ان‌شاءالله حضرت حجت تشریف بیاورند!

جناب محمد ثقفی .
اینها که نوشته ای اگر زحمت تحقیق به خودت بدهی سراسر تهمت است و افترا و کذب و خلاف واقع.
یک در هزار هم اگر احتمال بدهی که آخرتی هست و سؤال و جوابی و حساب و کتابی و پاداش و جزایی ، بیخود و بی جهت وبال و گناه تهمت و افترا به جمعی مسلمان مومن متدین دلسوز هموطن را به گردن نمیگیری.
باز هم گلی به گوشه جمال دینداری و شجاعت و خداترسی عمادالدین باقی که در همین دنیا رسما اقرار به اشتباهش کرد و کار را به آن دنیا واگذار نکرد که در آنجا نه سیاستمداران و صاحبان میز و پست و قدرت این دنیا به کمک افترا زنندگان می آید و نه توجیهات بی مایه قلم به دستان کذاب مفتری.
برادر مسلمان بترس از آن روزی که کسی پشتیبانت نیست و در حضور قاضی تیزبین عالم و عادل قهار باید جوابگوی آبروی جماعتی مومن مظلوم باشی که در عمرت آنها را ندیده ای و هیچ پاسخ و بهانه و مفری هم نداری .
همه ما را تنها در قبر میخوابانند و هیچ دوست و رفیق و رییس و وزیر و وکیل و سیاستمداری جوابگوی اعمال و گفتار و کردار من و تو نخواهد بود.
خدا هست مرگ هست قیامت هست حساب و کتاب هست .
آتش جهنم را به مفت برای خودت نخر .
از خدا بترس

باسمه تعالی
راستش من از دو روش شما خوشم آمد:
اول آ ن که مرد و مردانه نظرات مخالف را هم منعکس می کنید. گلی به گوشه ی جمالتون
دوم آن که شعارتان این است: تریبونی برای آنان که رسانه ای ندارند.
البته مرام نامه تان را هم خواندم. خیلی با مرام اید. به شما تبریک می گویم که در این روزگار نامردی و نامردمی، شما آستین همت بالا زده اید تا مردانه به میدان بیایید. یکی از منشورها و آرمان های خوب شما “ستم ستیزی” است. بسیار خوب. اگر هم چنان مرد میدان اید، به من اجازه بدهید تا برخی نکات را راجع به انجمن حجتیه بگویم و اگر دیدید با مرام نامه و شعارتان هم آهنگ بود، منعکسش کنید. در ضمن من چون از ناوارو خیلی خوشم می آید، نام او را برگزیده ام. یکی از شیوه های ناوارو در تحقیقات پلیسی اش آن بود که می گفت: نصف چیزهایی را که می بینی و همه ی چیزهایی را که می شنوی، باور مکن! البته روشن است که یعنی تحقیق کن. شما را حزب اللهی و متدین می دانم، دوست دارم کمی از خدا و پیغمبر برایتان بگویم. آخه راستش خدا و پیغمبر و قبر و قیامت و حساب و کتاب، آن قدر بی اثرند که خیلی از ما مسلمان ها، نه آن که به آن ها شک داشته باشیم، یقین داریم که دروغ اند!؟ ولی خوب از باب اتمام حجت نکاتی را عرض می کنم. راجع به روش ناوارو در تحقیقات پلیسی می گفتم: تمام چیزهایی را که می شنوی و نصف چیزهایی را که می بینی، باور مکن. ما هم در آموزه های دینی مان همین را داریم. خاک بر سر من که اول از ناوارو گفتم حالا می خواهم از قرآن دلیل بیاورم. شاید حق با من باشد که چنین می کنم چون ما ملت غیور به فیلم های و سریال های تلویزیونی مخصوصا خارجی اش بیشتر ارج می نهیم تا به قرآن و حدیث. به حرف های روزنامه ای و باد هوا هم، ایضا مخصوصا بعضی از “روزی” نامه ها، که حرفهایشان برای بسیاری از ما، از وحی آسمانی هم مستندترند. بگذرم. از قرآن شروع می کنم:

