خاطره‌نویسی و خاطره‌گویی‌های هاشمی رفسنجانی در فضای سیاسی کشور با جنجال فراوانی همواره شده است؛ حامیان هاشمی اظهارات وی را «سند تاریخی» قلمداد می‌نمایند حتی روند این حمایت همه‌جانبه به حدی رسید که محمد هاشمی انتقاد به سخنان هاشمی‌رفسنجانی را تخریب یک «مکتب» بنامد.
سرانجام ابراهیم اصغرزاده در بخشی از گفت‌وگو خود با هفته‌نامه صدا به انتقاد از خاطرات هاشمی‌رفسنجانی می‌پردازد تا افکار عمومی بارقه‌های امیدی از انتقاد به خاطره‌گویی هاشمی را در بدنه جناح اصلاح‌طلب شاهد باشند و روند بت‌سازی از خاطرات هاشمی رفسنجانی در این جریان سیاسی دچارخدشهٔ اندکی بشود.
ابراهیم اصغرزاده پیرامون اشکال های خاطره نویسی اظهار داشت «اشکالی که وجود دارد این است که این خاطرات دارد از فیلترهای خانواده ایشان رد می‌شود. لازم نیست خاطرات انقلابی را که آقای هاشمی دارد مکتوب می‌کند، خانواده‌شان درباره‌اش نظر دهند. یکی دیگر از اشکالات این است که در تمام خاطرات، آقای هاشمی دانای کل است. همه اشخاص و نیروها در خاطرات آقای هاشمی نقد می‌شوند به غیر از خود ایشان. مثلاً درباره تمام‌شدن جنگ پس از فتح خرمشهر که علی‌رغم درخواست امام، آقای هاشمی بر ادامه جنگ تاکید می‌کند و هزینه‌های ناشی از این تاکید بر کشور وارد می‌شود در خاطرات آقای هاشمی مغفول است. در واقع آقای هاشمی در جایگاهی می‌نشیند که در ابتدای صحبت به آن اشاره کردم یعنی در جایگاه معمار منحصر به فرد انقلاب که این دیگران هستند که باید متر و معیارشان را با آقای هاشمی میزان کنند. یعنی آقای هاشمی در رأس تاریخ قرار می‌گیرد و دیگران باید خودشان را با ایشان هماهنگ کنند. این از نظر من هم نقض است و هم نقص غرض.»[1]
[1] – هفته نامه خبری تحلیلی صدا، شماره 34، شنبه 19 اردیبهشت 1394، صفحه 25
Sorry. No data so far.