نامه یک شاعر ایرانی به اوباما

متن این نامه شاعرانه بدین شرح است:

به کشورم احترام بگذار که رنج بسیار دیده ایران

اگر سرافراز مانده برپا، قرون دشوار دیده ایران

هم از سلاطین و خیل شاهان، هم از عرب هم  ز روم و یونان

هم از مغول هم ز ترک و افغان، هجوم خون‌بار دیده ایران

از انگلیس و قشون روسی اگر ستم دیده و عبوسی

دراندرون هم ز چاپلوسی گزند و آزاردیده ایران

تو هم به او کم جفا نکردی، به‌وقت یاری وفا نکردی

چه‌ها بگویم؟ چه‌ها نکردی! در آستین مار دیده ایران

تنش لگدکوب صد سپه شد، امید مشروطه‌اش تبه شد

ز کودتا روز او سیه شد، بسا شب تار دیده ایران

میان دریای نفت، از تو، چه‌ها که برما نرفت از تو

ز سال پنجاه‌وهفت از تو، هماره انکار دیده ایران

چه‌ها کشید ازهجوم فاسق به خاک وخون دید، خیل عاشق

به هرطرف لاله و شقایق، به زیر آوار دیده ایران

ز دوستی با شیوخ تازی، چه دیده‌ای جز دودوزه‌بازی

ازین وحوش از قرون ماضی، به‌پای‌خود خار دیده ایران

نه جنگ جوید نه ضعف و کرنش، نه طالبان دارد و نه داعش

که مهد فردوسی است و کورش که تاج و دستار دیده ایران

کنون که در جشن باستانی تو، خواندی آن بیت جاودانی

ز شعر سیمین بهبهانی تو را هوادار دیده ایران

تو نیز با قوم فارس خو کن، بجای تحریم گفتگو کن

گزینه‌ای غیر جنگ رو کن که درس پیکار دیده ایران

نشسته‌ای روبه‌رو چو با ما، زکینه کمتر بگو تو با ما

که خود بسی بیش ازین اوباما! به دوش خود بار دیده ایران

زباغ سعدی به سرگلی زن، به دامن مثنوی پلی زن

به شعر حافظ تفألی زن که گنج پربار دیده ایران

بیا و سنگ تمام بگذار، به رفع کین اهتمام بگذار

به کشورم احترام بگذار که زخم بسیار دیده ایران