وَ لا تَقْفُ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ كُلُّ أُولئِكَ كانَ عَنْهُ مَسْؤُلاً

و چيزى را كه بدان علم ندارى دنبال مكن، زيرا گوش و چشم و قلب، همه مورد پرسش واقع خواهند شد

حضرت علی هم که عدالتش سرمشق مدعیان عدالت است، می فرماید:

أَمَا إِنَّهُ لَيْسَ بَيْنَ الْحَقِّ وَ الْبَاطِلِ إِلَّا أَرْبَعُ أَصَابع. قال الشريف: فسئل عن معنى قوله هذا- فجمع أصابعه و وضعها بين أذنه و عينه ثم قال: الْبَاطِلُ أَنْ تَقُولَ: سَمِعْتُ وَ الْحَقُّ أَنْ تَقُولَ: رَأَيْت‏.

آگاه باشید، میان حق و باطل جز چهار انگشت فاصله نیست. شریف رضی [جامع نهج البلاغه] می گوید: از آن حضرت معنای این سخن را پرسیدند و ایشان چهار انگشت را میان گوش و چشم قرار داد و فرمود: باطل آن است که بگویی: شنیدم و حق آن است که بگویی: دیدم.
برادران و خواهران مسلمان و حزب اللهی و آرمان گرا و مستضعف پناه و ستم ستیز، درود بر شما با مرام نامه ی مردانه تان در حمایت از کسانی که تریبوتی ندارند تا حرف بزنند و از خودشان دفاع کنند، من به عنوان مسلمان و شیعه اثنی عشری، با صدای بلند اعلام می کنم که هم اینک در رسانه های یک سو، هر چه تهمت و افتراست، ناجوان مردانه به انجمن حجیته زده می شود و ای کاش کسانی که تهمت های ناروا به گروهی مؤمن و مسلمان می زنند، این روایت را از کتاب شریف کافی بخوانند که:

عَنِ ابْنِ أَبِي يَعْفُورٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ بَهَتَ مُؤْمِناً أَوْ مُؤْمِنَةً بِمَا لَيْسَ فِيهِ بَعَثَهُ اللَّهُ فِي طِينَةِ خَبَالٍ حَتَّى يَخْرُجَ مِمَّا قَالَ قُلْتُ وَ مَا طِينَةُ الْخَبَالِ قَالَ صَدِيدٌ يَخْرُجُ مِنْ فُرُوجِ المُومِسَاتِ

ابن ابی یعفور می گوید: حضرت صادق فرمود: کسی که به مرد یا زنی مؤمن، چیزی را که در او نیست به ناروا نسبت دهد، خداوند او را در گِل خبال برمی انگیزد. راوی می گوید: پرسیدم: گل خبال چیست. امام علیه السلام فرمود: چرک و کثافتی که از شرمگاه های زنانی که آشکارا زنا می دهند، خارج می شود!

ای حامیان گرامی مستضعفان، اینک من به عنوان یک مستضعف، اعلام می کنم که نه تنها توسط گروهی از مسلمانان و مؤمنان به گروهی دیگر از مؤمنان نسبت های ناروا زده می شود، حتی کار به جایی می رسد که اگر به نمونه، یک مهندس که پدرش انجمنی بوده، در مقطع دکتری الهیات پذیرفته شود، صرفا به جرم انجمنی بودن پدرش، او را از ادامه ی تحصیلات عالیه محروم می کنند. لابد به خاطر همان که جناب ثقفی در مقاله محققانه اش هشدار داده که مبادا این ها در دانشگاه ها نفود کنند و امثال ایشان را از راه به در کنند. همان نوشته ای که همه اش کپی برداری از نوشته ای است که خود جناب ثقفی در پانوشت مقاله اش او را تفسیق کرده است و اگر اندکی سواد قرآنی داشت، می دانست که اگر باقی به اشاره ی او فاسق است، مصداق این آیه شریفه است که:

