مهمترین دلیل امام در ماجرای عزل آقای منتظری یا در برخورد با بنیصدر یا خیلی موارد دیگر یک جمله است “انقلاب اسلامی عزیز مردم مسلمان ایران را پس از من به دست لیبرالها خواهید سپرد”
حالا لیبرالیسم، پشت دروازههای شهر در آستانه فتح پایتخت است. آقای آخوندی بعنوان کسیکه که علنا از لیبرالیسم عریان سخن میگوید دارد شهردار تهران میشود.
ولی کسی خیلی حس نمیکند که چهل سال بعد از انقلاب ایران، اتفاق عجیبی در تهران درحال رخ دادن است. عمده نقدها هم نهایتا از منظر ناکارآمدی و کارنامه بد وزارت مسکن است.
کاری با شورای شهر تَکراری اصلاح طلب و لیست امید مجلس و باقی معتدلین ندارم. ولی چرا مداحها و منبریها و مراجع و بدنه حزباللهی و تشکلهای دانشجویی احساس انحراف اساسی نمیکنند.
چون سالها رویمان کار شد تا یک سری چیزها را انحراف انقلاب ببینیم و انحرافات اصلی را انحراف نبینیم. بهترین راه برای بریدن سر انقلاب بازتنظیم سنسور حساسیتها، اولویت سنجیها و اهم و مهم کردن دغدغهها بین بدنه دلبسته به انقلاب بود که در دو دهه گذشته به بهترین شکل انجام شد و الآن آقایان در حال چیدن میوهاش هستند.
مگر اصلیترین تعریف لیبرالیسم این نیست: «عدم مداخله دولت در اقتصاد»؟ بگذریم که با این تعریف حتی ایالات متحده هم لیبرال نیست. همه دولتها در اقتصاد دخالت دخالت می کنند. اما باید دید به نقع کدام طبقه. در ایالات متحده وقتی بحران مالی پیش آمد، دولت به نفع اغنیا در اقتصاد دخالت کرد. در ایران پس از بحران ارزی اخیر و کاهش قدرت (!!!) خرید مستضعفان به یک چهارم، دولت هنوز در حال بررسی است که چطور به میتضعفان سبد غذایی بدهد؛ اما در مورد کمک به اغنیا خیلی سریع تر عمل کرد. راستی پس از امام انقلاب، شما دولتی را می شناسد که به اقتصاد لیبرال پشت کرده باشد؟