تریبون مستضعفین – نامه‌ی سرگشاده‌ی بسیج دانشجویی هشت دانشگاه تهران به ریاست جمهوری و ریاست مجلس در مورد عدالت در نظام سلامت:
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای دکتر احمدی نژاد، ریاست محترم جمهور
با سلام
امروز سالروز پیام هشت ماده‌ای امام خامنه ای به سران قواست. پیامی که امام ما در آن داد عدالت خواهی سر داد و سرلوحه ی حرکت‌های عدالت خواهانه ی مامومینش قرار گرفت.
اما از زمان صدور آن پیام ده سال می گذرد. زمانی که شاید کافی بود برای ریشه‌کن کردن فساد و بی‌عدالتی‌های فاحش در نظامی که داعیه دار عدالت است. در این مدت تلاش‌های خوبی در دولت شما برای نزدیک شدن به آرمان‌های این نظام عدالت خواه و خطوط ترسیم شده در پیام برداشته شده است و شایان تقدیر است. اما آنچه ما فرزندان آن پیر بصیر در این نامه می‌خواهیم به آن بپردازیم عدالت در نظام سلامت کشور است. در حالی که اماممان نمی خواهند خانواده‌ها جز رنج مریض داری رنج دیگری داشته باشند، شاهد موارد بیشمار بد رفتاری، پایمال کردن حقوق و نقض قوانین توسط بعضی پزشک ها و بیمارستان های کشور بوده‌ایم و هستیم. بعضی از این موارد به‌قدری دردآور و غیر انسانی بوده‌اند که رسانه‌های کشور ناچار از پرداختن به آنها بوده‌اند و به عنوان داستان‌های عجیب در صفحه های حوادث آنها را نشر می دادند. نمونه ی از این وقایع را در همین چند روز اخیر شاهد بودیم. رها کردن دو بیمار در وسط بیابان به جرم استضعاف در نظام و دولت حامی مستضعفین!
آقای دکتر، ما از شما به عنوان داعیه دار عدالت می پرسیم؛ واقعاً مجرم اصلی در این حادثه و حوادث مشابه، راننده ی آمبولانس و نگهبان بیمارستان هستند یا مساله ریشه‌ای تر است و از جای دیگر نشات می گیرد؟
آقای دکتر آیا تبر عدالت نظام جمهوری اسلامی باید ریشه ی این درخت بی‌عدالتی را بزند یا به شاخ و برگ‌های آن بپردازد؟
آیا به جای دستگیری چند کارمند رده پایین و راننده و نگهبان نباید از وزیر محترم بهداشت پرسید که سامانه ی نظارت شما کجا است که بیمارستان های زیر مجموعه ی شما جسارت چنین حرکت‌هایی را پیدا کرده اند؟ آیا با یک بار دستگیر کردن چنین افرادی این مساله که مشتی است نمونه ی خروار حل می شود؟ یا ما باید نظام نظارت و مجازات متخلفین حوزه ی سلامت را اصلاح کنیم؟
آیا نباید از نمایندگان عضو در كمیسیون بهداشت مجلس پرسید كه چه كمبودها و نقص‌هایی در قوانین موجب بروز چنین بحران‌هایی در نظام سلامت شده است؟ آیا قوانین مرتبط با حوزه‌ی سلامت پاسخگوی نیاز این بخش حساس و حیاتی مي‌باشد؟ آیا ساختارهای نظام سلامت بیشتر از آنكه به نفع مردم باشد، به نفع صنف پزشكان نیست؟
از جناب آقای دكتر صدر، نائب رئیس مجلس شورای اسلامی، رئیس سابق كمیسیون بهداشت مجلس و رئیس سازمان صنفی نظام پزشكی، نباید پرسید كه شما به عنوان نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی، از حقوق دو بیمار بخت برگشته و بسیاری موارد مشابه دیگر حمایت می كنید، یا به عنوان نماینده پزشكان و سهامداران بخش خصوصی در سازمان نظام پزشكی، به دنبال تبرئه كردن فعالان این حوزه بر خواهید آمد؟
برنده اصلی اتفاق رخ داده كیست؟ آیا غیر از این است كه با بروز چنین اتفاقی سیل خیرات و بركات به سمت بخش خصوصی كه ایشان رئیس نمایندگان آنها در سازمان نظام پزشكی هستند، سرازیر می شود؟ آیا نمی توان تصور كرد كه این هم یكی از روش های انتقال بیمار از مراكز دولتی به مراكز خصوصی است؟
