تریبون مستضعفین- بیش از سی سال از پیروزی انقلاب اسلامی می گذرد اما هنوز روند پیگیری خواسته و اعتراض به انحراف از آرمان ها در هر موردی تنها بوسیله تجمع پیگیری می شود. از اعتراض به سیاست های آل خلیفه و انگلستان گرفته تا گسترش بی حجابی و حمایت از عفاف و اکنون نیز اعتراض به اکران فیلم های نوروزی.
فعالیت در هر زمینه ای مستلزم شناخت قوانین حاکم بر آن است، نمی توان با یک فرمول تمام مسائل جهان را حل کرد. اما تجمع و راهپیمایی از آن فرمول هایی است که شاه کلید امت حزب الله در هر مشکلاتی است که به زعم آنان انقلاب را تهدید می کند!
اعتراض به اکران فیلم هایی که محتوایی مخالف ارزش ها و دارای تاثیر منفی بر فرهنگ عمومی هستند، دغدغه بسیاری از فعالین فرهنگی است که خود را نسبت به جامعه مسئول می دانند. اما آیا تجمع مقابل وزارت ارشاد می تواند نمودی مناسب برای این دغدغه باشد؟ این سوالی است که مطمئنا ذهن بسیاری از منتقدین این اکران ها را به همراه داشته است. اما باید از چند نظر این امر را مورد بررسی قرار داد.
تجمعی این چنین هرگز شیوه مناسبی برای بر خورد با این گونه معضلات نیست، عرصه فرهنگ مانند عرصه سیاست و بین الملل نیست که بتوان با فشار های مقطعی در آن تاثیر گذار بود. تاثیر گذاری در عرصه فرهنگ مستلزم نگاهی عمیق تر و همه جانبه تر به رویداد های فرهنگی و نظام حاکم بر آن است. در سال های گذشته نیز شاهد اکران فیلم هایی بودیم که اعتراضات بسیاری را به همراه داشته اند و به نظر می رسد برگزاری چنین تجمعی بیشتر در اعتراض به روند تولید اینگونه آثار باشد تا اکران نوروزی فیلم های مذکور.
اما برای اعتراض به فضای مسموم حاکم بر سینمای کشور نیاز به حرکتی مداوم، پیگیر و فرهنگی است تا بتواند رویکرد انقلابی را جایگزین رویکرد موجود کند، و حرکت های مقطعی – مانند تجمع مذکور – نه تنها تاثیرگذار نیست که آسیب هایی در فضای فرهنگی دارد که باید به آن ها توجه شود.
از جمله این آسیب ها می توان به سیاسی شدن فضای فرهنگی اشاره کرد، هرچند نمی توان فرهنگ و سیاست را دو جزیره مجزا از هم تصور کرد بلکه همواره تاثیر فرهنگ و سیاست بر یکدیگر بسیار زیاد و قابل توجه است، اما با این حال باید توجه داشت که شیوع مقضیات سیاست در فرهنگ ضربه ای بزرگ به این بخش خواهد زد و فرهنگ را قربانی نگاه سیاست زده گروه ها و جناح ها خواهد کرد. در حالی که فرهنگ فراتر از سیاست است و با تمامی شئون زندگی مردم در ارتباط است.
این سیاسی سازی باعث ضربه خوردن فرهنگ شده و دلزدگی عموم مردم را از حوزه های فرهنگی به همراه دارد، علاوه بر اینکه همین تجمع می تواند باعث افزایش حساسیت نسبت به فیلم های مورد نظر شده و به فروش آن ها کمک شایانی کند و به عبارتی نتیجه مورد نظر برگزار کنندگان تجمع عکس گردد. و از سوی دیگر فیلم هایی که به عنوان رقیب سیاسی فیلم های مذکور هستند بدلیل دو قطبی ایجاد شده ضربه خورده و سایه ناخواسته سیاست بر آن ها باعث نادیده گرفته شدن رویکرد های فرهنگی آن ها شود.
به نظر می رسد با گذشت بیش از سی سال از انقلاب اسلامی بدنه ارزشی جامعه باید با تامل بیشتری به تحلیل رویداد ها پرداخته و با استفاده از ظرفیت های موجود به ایجاد ظرفیت های جدید برای گذر از موانع موجود بر سر راه انقلاب همت گمارد.
Sorry. No data so far.