به گزارش تریبون مستضعفین علی اکبر محتشمی پور در بخشی از گفتگوی مفصل خود که با سایت جماران انجام داده است حضور مردم ایران در روز قدس در طول سال‌های بعد از امام (ره) را بی‌تأثیر و تشریفاتی دانسته و مدعی شده است واقعی‌ترین دفاع و موثرترین دفاع از فلسطین را اصلاح‌طلبان در طول انقلاب داشته‌اند!
محتشمی‌پور که روزگاری طولانی بر صندلی دبیر کلی کمیته دفاع از انتفاضه‌ی مردم فلسطین نیز تکیه زده بود مدعی شده است که راهپیمایی‌های روز قدس سال‌های گذشته دچار روزمرگی شده بودند که هیچ تأثیری در سرنوشت اسرائیل نداشته است و رفته رفته روز قدس داشت رنگ می‌باخت!
محتشمی‌پور در این باره گفته است: «روزهای قدس بعد از امام رفته رفته یک حالت به اصطلاح تشریفاتی به خود گرفته بود، به روزمرگی افتاده بود؛ چه در ایران و چه کشورهای دیگر. کشورهای دیگر هم تحت تاثیر ایران، یک راهپیمایی و یک مرگ بر اسرائیل و آمریکا می‌گفتند و تمام می‌شد اما تأثیری در سرنوشت اسرائیل نداشت و کار نویی انجام نمی‌شد.»
محتشمی‌پور درحالی در بخش دیگری از گفتگوی خود پیش‌بینی کرده است که حادثه‌ی بزرگی در روز قدس امسال شاهد هستیم که جای این سؤال باقی می‌ماند که چگونه راهپیمایی‌های روز قدس که «بی‌تأثیر»، «تشریفاتی»، «رنگ باخته» و «دچار روزمرگی» شده بودند به یکباره روز قدس امسال را آبستن حادثه‌ی بزرگی خواهد کرد؟!
مگر نه این است که تحولات امروز جهان اسلام و بیداری اسلامی منطقه حاصل الگوگیری ملت‌ها از حضور تأثیرگذار و استکبارستیزانه‌ی ملت ایران در طول سال‌های پس از انقلاب اسلامی ایران در دفاع از آرمان‌های انقلاب بوده است و روز قدس نماد واقعی از این حضورها در ذهن جهانیان به یادگار مانده است؟!
رئیس فراکسیون جبهه دوم خرداد در دوره‌ی ششم مجلس شورای اسلامی در اظهار نظر جالب دیگری مدعی شده است «واقعی‌ترین دفاع و موثرترین دفاع از فلسطین را اصلاح طلبان در طول انقلاب داشته‌اند. حالا یک موقعی اسم این جریان، خط سه، خط امام، چپ و امروز شده است اصلاح طلب.»!
این اظهارات درحالی بیان می‌شود که جریان مقاومت اسلامی در منطقه خاورمیانه، و به خصوص حزب الله لبنان کم کم داشتند امید خویش را از دولت وقت ایران قطع می‌کردند و نسبت به رفتارهای غیرشفاف برخی عناصر تیم‌های مذاکره کننده وزارت خارجه دولت اصلاحات بدبین شده بودند. نامه‌ی سید محمد خاتمی در خصوص حزب الله لبنان نمونه‌ای از این رفتارهاست.
از سوی دیگر سکوت و حمایت اصلاح‌طلبان در شکل‌گیری حادثه‌ی تلخ روز قدس سال 88 و دشمنی‌های ضدانقلاب و حامیان دو نامزد شکست‌خورده ی انتخابات ۸۸ در این روز و سر دادن شعارهای ضدفلسطینی لکه‌ی ننگی را برای همیشه بر پیشانی جریان اصلاحات باقی گذاشته است.
شعار «نه غزه نه لبنان» چیزی نیست که بتوان به سادگی از آن گذشت؛ به خصوص که هیچ‌گاه از سر دادن آن شعار تبری جسته نشد و همواره حتی از سوی فعال‌ترین افراد جیهه اصلاحات در مورد فلسطین – همچون محتشمی پور- سعی شده است به نوعی این قضیه ماست مالی شود و اشتباهی کوچک جلوه داده شود.
دوست عزیز بنده با این که به جنایات و خیانات دوران اصلاحات واقفم اما این بخش از نظرات محتشمی پور که گفته بود تاثیر گذاری روز قدس به حداقل رسیده است حرف درستی است . و الکی نباید آن را رد کرد من از شما سوال میکنم که اسرائیل با کاروان آزادی بیشتر رسوا شد یا با روز قدس ما در روز نکبت بیشتر تحت فشار قرار گرفت یا در روز قدس. حالا چون امام گفته،کلام منزل که نیست بابا شرایط تغییر کرده که مجال توضیحش را نمیبینم . اما این راهپیمایی که ما میخواستیم همین است اینقدر شل و و ول.راهپیمایی باید وزین باشکوه و با حرارت باشد! بنده دو پیشنهاد دارم یا روز قدس را به روز دیگری منتقل کنند مثل روز نکبت یا از تظاهرات به تجمع تبدیل شود.در یک محوطه وسیع و قابل تصویربرداری در سطح جهانی و هماهنگ کردن شعار دهندگان. ضمنا شعارهایی که از مردم میگیرند خیلی پرتِ اولا شعارها تماما مرتبط با موضوع فلسطین باشد و ثانیا بخشی از آن با زبان های بین المللی داده شود.خیلی طولانی شد ببخشید خیلی مشتاقم پاسخ شما را بدانم. با تشکر!
اتفاقا همواره به هوشمندی امام در تعیین یک روز اسلامی و وحدت آفرین آفرین گفته ام زیرا که تعیین روزی مثل روز نکبت برای این مسئله به شدت اهداف و حوزه های موثر آن را محدود می کند علاوه بر اینکه فضای روحانی رمضان را به شدت در این امر موثر می دانم. روز نکبت بوین ناسیونالیسم بیشتری دارد و روز قدس امت اسلامی را به رخ می کشد. کاروان آزادی تاثیر بالایی داشت ولی تظاهرات سالانه ی قدس شعله ای را روشن نگه داشت که در این 32 سال در سایر کشورها رو به خاموشی می رفت. عدم فعالیت بیشتر ایرانیان در زمینه روز قدس را همین آقایان مسول در نهادهای دولتی جوابگو باشند وگرنه مردم در همان حوزه ی تعریف شده شان وظیفه ی خود را انجام دادند و ان شائ الله با تشکیل گروه های مردم نهاد و بی خیال گروه های جاافتاده ی دولتی شدن به کارهای بزرگتر هم دست خواهند زد.