یکی از مهمترین فعالیت‌هایی که ما در کنار سایر فعالیت‌های علمی باید انجام دهیم، پژوهش درباره جریانات فکری، فرهنگی و سیاسی ایران معاصر و جهان اسلام و غرب معاصر است.
شناخت، تبیین و تحلیل انواع جریانات فرهنگی، اجتماعی و ادبی به ویژه جریان‌شناسی فکری در هر نظام اجتماعی ضرورتی انکارناپذیر است. مسئولان و شخصیت‌های فرهنگی باید بیش از دیگران این جریانات را بشناسند.
کتاب «جریان شناسی فکری ایران معاصر» بنده دارای 9 گفتار چیستی جریان شناسی، گونه‌شناسی جریانات فکری ایران، دیدگاه اول تثلیثی، دیدگاه دوم تثلیثی، جریانات چهارگانه و دیدگاه برگزیده است.
جریان عبارت است از تشکل، جمعیت و گروه اجتماعی معینی که علاوه بر مبانی فکری از نوعی رفتار ویژه اجتماعی برخوردارند، هر جریان اجتماعی به لحاظ فکری دارای اندیشه خاص در ابعاد هستی شناختی، انسان شناختی و .. است.
جریان عقلانیت اسلامی، دارای ویژگی‌ها و شاخص‌هایی است که منشأ تمایز این جریان با سایر جریانات فکری و فرهنگی است، جریان عقلانیت اسلامی علاوه بر مبانی فکری، فعالیت فرهنگی و سیاسی دارد و به یک جریان فکری، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی مبدل شده است.
مهمترین اصول در بررسی این جریانات، نخست اصل خدامحوری، دوم اصل رئالیسم معرفتی، سوم عقلانیت مستقل، چهارم جامعیت اسلام، پنجم میراث گذشته اسلامی و شیعی، ششم دغدغه دین و مدرنیته، هفتم منطق فهم دین، هشتم علم و توسعه بومی و نهم معنویت دینی است.
بنده در کتاب «جریانات فکری ایران معاصر» به جریانات بعد از انقلاب به ویژه دو دهه اخیر به لحاظ فکری و اندیشه‌ای پرداختم، بنابراین جریانات توضیح داده شده، نقادی و برخی آسیب‌ها و کاستی‌ها بررسی می‌شود و در نتیجه پنج جریان فکری امروز ایران معاصر را توضیح دادم که هر یک گرایشات و زیرمجموعه‌هایی دارد.
درباره جریانات فکری و فرهنگی پیش از انقلاب تاکنون کارهای زیادی صورت گرفته ولی جریانات بعد از انقلاب متفرقه بوده است، البته بنده خودم پیشتر جریانات فکری فرهنگی ایران معاصر را در قالب سخنرانی‌های منتشر کرده بودم، منتها این اثر جریان شناسی فکری کامل است و دوم جریان‌شناسی ضد فرهنگ است که مهمترین ضد فرهنگ‌ها از جمله بهاییت، وهابیت، ناسیونالیسم و … را نقد کرده است.
اثر دیگری نیز امروز با عنوان «سکولاریسم نقاب‌دار» در دست دارم که مربوط به برخی روشنفکران دینی معاصر است.
Sorry. No data so far.