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنْ جاءَكُمْ فاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُوا أَنْ تُصيبُوا قَوْماً بِجَهالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلى‏ ما فَعَلْتُمْ نادِمين‏

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، اگر فاسقى برايتان خبرى آورد، نيك وارسى كنيد، مبادا به نادانى گروهى را آسيب برسانيد و [بعد،] از آنچه كرده‏ايد پشيمان شويد.
سخن به درازا کشید و حرف هنوز در نیمه ی راه هم نیست. اگر مروت و مردانگی به خرج دادید و این عرائض را منعکس کردید، منتظر دیگر عرائض حقیر باشید. یا علی مدد. در این ایام ماه مبارک رمضان، التماس دعا. [بابا والله بالله ما مسلمان ایم!]

باسمه تعالی
دوستان گرامی سایت تریبون مستضعفین، سلام علیکم و رحمت الله
دیگر بار از بذل توجه شما تشکر می کنم. امیدوارم در راستای تحقق اهداف بلند و آرمان های آسمانی خود، موفق باشید. تذکاراً عرض می کنم که می دانید فراگیری عدالت در سرتاسر جهان جز با ظهور حضرت حجت علیه السلام مقدور و میسور نیست و از برخی کامنت ها و اخباری که شما درج می کنید، کاملا پیداست که بحمد الله امام زمانی هستید. اجرتان با حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه.
اینک که در آغاز این نوشته از امام زمان علیه السلام نام بردم، اجازه دهید در ادامه بگویم: بزرگ ترین و اثرگذارترین استاد مرحوم آیة الله حلبی، مرحوم مبرور آیة الله میرزا مهدی غروی اصفهانی رضوان الله تعالی علیه بود. یکی از ویژگی های بارز مرحوم میرزا مهدی اصفهانی، روحیه ی عجیب امام زمانی اش بود. آقای حلبی بیش و پیش از آن که تحت تأثیر مثلاً بهائی شدن سید عباس علوی، اقدام به مبارزه با بهائیت کند، تحت تأثیر تعالیم امام زمانی استادش به این مهم مبادرت کرد. خود ایشان بارها و بارها می فرمود: انجمن جرقه ای است از شعله ی وجودی مرحوم میرازی اصفهانی. وجود مبارک مرحوم میرزای اصفهانی هم از محبت امام زمان علیه السلام شعله ور بود. به این ترتیب انگیزه ی اصلی مرحوم حلبی در تأسیس انجمن، همانا محبت و علاقه ی وافر ایشان به حضرت حجّت علیه السلام بود که این عشق و علاقه را هم از مرحوم میرزای اصفهانی آموخته و برگرفته بود. اگر منبرهای مرحوم حلبی را شنیده باشید، ملاحظه می فرمایید که در نوع منبرهای ایشان ترویج معرفت و محبت نسبت به امام زمان موج می زند. منصفانه اگر بنگرید و تحقیق بفرمایید خواهید یافت که شاگردان مرحوم آقای حلبی هم روحیات امام زمانی دارند و انگیزه ی اصلی شان هم در خدمت به دین، همان معرفت و محبت نسبت به امام زمان است. اصلا محور کار انجمن خدمت به امام زمان بوده است. تمام جلسات انجمن با دعای بر امام زمان شروع می شده.
مستحضر باشید که در تاریخ شیعه و بلکه اسلام، این انجمن حجتیه بود که نخستین بار در سال 1356 شمسی نمایشگاه کتاب مهدوی با 313 عنوان کتاب راه انداخت که بزرگانی مانند شهید بهشتی و شهید مطهری از آن بازدید کردند و تقریظ نوشتند که تصویر آن تقریظ ها موجود است. هم اینک نیز برخی از نویسندگان مطرح عرصه ی مهدوی، انجمنی های سابق اند. همین جا عرض کنم که چون خواندم که اقای ثقفی در قسمتی از نوشته شان از مسجد جمکران نام برده اند، قاطعانه می گویم که نه مرحوم لطفی -که از بنیان گذاران توسعه و ترویج مسجد جمکران بود- و نه دست اندرکاران فعلی مسجد جمکران، هیچ کدام هرگز انجمنی نبوده اند و انجمن و انجمنی ها هیچ ارتباطی با مسجد جمکران ندارند. مگر آن که همانند بسیاری از مردم مسلمان و شیعه ی دیگر برای دعا و نماز و برقراری پیوند معنوی با ساحت قدس مهدوی، به آن جا بروند. به جز این، به واقع عرض می کنم که انجمن هیچ رابطه ای با مسجد جمکران نداشته و ندارد. جالب آن است که بر خلاف نوشته