بازی و دوقطبی ساختگی و غیراصیل عدالتخواهی مصداقی و غیرمصداقی از طرف محافظه کاران راه افتاده است تا ضمن سرگرم کردن جریان عمومی عدالتخواه به این دوگانه های ساختگی که در حوزه های دیگر هم به کرات دیده می شود (اعم از ولایت-عدالت؛ جمهوریت-اسلامیت ؛ انقلاب-نظام و…)، جریان عدالتخواه را تخدیر کنند و خنثی و بی اثر. تا دیگر از عدالتخواهی چیزی جز حرف های کلی و بی خطر که عدالت خوب است و ظلم بد است دیده نشود.
هرچند خود جریان محافظه کار آنگاه که در برابر جریان سیاسی مخالف خود قرار می گیرد پایبندی به این گفته ها ندارد، هیچ حد و مرزی از زندگی شخصی تا آبروی خانوادگی را هم در نظر نمی گیرد و دست به افشاگری های بی پرده می زند.
از طرفی لبه دیگر این قیچی علاوه بر تخدیر، جریان تهییج است که بدون هیچگونه مبنای اساسی و با نگاه کاریکاتوری و احساسی به مساله عدالت ، بیشتر با جلوه فروشی های فردی و شومن بازی ها عدالتخواهی را خلاصه در آبروبَری و ماجراجویی های کور می بیند.
عدالتخواهی از طرفی تبدیل به دکانی برای محافظه کاران شده تا بنام آن همایش میلیاردی برگزار کنند و حرف های کلی و بی خطر بزنند و از طرفی دکانی هم برای شومن بازی های کودکانه شده است.
اصولا طرح دعوای دوگانه عدالتخواهی مصداقی و غیرمصداقی آدرس غلطی است که قصد دارد جریان عدالتخواه را بجای درگیر شدن با مسائل فساد و تبعیض ، با آن مشغول شود. امری که امروز برای جریان عدالتخواه ارتجاعی محسوب می شود، امری که در نیمه دهه ۸۰ طرح شد و حالا مجددا با انگیزه های خاص محافظه کاران مطرح می شود.
خلاصه آنکه جریان عدالتخواه بجای مشغول شدن به این بازی ها و دوگانه های ساختگی باید با تجمیع همه توان ها در مقابله با بی عدالتی ها تلاش خود دوچندان کند و نه در بازی محافظه کاران بیفتد و نه در پازل شومن ها.
سری کارهای میلادگودرزی در آوانت تی وی می تواند نمونه خوبی از پیگیری مصادیقی بی عدالتی، درگیرشدن با مساله بی عدالتی و حرکت به سمت ساختارهای ایجاد فساد و اصلاح آنها و ضمن ایجاد امید نام برد.
Sorry. No data so far.