روزنامه واشنگتن پست در گزارشی از کمپین های انتخاباتی کاندیداهای ریاست جمهوری 2016 آمریکا به اهمیت یافتن مساله پول‌های سیاسی در انتخابات جاری می‌پردازد و توضیح می‌دهد که گروه‌های متعددی در تلاشند تا کمپین‌های انتخاباتی را وادار کنند در زمینه مسائل مالی شفافیت پیشه کنند.
تقریبا همان زمانی که مردی در فلوریدا، مقابل ساختمان کنگره و به نشانه اعتراض به نفوذ صاحبان سرمایه در دنیای سیاست، هواپیمایی کوچکی را به پرواز در آورد؛ فرماندار نیوجرسی، “کریس کریستی” در سالنی در “لاندبری” در مورد همین مساله تحت فشار و پاسخگویی بود.
کریستی در باره این مساله گفت: این مساله، زمانی مشکل ساز است که ندانیم پول از کجا می‌آید.
این دو حادثه که با فاصله ۴۶۶ کیلومتری از هم رخ می‌داد نشان می‌دهد که چطور مساله پول در سیاست، به موضوع مهمی در کمپین سال ۲۰۱۶ تبدیل شده است.
هیلاری کلینتون نیز هفته گذشته ناگهان اعلام کرد که یکی از برنامه‌های اصلی‌اش برای کاندیداتوری، اصلاح سیستم ناکارآمد مالی کمپین‌هاست. و چند نفر از رقیبان جمهوری خواهانش، نیز به دنبال سوالات رای دهندگان در سالن‌های برنامه‌هایشان، از تاثیر پول‌های کلان بر سیاست انتقاد کردند.
فعالان سیاسی که مخالف پول‌های میلیاردی سوپر پک ها هستند که موجب می‌شود رای دهندگان به کاندیدای خاصی متمایل شوند، اکنون در تلاشند تا این هزینه‌های هنگفت در کمپیسن‌های انتخاباتی را از بین ببرند. 5 سال از زمانی گذشته است که دادگاه عالی ایالات متحده، اعلام کرد که ممنوعیت هزینه‌های سیاسی مستقل برخلاف قانون اساسی است و این حکم موجب شد که مسابقه پولی راه بیفتد؛ حالا شرکت‌های حقوق و اتحادیه های سیاسی در تلاشند تا با عکس العمل سیاسی رای‌دهندگان مقابله کنند.
“دنیل ویکز”، مدیر اجرائی پروژه “ربلین”- پروژه‌ای که تلاش می‌کند مساله ورود و نقش پول را در دور- مقدماتی انتخابات ریاست جمهوری مطرح کند- می‌گوید: قطعا به پرواز درآوردن هواپیماهای کوچک را در اطراف ساختمان‌های دولتی زا محکوم نمی‌کنم و فکر می‌کنم وقتی فردی زندگی‌اش را برای اصلاحات مالی کمپین‌ها به خطر می‌اندازد، به خودی خود اقدام او بیانیه‌ای گویاست.
روز شنبه، گروهی صد نفره مسافت ۱۵ مایلی از “لول” را تا “ناشا”-مکانی که کاندیداهای احتمالی جمهوری‌خواهان برای نشست حزبی گرد هم آمده بودند- تظاهرات کردند. طبق اظهارات برگزار کنندگان این مراسم، این فعالان مسیری را پیمودند که “پال ریور”، آن را با دورچرخه پیمود تا به شهروندان درباره خطر پول‌های کلان هشدار دهد.
محافظه کارانی که حامی قوانین کمتر برای پول‌های سیاسی هستند، نمی‌پذیرند که حامیان مالی ثروتمند می‌توانند رای دهندگان را به مشارکت ترغیب کنند.
“بردلی اسمیث”، بنیان گذار مرکز “سیاست‌های رقابتی”- که حامی آزادی‌های مالی کمپین هاست- می‌گوید: اغلب آمریکایی‌ها فکر می‌کنند که پول در سیاست فسادآورد است و این مساله جدیدی نیست اما وقتی مشکلی ایجاد می‌شود، فکر نمی‌کنم که کمک مالی من باید قطع شود و یا گروه من باید مورد آزار قرار گیرد.
وی می‌افزاید: بسیاری از مردم پول در سیاست را دوست ندارند اما گروه‌هایی هستند که معتقدند این مساله مهم است.
نظرسنجی ماه ژانویه موسسه “پیو“ نشان می‌دهد که ۴۲ درصد از افراد بزرگسال، بررسی وضعیت پول‌های سیاسی را اولویت مهمی برای کنگره و ریاست جمهوری می‌دانند اما در میان لیست ۲۳ موردی، پول سیاسی، نوزدهمین اولویت بود. گرچه شمار افرادی که چنین اولویتی قائل هستند هم نسبت به قبل افزایش داشته است. در سال ۲۰۱۲ تنها ۲۸ درصد این مساله را اولویتی برای دولت و مجلس می‌دانستند.
کسانی که در مورد این مساله موضوع سخت‌تری دارند، معتقدند انتخابات اولیه در سال ۲۰۱۳ موقعیت مناسبی برای طرح این موضوع است. “ویک” می‌گوید در “نیوهمپشایر”، تقریبا ۵۰۰ نفر داوطلبانه در انجمن‌های عمومی شرکت می‌کنند تا کاندیداهای کاخ سفید را در زمینه پول سیاسی تحت فشار قرار دهند.