ی [با عرض معذرت، سطحیِ] آقای ثقفی، بنده با اطمینان کامل ادعای می کنم که در صدها سخن رانی که توسط مرحوم حلبی و شاگردان ایشان در باره ی امام زمان انجام گرفته و در ده ها کتاب که برخی از انجمنی ها راجع به امام زمان علیه السلام نوشته اند و برخی جزوات که پیش از انقلاب راجع به امام زمان از طرف انجمن نوشته و منتشر شده است، حتی یک مورد انحراف عقیدتی نخواهید یافت و شما هم مطمئن باشید که اگر مدرک مستند و مستدلی در این زمینه بود، آنانی که انجمن را نه با ذره بین، بلکه با میکروسکوپ می پایند و سخت در تکاپویند تا مصداقی بر انحراف انجمن بیابند، عَلَمش را بر بام گیتی می افراشتند. به شما عزیزان و به ویژه به جناب ثقفی پیشنهاد می کنم که زحمت بکشند و برخی از کتاب هایی را که نویسندگان منتسب به انجمن نوشته و با مجوز وزارت ارشاد اسلامی چاپ و منتشر کرده اند، نگاهی بیندازند اگر نقطه ضعف و انتقادی دارند، آگاهانه تذکار دهند.
پوزش می طلبم که حاشیه بسی طولانی شد. عرض می کردم که انگیزه ی اصلی مرحوم حلبی در تأسیس انجمن عشق و علاقه به امام زمان بوده است. پیش از ادامه ی مطلب اجازه می خواهم کمی از بهائیت برایتان بگویم: دوستان عزیز فراموش نکنید که یکی از فتنه های بسیار مخرب که بنیانش ناپاکش در حدود 170 سال پیش نهاده شد، فتنه ی بابیه بود. فتنه ی بابیه را دست کم نگیرید. هزاران نفر در جنگ های داخلی ای که آنان به نام امام زمان راه انداختند کشته شدند، گروه قابل توجهی از مردم نادان و بی اطلاع البته به نام زمینه سازی برای ظهور امام زمان به فتنه ی بابیه دچار شدند و گمراه گشتند. روسیه تزاری حامی بزرگ این فتنه بود و از باب و بابی ها حمایت بی دریغ می کرد. در پی فتنه ی باب، فتنه ی بزرگ تر بهائیه رخ نمود که به صورت روشن تری نخست توسط روسیه تزاری و سپس -پس از انقلاب بلشویکی در روسیه و گسستن روابط آنان با بهائیه- توسط انگلیس حمایت و پشتیبانی می شد. درست است که بابیه و بهائیه در سایه تزار روس و پادشاه انگلیس نشو و نما یافتند، ولی عزیزان توجه داشته باشید حربه ی اصلی آنان در گم راه کردن مردم، آیات و روایات بود. یعنی با حربه فرهنگ به جنگ ملت ایران آمدند. هر چند ایرانی ها در جنگ های شوم و بدفرجام ایران و روس شکست خورده و بخش های بزرگ و زرخیزی از ایران جدا شده بود، ولی با این حال روسیه و دیگر دشمنان این آب و بوم، خوب دریافته بودند که اگر با سلاح فکر و فرهنگ و اندیشه به جنگ این ملت بیایند، موفق ترند. از این رو اضلال بابیه و بهائیه به آن جا انجامید که مع الاسف گروهی از روحانیون شیعه در دام آنان گرفتار آمدند. نمی توان قاطعانه گفت که همه ی آنان عوامل استعمار بودند یا به طمع مال و منال و شهوت رانی بابی یا بهائی می شدند، به راستی برخی از آنان مبتنی بر آیات و روایاتی که با روش های شیطانی القا می شدند، به دام بابیه و به ویژه بهائیه گرفتار آمدند. عزیزان، متاسفم که بگویم تقریبا همه ی مبلغان مطرح بهائیت پیش تر روحانی نما بوده اند. روحانی نمایانی که از قضا از معلومات عربی و قرآنی و روایی خوبی هم برخوردار بودند. کسانی مثل میرزا ابوالفضل گلپایگانی، میرزا نعیم اصفهانی سدهی، فاضل مازندرانی، عبدالحسین آیتی معروف به آواره [که البته بعدا از بهائیت برگشت] سید عباس علوی، اشراق خاوری، شیخ محمد موحد، همگی، مبلغان و نویسندگان مطرح بهائی اند که کتاب هایشان هم به راستی گم راه کننده است، پیش از بهائی شدن، ملبس به لباس روحانیت بوده اند. اجازه دهید در مقالی دیگر به این مقوله بپردازم و بگویم که چه شد که مرحوم حلبی برای مبارزه با فرقه ی ضالّه [گمراه] و مضلّه [گمراه کننده] بهائیه، پای به عرصه ی میدان نهاد. هنگام افطار با یاد و نام حضرت مهدی برای فرجش دعا می کنیم و در ضمن مسرور می شویم چون:

