برنامه «بفرمایید شام» برنامهای است که در شبکه ماهوارهای «من و تو ۱» ساخته و پخش میشود. این برنامه در ابتدا توسط یکی از استودیوهای رسانهای انگلیس به نام آی تی وی (ITV) و تحت عنوان «Come Dine With Me» (به معنای بیا با من شام بخور) تولید و پخش میشد. اما شبکه من و تو ۱ که تحت حمایت دستگاه دیپلماسی عمومی لندن است، برای اجرایِ بهتر ماموریت خود، حق ساخت و پخش این برنامه را دریافت کرد.
در این برنامه، ۴ شرکت کننده که هرگز یکدیگر را ندیدهاند، باهم رقابت میکنند و هر شب یک نفر از شرکت کنندگان در خانهی خود به صرف شام و پذیرایی، میزبان ۳ نفر دیگر خواهد شد. آنها در هنگام بازگشت به خانه خود به میزبان و با توجه به دستپخت و میهمان نوازی وی امتیاز میدهند و کسی که امتیاز بیشتری را دریافت کند در شب آخر ۱ هزار پوند جایزه خواهد برد.
اما این تمام ماجرا نیست و تنها ظاهر مسابقه است. آنچه که باعث شد شبکه» آی تی وی (ITV) «بابت طراحی و ساخت و تولید چنین برنامهای، جایزه ۲۰۰۹ جامعه تلویزیونی رویال انگلیس و همچنین جایزه ویژه ۲۰۱۱ باشگاه صنایع رادیو و تلویزیون انگلیس را از آن خود کند ترویج «لایف استایل» و همچنین استفاده از «گسترو دیپلماسی» یا همان «دیپلماسی غذا» است که در این خصوص توضیح داده خواد شد.
شبکه آی تی وی (ITV) که طراح اصلی این برنامه است در سایت خود اذعان میکند که برای ترویج سبک زندگی (لایف استایل) به تولید برنامه مبادرت میورزد.
شبکه ماهوارهای «من و تو ۱» نیز که از اساس بر پایه دیپلماسی عمومی بنا نهاده شده و در ارایه برنامههای متنوع و جذاب موفقیت نسبی داشته است، به این نتیجه رسید که بهره گرفتن از قالبِ برنامه «Come Dine With Me» برای انتقال محتوای مورد نظر «من و تو ۱» و تاثیرگذاری صد چندان بر مخاطب، بهترین گزینه است.
بفرمایید شام و ترویج سبک زندگی غربی
بدون تردید دستگاه دیپلماسی لندن قصد ندارد با صرف هزینه هنگفت و جایزه میلیونی، صرفا دستپخت ایرانیان را ارتقا دهد و نسبت به اولویتهای دیپلماسی انگلیسی خود علیه ایران بیاعتنا باشد.
قهرمان اصلی بفرمایید شام، که در واقع بخشی از مخاطبان شبکه من و تو ۱ هستند؛ برای حضور در مسابقه لازم است که به منزل میزبان آن شب بروند؛ لذا طبق گزارههای سبک زندگی غربی، همراه خود یک بطری مشروب الکلی به خانه میزبانی که اولین بار در خانه او میهمان میشوند میبرند. از آنجا که مخاطب این برنامه فارسی زبان، مسلمان و ایرانی است و حدود شرعی اسلام را برمی تابد؛ در گام نخست، خطوط قرمز شرعی مخاطب را در مینوردد و شرب خمر را عادی سازی و قبح زدایی نموده و به امری متعارف و مقبول بدل میکند.
پس از ورود به منزل میزبان، از آنجا که شرکت کنندگان عموما ۲ زن و ۲ مرد هستند که تاکنون همدیگر را هرگز ندیدهاند، پس از اولین دیدار با هم دست داده و جنسهای مخالف صورت یکدیگر را میبوسند، که این امر به طور مشخص از سوی تهیه کنندگان برنامه توصیه میشود.
نوع دکوراسیون منزل میزبان، نوع پوشش افراد، طرز رفتار و معاشرت شرکت کنندگان و همچنین اصطلاحات غیر فارسی که در کلام آنها به طور ناخودآگاه به کار برده میشود عموما بر اساس سبک زندگی غربی است.
نوع پیشغذاها، غذاها و دسرها نیز نیت این برنامه را برای تغییر ذائقه مخاطب ایرانی به ذائقه غربی، فاش میکند.
مراودهای که میان زنان و مردان در این برنامه صورت میگیرد، مروج روابطِ باز میان زن و مرد مسلمان ایرانی است.
برخلاف اینکه عموم زنان جامعه انگلیس بسیار کم آرایش میکنند؛ آرایش زنان شرکت کننده در این برنامه غلیظ و زننده است و صرفا برای مخاطب ایرانی در نظر گرفته میشود.