هنگامی كه این وضعیت را مي‌بینیم دیگر سخنان وزیر بهداشت سابق عجیب به نظر نمي‌رسد كه: «هر سال حدود 700 هزار نفر به جهت لزوم استفاده از یك خدمت پزشكی نسبتاً مهم مانند یك جراحی بزرگ و یا درمان یك بیماری صعب‌العلاج، برای تأمین هزینه‌های درمان مجبورند ماحصل پس‌انداز و اندوخته ی سال‌ها كار و تلاش خود را به صورت یكجا صرف این امر نمایند و بدین‌وسیله از طبقه متوسط اجتماع به طبقه ی فقیر تبدیل مي‌شوند و در این میان فقرا نیز تكلیف نامشخصی دارند و در مواجهه با چنین هزینه‌هایی حیات و زندگی آنها دچار تهدید و صدمه ی جدی مي‌شود»
جناب آقای رییس جمهور، در اين شرايط كه حضور غیر قابل انکار سيستم مافيايي در ساختار نظام سلامت، جان و مال مردم را به نفع گروهي پزشك‌نماي كاسب‌كار به باد فنا داده است، اصلاح اين ساختار از درون آن، امري ناممكن مي‌نمايد. مشکل فعلی نظام سلامت ما معضلی ریشه ای است که رها کردن بیمار در بیابان، رعایت نشدن حقوق بیماران، گرانی تعرفه ها، وجود زیر میزی ها، داروهای تک نسخه ای و بازار سیاه دارو و… تنها بخش کوچکی از بروزها و نمودهای آشکار آن است؛ مشکل اصلی و ریشه ای نظام سلامت کشور ما آن است که ذینفع های تشکیلات صنفی سازمان نظام پزشکی توانسته اند در جایگاه های حاکمیتی و دولتی رخنه کنند و نظام قانون گذاری و سیاستگذاری کشور را به نفع صنف خود مصادره کنند.
وخامت اوضاع تا آنجاست که حتی در بعضی از موارد این اختیارات حاکمیتی به طور صریح و قانونی به آنها واگذار شده است. از جمله مصادیق حضور اعضای این صنف در جایگاه های حاکمیتی و دولتی می توان به موارد ذیل اشاره کرد: حضور اعضای ارشد سازمان نظام پزشکی در کمیسیون بهداشت و هیأت رییسه ی مجلس؛ حضور این تشکل صنفی در جایگاه های معاونتی و مدیریتی وزارت بهداشت؛ ریاست سهامداران بیمارستان های خصوصی بر بیمارستان های دولتی؛ حضور پزشکان و سهامداران بخش خصوصی در هیأت های علمی دانشگاه های دولتی علوم پزشکی؛ و تشکیل دادگاه های قصورات پزشکی ذیل تشکل ذینفع نظام پزشکی. حضور اعضای ذینفع صنف در جایگاه های حاکمیتی مانند آن است که داوری بازی فوتبال به سهام دار یکی از باشگاه ها سپرده شود. نتیجه چنین بازی از پیش واضح است.
باید گفت تنها با ورود جدی هیئت دولت و همکاری و همراهی مجلس شورای اسلامی اصلاح چنین ساختار فاسدی مي‌تواند صورت پذیرد. فلذا در اینجا از شما و ریاست محترم مجلس درخواست داریم اقدامات زیر با تمام قوا پیگیری کنید:
۱. منع قانونی فعالیت مدیران سازمان صنفی نظام پزشكی و سهامداران بخش خصوصی در مناصب حاكمیتی اعم از مجلس شورای اسلامی، وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشكی و قوه قضائیه و پزشكی قانونی.
۲. منع قانونی اشتغال پزشكان در دو بخش دولتی و خصوصی به طور هم‌زمان.
۳. گرفتن مسئولیت تعرفه‌گذاری از سازمان نظام پزشكی و سپردن آن به وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشكی.
۴. باز مهندسی ساختار معیوب وزارت بهداشت در جهت تقویت امر نظارت بر مراكز درمانی اعم از خصوصی و دولتی.
۵. ایجاد نهاد‌های قدرتمند حمایت از حقوق بیمار و تصویب قوانین بازدارنده جهت حمایت از حقوق بیماران.
۶. ایجاد دادگاه های تخصصی عادلانه، مستقل از سازمان صنفی و ذینفع نظام پزشكی.
برای شما و دیگر خدمتگزاران نظام در پیگیری و اجرای این مسایل تا تحقق عدالت در این حوزه آرزوی توفیق داریم.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاتة
بسیج دانشجویی دانشگاه‌های صنعتی شریف، صنعتی امیرکبیر، تهران، امام صادق (ع)، علم و صنعت، علامه طباطبایی، خواجه نصیرالدین طوسی و شهید بهشتی.
رونوشت به ریاست محترم مجلس شورای اسلامی آقای دکتر لاریجانی
Sorry. No data so far.