طی مراسمی امروز ۶ بهمن با حضور رؤسای سازمانهای بینالمللی مستقر در وین و نیز سفرا و نمایندگان کشورهای عضو گروه ۷۷، ریاست گروه ۷۷ در وین از سفیر الجزایر به علی اصغر سلطانیه سفیر و نماینده کشورمان در آژانس بینالمللی انرژی اتمی منتقل شد.
بدین ترتیب به مدت یک سال سفیر کشورمان در وین ریاست گروه ۷۷ را که بیش از ۱۳۰ کشور عضو آن میباشند و در زمینه مباحث سازمانهای بینالمللی مستقر در دفتر سازمان ملل شامل آژانس بینالمللی اتمی، سازمان معاهده منع جامع آزمایشات هستهای، سازمان توسعه صنعتی ملل متحد و دفتر مواد مخدر و جرم سازمان ملل و کمیته استفاده صلحآمیز از فضای ماورای جو اتخاذ مواضع مینمایند، برعهده خواهد داشت.
یادآور میشود از زمان تاسیس گروه ۷۷ برای اولین بار است که جمهوری اسلامی ایران ریاست این گروه را در وین احراز کرده است.
ریاست گروه ۷۷ عالیترین ارگان سیاسی در ساختار سازمانی گروه ۷۷ محسوب میشود و انتخاب آن بر اساس اصل گردشی بین منطقه آفریقا، آسیا، آمریکای لاتین انجام میگیرد.
دوره ریاست یکساله میباشد و رئیس گروه فردی است که به عنوان سخنگوی گروه عملکرده و اقدام گروه را در هر شعبه هماهنگ میکند.
گروه ۷۷ در ژوئن سال ۱۹۶۴ با امضای بیانیه مشترک ۷۷ کشور از سوی ۷۷ کشور درحال توسعه که در پایان اولین نشست کنفرانس تجارت و توسعه ملل متحد در ژنو صادر شد، تاسیس گردید.
با برگزاری اولین نشست وزرای گروه ۷۷ در الجزایر اساسنامه آن موسوم به منشور الجزایر تصویب شد و به تدریج این نهاد دائمی توسعه یافت و به ایجاد شعبههای گروه ۷۷ با دفاتر ارتباطی در ژنو، نایروبی، پاریس، رم، وین و گروه ۲۴ در واشنگتن (صندوق بینالمللی پول و بانک جهانی) منجر شد.
اگر چه اعضای گروه ۷۷ به ۱۳۰ کشور افزایش یافته است با این حال نام اولیه به دلیل اهمیت تاریخی آن حفظ شده است.
به گزارش فارس گروه ۷۷ بزرگترین سازمان بین دولتی کشورهای درحال توسعه در سازمان ملل میباشد که ابزاری برای کشورهای جنوب فراهم میآورد تا منافع اقتصادی جمعی خود را ارتقاء بخشیده، ظرفیت مذاکراتی مشترک را در همه مسائل مهم اقتصادی بینالمللی در چارچوب سیستم ملل متحد افزایش داده و همکاری جنوب – جنوب جهت توسعه را تقویت کرده و رونق بخشد.
به گزارش فارس عملیات و الگوی کار گروه ۷۷ در شعبات مختلف از یک شکل مشترک حداقلی همچون مشابهت در عضویت و تصمیمسازی و روشهای عملیاتی مشخص برخوردار است.
اجلاس سران جنوب عالیترین ارگان تصمیمساز گروه ۷۷ میباشد و در هر ۵ سال یکبار تشکیل میشود. اولین نشست سران جنوب در هاوانا (کوبا) در سال ۲۰۰۰ و دومین آن در دوحه (قطر) در سال ۲۰۰۵ برگزار شد.
قرار بود که سومین نشست سران جنوب در سال ۲۰۱۰ در آفریقا برگزار شود که محقق نشد.
نشست سالانه وزرای امور خارجه گروه ۷۷ در آغاز اجلاس منظم مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک برگزار میشود. همچنین به طور دورهای نشستهای وزرای بخشهای مربوطه در آمادهسازی برای جلسات آنکتاد و کنفرانسهای عمومی یونیدو و یونسکو تشکیل میشود. چنانچه نیاز باشد نشستهای ویژه در سطح وزرا همچون مناسبت بیست و پنجمین سالگرد تاسیس گروه (کاراکاست در سال ۱۹۸۹) سیامین سالگرد (نیویورک در سال ۱۹۹۴) و چهلمین سالگرد در (سائوپائولو در برزیل) برگزار میشود.
علاوه بر این وزرای بخشهای مربوطه کشورهای گروه ۷۷ از سال ۱۹۹۵ به منظور همکاریهای جنوب – جنوب جلساتی را برگزار کردند که به طور نمونه میتوان به نشست در زمینه انرژی در جاکارتا در سال ۱۹۹۵، نشست در خصوص غذا و کشاورزی در جورج تاون در سال ۱۹۹۶، نشست در مورد سرمایهگذاری و مالی در سنخوزه در سال ۱۹۹۷، نشست در زمینه علوم و فناوری در دبی در سال ۲۰۰۲، نشست عالیرتبه در خصوص همکاری جنوب – جنوب در مراکش در سال ۲۰۰۳ اشاره کرد.
علاوه بر نشستهای بخشی، کمیته پیگیری و هماهنگی در زمینه همکاری اقتصادی میان کشورهای در حال توسعه که یک نهاد مرکب از مقامات عالیرتبه میباشد هر دو سال یکبار تشکیل جلسه میدهد و وضعیت اجرای برنامه عمل کارکاس که در سال ۱۹۸۱ توسط گروه ۷۷ تصویب شد و پیشرفتهایی را که از اجرای نتایج نشستهای سران در زمینه همکاری جنوب – جنوب حاصل میشود را مورد بررسی قرار میدهند. تاکنون این کمیته ۱۲ نشست داشته و یادآور میشود که دهمین نشست کمیته در اوت سال ۲۰۰۱ در تهران برگزار شد.
افزون بر قطعنامهها و تصمیماتی که گروه ۷۷ در مجمع عمومی سازمان ملل متحد و دیگر کمیتههای آن و نیز ارگانها و آژانسهای تخصصی سازمان ملل مبتکر آن میباشد این گروه نسبت به صدور بیانیههای مشترک و تدوین برنامههای عمل و موافقتنامه در خصوص مسائل مربوط به توسعه اقدام میکند.
کشور چین به عنوان ناظر در نشستهای گروه ۷۷ شرکت میکنند و با توجه به نزدیکی مواضع این کشور با مواضع گروه ۷۷ معمولا بیانیههای این گروه با عنوان بیانیههای گروه ۷۷ با چین صادر میشود.
Sorry. No data so far.