اعضای ایرانی کاروان آسیایی غزه در اعتراض به عدوم صدور مجوز ورود به غزه توسط دولت مصر بیانیهای را به شرح ذيل صادر کردند:
اشکال همه مسلمین و اسلام در این بی توجهی یا خیانت بعضی از سران کشورهاست. اگر ملت ها نشسته اند که دولت هایشان جلوی اسرائیل و قدرت های دیگر که آنها را به ذلت می کشانند و ذخائر آنها را می برند، بگیرند که این توقع بی جایی است. امام خمینی (ره)
کاروان آسیایی کمک به مردم غزه در نوع خود حرکتی کمنظیر محسوب میشود چرا که بدون حمایت دولتها و برای اولین بار توسط تشکلهای غیردولتی «آسیایی» ساماندهی شده است. علاوه بر این، اعضای این کاروان از ادیان و عقاید متنوعی تشکیل شدهاند که خود نشان از انسانی بودن این حرکت دارد. اساسا امروز مساله غزه، مسالهای انسانی است که هر انسان آزاده باوجدانی در قبال آن احساس مسؤولیت میکند.
استقبالهای گسترده مردمی که در مسیر کاروان انجام شد نشان داد که ملتها نیز روی این مساله حساساند و در قبال ظلم ناجوانمردانهای که بر مردم غزه میرود بیتفاوت نمیمانند.
این کاروان نهایتا به مسیر نهایی خود رسید ولی ناگهان با اعلام دولت مصر مبنی بر عدم اجازه ورود ایرانیها و کمکهایشان به غزه مواجه شد! دولت مصر حتی از ورود تعداد محدودی از ژنراتورهای خورشیدی برای بیمارستان های غزه جلوگیری به عمل آورد. هر چند این اقدام از دولتی که در همراهی با اسرائیلیها، دیوار فولادی برای حصر بیشتر مردمان مظلوم غزه کشیده است بعید نبود اما از آنجا که این حرکت هیچ گونه جنبه سیاسی و حتی مذهبی نداشته و صرفا اقدامی بشردوستانه بوده است، مایه تعجب بود خصوصا آنکه نه تنها ایرانیها که حتی کمکهای آنان نیز ممنوع الورود اعلام شدند! راستی این مساله چه توجیهی میتواند داشته باشد؟ آیا بررسی نوع کمکهای مردم گرانقدر ایران کار دشواری است؟!
البته برخلاف تصور مصریها، این اقدام ایشان که همنوا با صهیونیستها تنها خللی در اراده کاروانیان ایجاد نکرد که آنان را در ادامه مسیرشان و نیز ابلاغ پیام انساندوستی ایرانیان مستحکمتر نمود.
دولتمردان مصری باید بدانند که دیگر نمیتوانند پشت نقاب صلح پنهان شوند چرا که زمانه بیداری ملتها فرا رسیده است و نفاق و ظلم به خوبی رسوا شدهاند.
ایرانیهای کاروان آسیایی
و
اتحادیه بینالمللی امت واحده
Sorry. No data so far.