سیدمهدی حسینی*- تصمیم قطع پیش‌دستانه صدور نفت به اتحادیه اروپا، در صورتی که اتخاذ شده باشد تصمیم درستی است. اروپا در چند ماه اخیر به ویژه با تصویب تحریم نفتی ایران از ماه «ژوئن»، قدم در راه نادرستی گذاشته است. از موضع بالا حرف زدن آن هم با چاشنی تهدید، در عالم دیپلماسی، اصلا پسندیده نیست. حالا ممکن است ایران، در تنظیم روابطش در برخی حوزه‌ها کم‌سلیقگی‌هایی هم داشته باشد اما رفتار غرب با ایران در این مدت شرم‌آور بوده است. غربی‌ها اگر می‌خواهند با ایران مذاکره کنند باید فضا را باز کنند. نه اینکه مدام با زبان تهدید سخن بگویند.
عمل اروپا و غرب در قبال ایران با کلامشان سازگاری ندارد. دیوارهای بی‌اعتمادی بین ایران و غرب برای سالیان درازی پابرجا مانده است. بنابراین در این شرایط دو طرف نمی‌توانند حرف یکدیگر را دقیق متوجه شوند. به همین دلیل است که معتقدم استراتژی اروپا در برخورد با ایران صحیح نیست. با هیچ‌یک از افراد ملتی با تاریخ و فرهنگ و احترام ایران نباید این‌طور که غرب سخن می‌گوید حرف زد. حالا اگر اروپا بخواهد با زبان تهدید، از تیرماه، نفت ایران را نخرد طبیعی است که باید با واکنش ایران روبه‌رو شود. چرا که آنان تا آن موقع می‌خواهند با پر کردن ذخایر نفتی، وارد کردن نفت بیشتر عربستان به بازار و اتخاذ تمهیدات لازم، منافع خودشان را تامین کنند. در این شرایط بهتر است ایران با روش عزتمندانه، چهار ماه از درآمدش کم کند و صادرات نفت به اروپا را زود‌تر قطع کند.
ذکر یک نکته البته بسیار با اهمیت است. شرکت ملی نفت به لحاظ قراردادی تعهداتی دارد. اگر قطع صادرات نفت به اروپا از جانب دولت ایران اعمال شود موضوع، اضطراری (فورس‌ماژور) تلقی خواهد شد و از نظر حقوقی، شرکت ملی نفت را دچار مشکل نمی‌کند. اما اگر شرکت ملی نفت راسا صادرات نفت را قطع کند ممکن است با مشکلات حقوقی در سطح بین‌المللی مواجه شود. قطع صادرات نفت به اروپا سکه‌ای با دو روست. اینکه بازاری را از دست بدهیم اتفاق خوبی نیست. چرا که برای گرفتن آن بازار مسیر دشواری را باید طی کرد، بازار نفتی داغی هم برایمان مهیا نیست. ممکن است حتی حدود ۲۰درصد از درآمد نفتیمان را از دست بدهیم که باید تمهید کرد در این شرایط برای کشور مشکلی ایجاد نشود. این یک روی سکه است. روی دوم سکه اما ارزشش را دارد. می‌توانیم چهار ماه به خودمان سخت بگیریم و برای بازارهای جایگزین تلاش کنیم و کشورهایی نظیر ژاپن، کره و مشتریان دیگرمان را هم متوجه کنیم که با کسی شوخی نداریم. این کشور‌ها دوست ندارند که نفت ایران را تحریم کنند. چون اقتصادشان وابسته به انرژی وارداتی است. ممکن است آن‌ها بتوانند با عکس‌العمل ایران، آمریکا را برای عدم همراهی در تحریم نفتی، مجاب کنند.
* معاون سابق بین‌الملل وزارت نفت
Sorry. No data so far.