در یکی از برنامه‌های کریستی، مرد ۵۸ ساله‌ای که پیش‌تر مدیر فناوری اطلاعات شرکتی بوده است درباره تاثیر فسادآور پول‌ها وکمک‌های مالی کلان پرسید. کریستی به او گفت که جمع آوری کمک‌های مالی، بخش سخت و غیر قابل اعتماد کار است.
وی افزود: باید قطعا قانونی باشد که ۲۴ ساعت پس از دریافت کمک‌های مالی، منابع اطلاعاتی آن روی اینترنت در دسترس باشد و افراد عامه بدان دسترسی داشته باشند.
سایر اعضای گروه “ربلین” با واکنش‌های شدیدی مواجه شده‌اند،مثلا “راند پال” چنین قانونی را محدودیت مخارج سیاسی از سوی پیمانکاران دولتی خواند و یا گراهام خواستار قانونی شد که گروه “شهروندان متحد” را منحل کند.
“گراهام” در “برینگتون” گفت که غرب وحشی است، نگرانم که در حال حاضر کمپین‌های انتخاباتی به حدود صد نفر در این کشور محدود می‌شود و در آینده این افراد می‌توانند اهداف خود را پیگیری کنند.
“مایک هوکبی”، فرماندار سابق “ارکانساس” نیز گفت که از برداشته شدن درپوش‌های هزینه‌های تبلیغاتی کمپین و شفافیت حمایت می‌کند چرا که موجب می‌شود سلطه پک‌ها به هم بریزد.
کلینتون روز سه شنبه گفت که یکی از برنامه‌های اصلی‌اش برای کاندیداتوری، اصلاح سیستم ناکارآمد مالی کمپین هاست حتی اگر نیاز باشد که بندهایی از قانون اصلی افزوده شود. البته جزئیات بیشتری ارائه نداد که چطور می‌خواهد سیستم کنونی را تغییر دهد.
“دیوید دانلی”، رئیس مرکز “اوری ویس”- گروهی که به دنبال کاهش نفوذ سیاسی صاحبان سرمایه است- می‌گوید که کلینتون و سایر رقبای او باید گامی جدی‌تر از اعلام موضع بردارند.
او می‌گوید: وضعیت به گونه‌ای است که کاندیدا‌ها نمی‌توانند درباره این موضوع گله کنند و بگویند که رقبایشان چه می‌کنند، بلکه هر کاندیدا باید راه حل‌های معقول و عملی در این زمینه ارائه دهد.
چندین فعال بازنشسته نظامی، با اشاره به وعده‌های کمپین‌های پیشین درباره بازسازی این سیستم، در این زمینه تردید دارند.
“فرد ورتیمر” که مدتهاست از اصلاحات سیستم پول‌های سیاسی حمایت می‌کند، می‌گوید: کلینتون و اوباما درباره اصلاحات مالی کمپین‌هایشان به خوبی حرف زدند اما هرگز کار خاصی در این زمینه نکردند.
حتی اگر هیلاری کلینتون هم سوگند بخورد که پول‌های کلان را از سیاست دور می‌کند، کمپین او تایید می‌کند که از پول‌های لابی‌ها و پک‌ها استفاده کرده است. او روی حمایت‌های مالی برخی نهادها حساب باز کرده است.
سخنگوی کلینتون، “جس فرگوسن” در بیانیه‌ای گفت: کلینتون شدیدا از اصلاحات مالی کمپین‌ها حمایت می‌کند و به نفع اصلاحات لابی گری رای داده است اما تا زمانی که گروه‌ها و کاندیداهای جمهوری‌خواه برای مقابله با کلینتون، میلیاردها دلار خرج می‌کنند، ما نیز به منابعی نیازمندیم که با این تخریب‌ها مبارزه کنیم.
اما منتقدین راست، حمایت او از اصلاحات را توخالی می‌خوانند.
“دیوید بوسی”، رئیس گروه شهروندان متحد-گروهی که می‌خواهد دولت آمریکا را به شهروندان برگرداند و در زمینه مبارزه با پول‌های سیاسی ید طولایی دارد- می‌گوید: اگر این پول‌ها اینقدر مخرب هستند، چرا از یک سوپر پک استفاده می‌کند؟ فیلم تبلیغاتی همین گروه درباره کلینتون بود که باعث شد دادگاه عالی آمریکا به این مسائل ورود کند. پس از آنکه پنل کمیته فدرال انتخابات اعلام کرد که تبلیغ این فیلم می‌تواند به صرف هزینه‌های سیاسی غیرقانونی بیانجامد، این گروه کمیته فدرال انتخابات را تحت پیگرد قانونی قرار داد.
رای دادگاه عالی موجب شد که حضور طولانی مدت گروه‌های دارای پول‌های کلان در سیاست افشا شود، این سازمان‌های غیر انتفاعی (Nonprofit organization) به طور مستقیم در سیاست ورورد می‌کنند و مسیر را برای ایجاد سوپر پک‌ها هموار می‌کنند.
بوسی می‌گوید که این تصمیم موجب نمی‌شود تا مردم از سرریز شدن پول‌های کلان به کمپین‌ها نگران باشند. وی می‌افزاید: این مساله باعث نمی‌شود که مردم له یا علیه کاندیدای خاصی رای دهند.
Sorry. No data so far.