باید بخریم؛ این یک دستور است!

با تشدید روند گرانی کالاهای اساسی، مردمِ مردد و نگران، در حالِ رُفت‌وروبِ فروشگاه‌ها و ذخیرۂ انواع ملزومات ضروری و غیرضروری زندگی هستند.
برای خیلی‌ها این سئوال ایجاد شده که چرا قوای مسئول، نسبت به این وضعیت واکنش نشان نمی‌دهند و مردم را از خریدهای غیرضروری برحذر نمی دارند.

پرسش مهمی‌ست و پاسخش خیلی ساده؛ قرار است چرخ تولید بچرخد، آن هم با تشدید مصرف از سوی مردم. مردم باید بخرند تا تولیدکننده‌ها تولید کنند! خیلی مضحک به نظر می‌رسد اما این، قاعدۂ جهان سرمایه است؛ «مصرف برای تولید، تولید برای مصرف». اینجا اساساً سخن از «نیاز» و «ضرورت» در میان نیست.
دولت با هماهنگی رئوس مجلس، خیز برداشته تا تمام چاله‌چوله‌های درآمدی خود را در جریان یک شوکِ بزرگ پر کند؛ حتی اگر این پیروزی، به قیمت شکستن استخوان کثیری از مستضعفین باشد.

تشدید ولع مصرف هم در همین پازل، پیش‌بینی شده است.
این تلقی، بدبینانه نیست. در واقع، شعری که دولت نوسرمایه‌دار شروع به سرودنش کرده، چنین قافیه‌هایی می‌طلبد.