لِلصَّائِمِ فَرْحَتَانِ فَرْحَةٌ عِنْدَ إِفْطَارِهِ وَ فَرْحَةٌ عِنْدَ لِقَاءِ رَبِّهِ
برای روزه دار دو خوش حالی وجود دارد: یکی هنگام افطار، [که توفیق روزه داشته] و یکی هم هنگام دیدار خدایش [که شرمنده ی نافرمانی نیست]
یا علی مدد التماس دعا.

حضرت حجت تشریف بیاورند
ضرورت بحث درباره انجمن حجتیه
انشاالله مدیریت محترم تریبون مستضعفین سلام علیکم
بحث جالبی را مطرح کرده اید.من چند بار از یکی از دوستان انجمنی خواسته ام به این مطالب پاسخ روشنگر بدهد.ولی ایشان معتقد است مطالبی که هر از چندگاه،در چند سایت و روزنامه خاص،بصورت زنجیره ای،از یک مرکز واحد،با هدف خاص، برای انحراف افکار عمومی،در مواقع مشخص منتشر میشود، معمولا انتشار جوابیه و روشنگری ندارند!البته برخی کامنت های مصلحتی وخودی”به فرموده” در تایید مطالب درج میشود.
اینجانب بعنوان یک دانشجوی سیاسی با روحیه دینی،از سال 1353 با سخنرانیها ،و برنامه های انجمن اشنا شدم.اگر تعالیم و اموزه های انجمن نبود در فضای سیاسی قبل از انقلاب،با هدایت مبارزین سیاسی-مذهبی نا اگاه!( که تنها پس از انکه به زندان افتادند متوجه شدند که سازمان مجاهدین سازمان منحرف و التقاطی است،و این مطلب را تا پیروزی انقلاب هم برای مردم منتشر نکردند) حتما جذب سازمانهای التقاطی و منحرف شده بودم،لذا بنده خود را وامدار انجمن میدانم.از اینرو لازم دیدم اندکی برای روشن شدن برادران بنویسم.اگرچه برای شناخت بهتر و بیشتر انجمن و مخالفانش باید کتابها نوشت.برای امثال بنده،که از جوانی طرفدار عدالت و ارزشهای اسلامی، اصلاح جامعه و مبارزه با فساد بوده،و از ابتدای حرکت انقلاب تا کنون در همه تظاهرات
و عرصه ها حاضر و خادم بوده ام و عموم دوستان انجمنی خود را نیز در کنار خود دیده ام، بسیار ناگوار است که انها مورد هجوم و هتاکی واقع شوند.
بنده توفیق زیارت اقای حلبی (ره ) را نداشته ام ولی همانطور که شما و دیگران نوشته اید ایشان شناخت کافی از سیاست و مبارزات سیاسی و انواع واقسام ان داشته و اگر سیاست تند و درگیرانه را کنار گذاشته،حتما از عواقب ان بر فعالیت انجمن با خبر بوده است.
در فضای سیاسی انروز،انجمن بعنوان یک نهاد اموزشی دینی و فرهنگی، با برنامه های دراز مدتی که داشت حتما میبا ید خود را از فعالیتهای سیاسی تندی،که هر یک از انها موجب تعطیلی ان میشد کنار نگهدارد.ثانیا تایید مسئولان انجمن در استانها و شهرستانها توسط نهاد اطلاعاتی ساواک،دقیقا همان کاری است که در هرکشور،و از جمله ایران امروز، توسط نهاد اطلاعاتی صورت میگیرد.هیئت مدیره و مسئولان کلیه گروهها و نهادهای مردمی طبق روال قانونی باید از فیلتر امنیتی بگذرند.
