موضع سازش با امریکا در این چند سال اخیر حرف چندان جدیدی نیست که به کرات از زبان حسن روحانی و تیم مدیریتی وی در دولت های یازدهم دوازدهم تکرارمی شود

تکرار موضوع رابطه با امریکا همیشه زمانی تقویت می شود که دولت در موضع مطالبه گری از سوی مردم و افکار عمومی قرار می گیرد .

پاسخ در برابر مشکلات معیشتی مردم و قشر اسیب پذیر جامعه به خصوص کارگران و … می شود پیگیری برجام و سازش بی چون و چرا با امریکا.

نگاهی به سایر کشور های سازش کننده با امریکا نظیر کره شمالی و لیبی و چند کشور امریکای جنوبی براحتی نشان می دهد که امریکا در یک رابطه برابر نمی تواند تحمل کند که کشوری که تاکنون دشمن وی بوده و الان پای میز مذاکره آمده را مساوی ببیند و از موضع دو کشور با حقوق برابر با آن برخورد کند امریکا همیشه تلاش کرده که کداخدا باشد حالا از طریق حمله نظامی یا کودتاهای مخملی یا ۲۸ مردادی و یا هر روش دیگر در پنجاه سال گذشته این را همیشه تکرار کرده است.

فروپاشی دولت مصدق در ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ توسط امریکا و عاملین داخلیش در ایران سندی است که همیشه باید مورد توجه مردم و دولتمردان باشد.مصدق تاوان سختی برای اشتباه بزرگش داد. اشتباه مصدق باعث شد که نظام دیکتاتوری پهلوی با یک رویکرد جدید و قویتری و البته با حمایت مجدد امریکا به کار خود پس از کودتا ادامه دهد .

پس از انقلاب نیز امریکا با هر کارشکنی سعی کرده و می کند تا جریان انقلاب اسلامی در ایران را از صحنه سیاسی خارج نماید تا بتواند عقب ماندگی چپاول پنجاه ساله خود در ایران را جبران نماید.

رهبر معظم انقلاب در دیدر اخیر خود با جمعی با دانش اموزان و دانشجویان در آستانه روز ۱۳ آبان فرمودند: “آن کسانی که گرایش به سازش با آمریکا دارند نقشه‌ی بی‌پایه می‌کشند .چهل سال است که چالش بین آمریکا و ایران ادامه دارد و انواع تحرکات از سوی دشمن اتفاق افتاده است؛ از جنگ نظامی و اقتصادی تا جنگ رسانه‌ای را آمریکا به راه انداخت.هدف آمریکا در تمام این کارها این بود که سیطره‌ای را که در دوره‌ی طاغوت داشت، دوباره به دست بیاورد که نتوانست.یک حقیقت مهمی در این بین وجود دارد و آن این که در این چالش ۴۰ ساله، طرف مغلوب آمریکا و طرف پیروز جمهوری اسلامی است. دلیل مغلوب بودن آمریکا هم این است که حمله را او شروع کرده اما به مقاصد خود نرسیده است.”

سئوالی که این روزها بیشتر پرسیده می شود که نتیجه تماس تلفنی حسن روحانی و اوباما و پیاده روی ظریف و کری و سایر تماس های تیم دیپلماسی دولت دوازدهم با مقامات امریکا چه شد .

آیا زمانی که به این امور در دولت اختصاص یافت با یک دیدگاه انقلابی نمی توانست در حمایت از عدم تعطیلی کارخانجات شود ؟ آیا قبل از انکه رییس بانک مرکزی را تغییر دهیم و بازار سکه و ارز را تا حدی مدیریت کنیم نمی توانستیم موضوعات را رصد و کنترل نماییم.

توجه به موضوع اقتصاد مقاومتی و استفاده از ظرفیت های بومی و ملی و استعداد های نسل جوان می تواند حقیقتی باشد در برابر سراب نتایج سازش با امریکا . هرگاه دولتی توانست اقتصاد و جریان تولید و اشتغال مردم خود را جبران کند مطمئنا دایره نگاه و نیاز خود به چنین موضوعاتی (سازش با امریکا) در ذهن او کمرنگ می شود.

نیاز کشور به چهار میلیون مسکن که در دوره وزارت آخوندی تشدید شد ایا با سازش با امریکا حل می شود و یا با یک مدیریت فعال و هوشمند و البته دلسوز ؟ مشکلات صنعت خودرو در سال های اخیر مخصوصا در حوزه مواد اولیه و قطع سازی آیا با سازش حل می شود و یا با آغاز حمایت از طرح های دانشمندان این حوزه در زمینه طرح های مهم جایگزین واردت قطعات خودرو از کشورهای اروپایی.

آیا مشکلات کارگران نیشکر هفت تپه نمی توانست با یک مدیریت انقلابی و کار آمد حل شود یا آن هم باید منتظر سازش با آمریکا باشند.

در این میان حق الناسی که بر گردن رسانه های حامی سازش و لیرالیسم و اصلاح طلبان قرار دارد سهم انعکاس واقعیت های مورد نیاز کشور در عرصه ی سیاست خارجی و اقتصاد کشور در رسانه های آن ها حقیقت محور نبوده و نیست بلکه ناشی از جریان هایی است که دراتاق های فکرشان منتظر نتیجه گیری برنامه ریزی ها خودشان هستند و نه حصول نتیجه حل برخی از مشکلات مردم از طریق رسانه در اختیارشان .

در خاتمه باید گفت که موضوع سازش با امرکا مسئله ی بی نتیجه است که زمان خدمت رسانی به مردم شریف ایران را کند می نماید و البته نمی تواند چوبی لای چرخ انقلاب مهدوی و اسلامی مان قرار دهد . تاسف اینجاست که فرصت ها را در این دوره از دست داده ایم و امیدواریم مسئولان دولت با خودباروی متکی بر تفکر ناب انقلاب اسلامی و مرور وصیت نامه حضرت امام خمینی ره و شهدای گرانقدر اتقلاب اسلامی و مواضع محکم رهبر معظم انقلاب در فرصت باقی مانده حل مشکلات مردم و پیشرفت کشور در همه عرصه های آن را در گرو خواب خیالی سازش با امریکا ندانند و خدمت بی منت را شتاب دهند.

روح ا… تیمورپور

روزنامه نگار و فعال رسانه ای