این نوشتار شامل گلچینی از گفت‌وگوها و یادداشت‌های شهریار زرشناس، عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی است.
در بخشی از پیش‌گفتار این اثر آمده است: با ظهور و بسط تکنولوژی جدید و گسترش دامنه نفوذ آن، «سن سیمون» نویسنده سوسیالیست فرانسوی این نظر ار مطرح کرد که با غلبه یافتن تکنوکراسی، تکنوکرات‌ها یا فن سالاران قدرت یافته‌اند. واقعیت این است که از دهه‌های پایانی قرن نوزدهم، همه مظاهر تمدن مدرن به سیطره تکنیک و تکنوکراسی در آمد و اساساً تفکر، در نحوی تکنیک‌گرایی منحل شد. به لحاظ اجتماعی نیز طبقه نوظهوری که آشنایان و راهبران تکنیک جدید بودند قدرت گرفتند و ولایت تکنیک و سیطره نظام تکنیک، همه چیز را به رنگ خود در آورد.
در جامعه‌ای مثل ایران که در آن ارزش‌هایی برآمده از آرمان‌های انقلاب در تقابل را جریان مهاجم فرهنگی و جریان مهاجم لیبرال‌ها و نئولیبرال‌ها است خطر تکنوکرات‌ها از این منظر می‌تواند وجود داشته باشد که اینها به عنوان حاملان و مخطبان اصلی و مروجان و مدافعان ارزش‌های لیبرالی و نئولیبرالی هستند که در تقابل جدی با آرمان‌های انقلابی و تعهدگرایی انقلابی و رادیکالیسم انقلابی و به ویژه هویت اسلامی و ارزش‌های دینی و فکری جامعه هستند. تا وقتی که نگاه تکنوکراسی حاکم شود متعاقبا قدرت را برای آنها به ارمغان می‌آورد و وقتی هم قادر باشند لاجرم ارزش‌ها و مدل‌های لیبرالی و نئولیبرالی سیطره پیدا خواهد کرد. تکنوکراسی را با مدل نظام انقابی و ولایی به هیچ وجه نمی‌توان جمع کرد.
بخش نخست این اثر مربوط به گفت‌وگوهاست که در آن عناوینی نظیر «تکنوکراسی ما را به سمت تسلیم شدن می‌برد»، «عدم راه‌یابی تکنوکرات‌ها به رأس نظام، نشانه پیشرفت انقلاب اسلام»، «غرب، توسعه مدرنیستی را در قالب انقلاب سفید برای ما اجرا کرد» و … بخش دوم نیز یادداشت‌هایی این چنین است: خطر تکنورکرات‌ها انقلابی نما دوباره احساس می‌شود»، «بررسی رویکرد نئولیبرالی ماهنامه مهرنامه»، «خاستگاه نظری آشوب‌های بعد از انتخابات»، «عملکرد نئولیبرالیسم ایرانی در عرصه اقتصاد» و «جیغ بورژوازی در کوچه» است.
کتاب «تکنوکراسی» در یکهزار نسخه، 224 صفحه و بهای 8500 تومان از سوی نشر معارف منتشر شده است.
Sorry. No data so far.