عمده انتقادات مذکور در مقاله شما علیه انجمن، برگرفته از نوشته اقای باقی است.خوشبختانه اقای عماد باقی انقدر شهامت اخلاقی داشت که وقتی متوجه اشتباهات و تندروی های خود در ارزیابی از انحمن شد،بلافاصله از ان بزرگ مرد و خادم الحجه عذرخواهی کرد.
اقای مهندس طیب هم گرچه در اظهارنظراتخود فضایل و کمالات زیادی برای اقای حلبی بر شمرده بود،ولی انتقاد کناره گیری از سیاست را به حاج اقا وارد کرد! معذلک از یاد نبریم که خود اقای طیب پس از جدا شدن از انجمن به دامن عرفان و عزلت غلتید و از مریدان مرحوم میرزا اسماعیل دولابی شد و یکسره دست از سیاست و ….شست(رطب خورده منع رطب چون کند؟!)
نا گفته پیداست که انجمن دردوران قبل از انقلاب، نه سیاست براندازی و خصمانه، بلکه سیاست انتقادی،ارشادی و اصلاحی را در دستور کار خود داشت .
در پاسخ به انتقادات منقول از اقایان هاشمی رفسنجانی و جنتی و رجایی …. میگویم: انجمن حجتیه به پیروی از مشی اسلامی، که همه مراحع عظام،واز جمله امام راحل هم انرا تایید کرده بودند،مشی مبارزه نظامی و براندازی نداشت.ولی انجمن هیچگاه تمایلی هم به جذب نیروهای مبارز نداشت.اصولا انجمن خود مرکز اموزش دینی و فرهنگی نوجوانان و جوانان بود.ممکن بود برخی از افراد انجمنی بر اثر تبلیغ دیگران جذب گروههای سیاسی مسلح شده باشند ولی عکس ان ممکن نبود.
یادمان نرود ان نیروهای مبارزی که با حکومت شاه مبارزه میکردند، پس از پیروزی انقلاب بسادگی رو در روی جمهوری اسلامی قرار گرفتند.و تعداد افراد کشته شده انها در درگیری مسلحانه با نهادهای امنیتی ،چندین برابر کشته شدگان انها در دوران گذشته است و سازمانهایشان نیز منحل شد. متاسفانه امثال اقایان رجایی،و رفسنجانی،… یادشان رفته که نادانسته و با تبلیغات احساسی جوانان مسلمان را به دامن سازمان مجاهدین می انداختند و تنها پس از دستگیری و به زندان افتادن متوجه میشدند که ان سازمان التقاطی و دارای افکار انحرافی و کمونیستی است!
برای انجمن حجتیه این افتخار بس که بسیاری از کارگزاران طراز اول و فرماندهان نظامی ارشد جمهوری اسلامی تعالیم و معارف اسلامی صحیح خود را در جلسات انجمن فرا گرفتند.بسیاری از شهدای والا مقام در ابتدای انقلاب و دفتر حزب جمهوری، … تربیت شدگان انجمن حجتیه بودند.ایا انقلاب نباید قدرشناس و شاکر این نعمت می بود؟