شرکت کنندگان در برنامه بفرمایید شام، ساکن لندن هستند و این برنامه زندگی ایرانیان مهاجری را به تصویر میکشد که چگونه در فرهنگ غرب استحاله شده و فرهنگ ایرانی اسلامی خود را به سکولاریسم و لیبرالیسم غرب واگذار کردهاند و در مواجهه با غرب غافیه را باختهاند و سکولار شدهاند. بفرمایید شام، هرگز از ایرانیان مسلمانی که در انگلیس بقای معنوی خود را حفظ کردهاند؛ مثل زنان محجبه ایرانی ساکن لندن، استفاده نمیکند.
در واقع بفرمایید شام، طعم «سبک زندگی غربی» ایرانیان ذوب شده در فرهنگ غرب را به مخاطب ایرانی میچشاند.
قالب این برنامه به گونهای خردمندانه و زیرکانه طراحی شده که ارایه لایف استایل به طور ناخودآگاه از جانب شرکت کنندگان صورت میگیرد و به عنوان پیام اصلی و محتوای برنامه هرگز گل درشتی نمیکند و لایف استایل غرب را فریاد نمیزند، بلکه به صورت کاملا پنهان در جاذبه پرکشش یک رقابت در قالب آشپزی به مخاطب ایرانی خورانده میشود. همچنین از آنجا که ساده و بیپیرایه و شفاف است؛ مخاطب پسند و گیرا نیز هست.
بفرمایید شام و استفاده از «گسترو دیپلماسی»
«گسترو دیپلماسی» یا همان «دیپلماسی غذا» نوعی از دیپلماسی عمومی است که در آن، کشوری برای دستیابی به چهرهای موجه در بین جهانیان غذاهای کشور خود را به رخ آنها میکشد و ضمن نفوذ در ذهن و قلب مردم جهان، آنها را به سمت فرهنگ خود جذب میکند.
«دیپلماسی غذا» به سادهترین بیان، بدست آوردن ذهن و قلب مردم از طریق اشتها و علاقه آنها به غذا است.
گفتنی است، کشورهای کُره و تایوان در حال حاضر پیشتازان «گسترو دیپلماسی» هستند و برای این کار هزینههای گزافی پرداخت کردهاند. برای نمونه سریال جواهری در قصر (یانگوم) به منظور معرفی غذاهای کرهای به مردم نقاط مختلف دنیا و پیشبرد «گسترو دیپلماسی» خود، ساخته و در کشورهای متعددی به نمایش در آمد.
یک مثل قدیمی در دیپلماسی عمومی آمریکا میگوید «با شناختن ما، ما را دوست خواهید داشت». اما دیپلماسی غذای کرهایها و تایوانیها کمی متفاوت است و میگوید، «با چشیدن ما، ما را دوست خواهید داشت».
برنامه بفرمایید شام، در قالب مسابقه جذاب آشپزی، مخاطب ایرانی را ابتدا با ادبیات آشپزی غربی و نام غذاهای آنها و استارتر (پیش غذا)، مین کورس (غذای اصلی) و دسر آشنا میکند؛ نحوه طبخ غذاهای غربی را در خلال برنامه به او میآموزد و نهایتا چهرهی غرب را از طریق گسترو دیپلماسی به روی این مخاطب ایرانی میگشاید. البته گاهی هم که غذای ایرانی طبخ میشود آن را با ملقمهای از غذای غربی در هم میآمیزند و مثلا قورمه سبزی را با مشروب الکلی میخورند.
این برنامه تاکنون ۲۶ گروه ۴ نفره، که معادل ۱۰۴ قسمت برنامه ۶۰ دقیقهای است؛ را تهیه و پخش نموده است.
چقدر دروغ میگین؟
گفتین “پس از اولین دیدار با هم دست داده و جنسهای مخالف صورت یکدیگر را میبوسند، که این امر به طور مشخص از سوی تهیه کنندگان برنامه توصیه میشود.”
طبق چه مدرکی اینو میگین؟ من برنامه رو دیدم و خیلی وقتها به هیچ عنوان شرکت کننده ها با هم روبوسی نمیکنن، یعنی شما دو تا دروغ رو با هم دارین به خورد مخاطب میدین. اول اینکه به دروغ میگین شرکت کننده ها با هم روبوسی میکنن و دوم اینکه میگین این کار توسط تهیه کنندگان توصیه میشه.
آیا شما با این همه دروغی که میگین، اصلا بویی از اسلام، شرافت و انسانیت بردین؟
وقتی دروغگوهایی مثل شما مسئول اداره مملکت باشن معلومه که چرا وضعیت کشور از نظر فرهنگی به اینجا رسیده.
بدبخت یکم چشاتو باز کن و با دید باز نگاه کن دارن فرهنگ غربی رو بهت اعمال میکنن یعنی اینقدر خری که حس نمیکنی یا شعور سیاسی نداری