندان سخت و جانفرسا این موضوع را پیگیری کنند و به نتیجه برسانند.
Sorry. No data so far.