برخی از مبارزان ساده لوح در دوران شاه تصور میکردند که مبارزه با بهاییت سرگرمی است.حکومت شاه ریشه است و بهاییت شاخ و برگ ! ایا 30 سال پس از سقوط حکومت شاه، وحضور پررنگتربهاییت، انها هنوز به بطلان حرف خود نرسیده اند؟ایا انها میتوانند حجم گسترده تبلیغات ضاله بهایی و وهابی را در کشور و در سراسر جهان کتمان کنند؟ایا نمی بینند که بیشتر موارد محکومیت جمهوری اسلامی در نهادهای بین المللی ناشی از فعالیت و با موضوعیت همین گروه بهایی است؟ایا توجه ندارند که اعدام تعدادی بهایی در ایران،عملا باعث گرم شدن تنور تبلیغات انها در سطح جهان شده ،و صدها برابر این عده جذب جامعه بهایی شده اند؟
به نظر من،اگر امروز هم جمهوری اسلامی و روحانیت شامخ ایران قصد مقابله اصولی و موثر با تبلیغات فزاینده ضاله بهایی و وهابی را داشته باشند، چاره ای جز اقدام تبلیغی و فرهنگی و عالمانه ندارد،و عملا باید راه انجمن را دنبال کند.البته نیت خالص،تاییدات الهی و صبر و پشتکار و دوری از شعارزدگی هم ضرورت اینگونه فعالیتهای دینی و فرهنگی است.
نکته دیگری که مایلم برادران بسیجی و حزب اللهی انرا بدانند اینست که در جلسات انجمن هیچگاه برای هیچ مرجع تقلید تبلیغ نشده است.انتخاب مرجع کاملا شخصی و ازاد است.
انچه نیز برداشت از صحبت امام ره شدکه “یک دسته تزشان اینست که معصیت کنند تا حضرت صاحب بیاید….” و دیگران انرا اشاره به انجمن تلقی کردند ( اگرچه بنده در مدت عمر 55 ساله خود فرد مسلمانی با این طرز فکر را ندیده ام و ظاهرا در طول تاریخ شیعه هیچ گروه شیعه با این طرز فکر را نتوان یافت ) اینجانب از نزدیک و برای طولانی مدت عملکرد صالحانه دهها و بلکه صدها فرد انجمنی را شاهد بوده و چنین حرفی را درباره انان مصداق تهمت شرعی میدانم.انجمن حجتیه به عنوان یک نهاد دینی ، فرهنگی و اجتماعی، عملکرد درخشانی در معرفی صحیح و عتمی مکتب اسلام و امام زمان ع، و مقابله با دشمنان امام زمان ع و اهل بیت ، بدون افراط و تفریط ،و بدون اهانت به معتقدات مخالفان و منکران، داشته است.افراد انجمن هم اصولا روش مسالمت امیز، ارشادی و اصلاحگرایانه در برخورد با مفاسد اجتماعی داشته اند(همچون راه انبیا و امامان).پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز،چه انجمن و چه اعضای ان، کلیت نظام اسلامی را تایید و از ان حمایت کردهاند.
امیدوارم خداوند متعال سوتفاهمات را برطرف و قلوب مومنان را بهم نزدیک سازد،و خدمتگزاران به ساحت دین و امام زمان را موفق و موید بدارد.

به نظرم نظزات زیر این مقاله رو به صورت یک مقاله جداگانه دربیاورید و از آقای ثقفی خواهش کنید تا به آن‌ها پاسخ دهد.

تنها در این صورت است که این مطالب شما از حالت یک نقد تکراری و ژورنالیستی محض خارج می‌شود و صورت یک بحث علمی به خود میگیرد.